Μας χρειάζεται άραγε πλέον το Υπουργείο Εξωτερικών;;

➧ Η πολιτική και υπηρεσιακή ηγεσία ταξιδεύει (στη Νέα Υόρκη και αλλού) για δουλειές, ανέμελη, καθώς στο υπουργείο Εξωτερικών τα πάντα δουλεύουν με την ακρίβεια ρολογιού. Σταματημένου!!!...

➧ Αυτό τουλάχιστον αντιλαμβάνεται η συντριπτική πλειονότητα των διπλωματών, παλιοσειρών και νεότερων, οι οποίοι έχουν πια αφεθεί στη διάθεση των Ολλανδών εμπειρογνωμόνων. Αυτοί – οι Ολλανδοί – είναι που έχουν αναλάβει την αναδόμηση της ελληνικής διπλωματίας και την προσαρμογή της στο μέτρο που αντιστοιχεί σε μια μπατιρισμένη χώρα.
➧ Οι Ολλανδοί, λοιπόν, υπό την υψηλή εποπτεία του αρχιεπόπτη Ράιχενμπαχ κόβουν και ράβουν οργανογράμματα, καταργούν πόστα και υπηρεσίες και αναμορφώνουν εκ βάθρων το εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής της χώρας.
➧ Στο πλαίσιο αυτό, από τις 151 αποστολές που διατηρούσε η χώρα στο εξωτερικό λέγεται ότι θα απομείνουν το πολύ 40! Η ανάγκη της οικονομίας προβάλλεται ως δικαιολογία των περικοπών, η οποία ωστόσο εδράζεται και σε μια άλλη, κυνική, άποψη: Αφού η Ελλάδα διοικείται (δημοσιονομικά) από τη Γερμανία, δεν έχει ανάγκη ευρείας εκπροσώπησης στο εξωτερικό. Τη δουλειά αυτή μπορούν ίσως τελικά να αναλάβουν οι γερμανικές αποστολές…
➧ Το ενδιαφέρον πάντως είναι ότι στενή συνεργασία με τους Ολλανδούς αναμορφωτές του Ράιχενμπαχ δεν έχει μόνο η πολιτική ηγεσία του υπουργείου. Υπάρχουν πρόθυμοι συνεργάτες του Γερμανού (Ράιχενμπαχ) και μεταξύ των υπαλλήλων του υπουργείου. Ναι, υπάρχουν διπλωμάτες (Κωστελένος, Δημητριάδης, Βιδούρης), οι οποίοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στις ξένες δυνάμεις που… αναμορφώνουν μαζί με τον τόπο και την ελληνική διπλωματία.
➧ Θα περίμενε κανείς από τους διπλωμάτες κάποια αντίσταση στα όσα (τους) συμβαίνουν. Αντί αυτού, απ’ ό,τι μαθαίνουμε εμφανίζονται διατεθειμένοι να συνεχίσουν τη σιωπηλή παρατήρηση της καταστροφής (τους), καθώς μεταθέτουν για το τέλος Νοεμβρίου τη Συνέλευση του Συνδικαλιστικού τους οργάνου. Μάλλον ούτε αυτοί δεν έχουν ακόμη κατανοήσει ότι δεν είναι εποχή ούτε για παρατηρητές ούτε για ελιγμούς.
➧ Κάτι που επίσης θα περίμενε κανείς είναι μια πιο γενναία στάση από μέρους τους στην υπόθεση Καμαρινού. Ενός συναδέλφου τους που δικάζεται και κινδυνεύει να απολυθεί γιατί, τελικά, διατάραξε τη ροή της μίζας από το προξενείο της Κορυτσάς. Ή μήπως δεν είναι αυτός ο πραγματικός λόγος της δίωξης;

Πηγή