Τατσόπουλος: Δεν είναι σοβαρή η πρόταση συνεργασίας με τους Ανεξέλεγκτους Έλληνες

 

Την άποψη πως δεν είναι σοβαρή μια πρόταση συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με τους Ανεξάρτητους Έλληνες εξέφρασε ο βουλευτής κ. Πέτρος Τατσόπουλος, ο πρώτος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ που δημοσίως απορρίπτει ένα τέτοιο ενδεχόμενο...


Μιλώντας στο ραδιόφωνο ΒΗΜΑ Fm, o κ. Τατσόπουλος δήλωσε χαρακτηριστικά: «Δεν είναι σοβαρή η πρόταση για συνεργασία με τους Ανεξάρτητους, τους Ανεξέλεγκτους Έλληνες...»

 Παράλληλα όμως ξεκαθάρισε πως όταν γίνεται λόγος για τους όμορους χώρους του ΣΥΡΙΖΑ, αυτοί προφανώς και δεν είναι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή το ΚΚΕ. Είναι ενδεικτική η έκφραση που χρησιμοποίησε: «Είμαστε σαν την Ανατολή με τη Δύση». Για τον ίδιο όμορος χώρος είναι η Κεντροαριστερά.

«Ακόμα και με την αριστερή πτέρυγα του Λαφαζάνη δεν έχω τίποτε κοινό μαζί τους...», συμπλήρωσε για να σημειώσει πως εάν ο ΣΥΡΙΖΑ διαλέξει να πάει, να συνεργαστεί, με όσους δεν έχει κοινά απλώς για να κυβερνήσει, τότε η επόμενη ημέρα θα είναι αποκρουστική!

Ειδικότερα για το θέμα που έχει ανακύψει εσχάτως για το ενδεχόμενο σύμπραξης με τους ΑΝΕΛ, ο κ. Τατσόπουλος αρνήθηκε πως το θέμα έχει τεθεί επισήμως από τον ΣΥΡΙΖΑ και σημείωσε πως το μόνο για το οποίο γίνεται προσώρας λόγος είναι οι τοπικές συνεργασίες και συμμαχίες ενόψει ευρωεκλογών και τοπικών εκλογών.

Ερωτηθείς για το κατά πόσον ένας τύπος πολιτικού όπως αυτός του πρώην νομάρχη Θεσσαλονίκης Παναγιώτη Ψωμιάδη – τον οποίο θεωρητικά θα μπορούσαν να στηρίξουν οι ΑΝ ΕΛ – είναι πιο κοντά στο ΣΥΡΙΖΑ από έναν πολιτικό τύπου Μπουτάρη, ο κ. Τατσόπουλος ήταν κάθετος: «Δεν λέω ούτε καλημέρα με ένα κόμμα που θα ψηφίσει Ψωμιάδη. Δεν λέω ότι δεν μπορεί να το κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, λέω ότι εγώ δεν θα είμαι κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ...»

Για την πρόταση της Ντόρας Μπακογιάννη περί επιστροφής της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση ο κ. Τατσόπουλος τόνισε πως αυτή έγινε με το σκεπτικό ότι με 153 βουλευτές δεν μπορεί να πάει μακριά η κυβέρνηση, θεωρεί όμως ότι το σενάριο αυτό «μπάζει» από παντού: «Με τη δημοσκοπική συρρίκνωση της ΔΗΜΑΡ δεν βλέπω να κερδίζει τίποτε εάν επανέλθει στην κυβέρνηση...»

Συνέχισε λέγοντας πως η επόμενη κυβέρνηση θα έχει κορμό είτε τη ΝΔ, είτε το ΣΥΡΙΖΑ και πως όλα τα άλλα κόμματα πρέπει να αποφασίσουν ποια «συνταγή» θα ακολουθήσουν. Η ΔΗΜΑΡ μπορεί είτε να στραφεί προς τη ΝΔ, είτε προς το ΣΥΡΙΖΑ.

Όταν ερωτήθηκε για το κατά πόσον με το Μνημόνιο ως διαχωριστική γραμμή ο ΣΥΡΙΖΑ κλείνει τις πόρτες και τους διαύλους επικοινωνίας σχεδόν με όλα τα κόμματα απάντησε πως όταν τελειώσει το Μνημόνιο θα υπάρξει «διάδοχος» και πως η μνημονιακή πολιτική δεν θα τελειώσει εδώ...

Δήλωσε παράλληλα πως συμφωνεί ότι πρέπει να ανοίξει δίαυλος με το ΠΑΣΟΚ, αλλά ξεκαθάρισε πως δεν πρέπει να ταυτοποιείται το ΠΑΣΟΚ με το Βενιζέλο. «Μην είστε σίγουροι ότι αυτό θα ισχύσει για πάντα. Μπορεί και ο Βενιζέλος ο ίδιος μπορεί να αλλάξει στάση και πολιτική. Δεν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ του 27% να παραδοθεί, να ταυτιστεί με την πολιτική ατζέντα του 3%».

Κατέληξε λέγοντας πως η κυβέρνηση έχει δύο «τρομακτικά αγγούρια» μπροστά της, τους πλειστηριασμούς και τους φόρους ακινήτων και ένα ακόμα πιο τεράστιο αγγούρι, αυτό του προϋπολογισμού!

Για το ενδεχόμενο επιβολής νέων μέτρων τόνισε πως πλέον «λύθηκαν τα χέρια των κυβερνητικών βουλευτών, μετά την πρόταση μομφής, να μην ψηφίσουν τυχόν νέα μέτρα». Ως προς το εάν η δεδηλωμένη κινδυνεύει, απάντησε πως αυτή δεν κρίνεται σε κάθε νομοσχέδιο που τυχόν δεν θα περάσει. Συνεπώς εάν το το φορολογικό νομοσχέδιο εγκριθεί με 148 ψήφους θα είναι μεν τεράστιο πολιτικό πρόβλημα αλλά δεν σημαινει ότι θα πέσει κιόλας η κυβέρνηση.

Ερωτηθείς για το κατά πόσον φοβάται την κριτική πως ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί αντιπολίτευση που μεμψιμοιρεί απάντησε: «Εδώ βγήκαν στα βουνά, στο Βίτσι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ...»

Και τέλος ως προς το εάν ήταν λάθος επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να κάνει συγκέντρωση έξω από τη βουλή το βράδυ της ψήφισης της πρότασης μομφής ήταν σαφής: «Θεωρώ ότι ήταν λάθος. Αλλά δεν μετράει η γνώμη μου, δεν με ρωτάνε ποτέ...»

Συγκεκριμένα την Πέμπτη 14 Νοεμβρίου ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Πέτρος Τατσόπουλος μίλησε στους Βασίλη Χιώτη και Νότη Παπαδόπουλο για την πρόταση Μπακογιάννη, τη συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στο Σύνταγμα, το σκίτσο του Δ. Χατζόπουλου και το δημοσίευμα της «Αυγής», καθώς και τις ζυμώσεις για τη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.


Για το σκίτσο του Δ. Χατζόπουλου και το δημοσίευμα της «Αυγής»

«Γι’ αυτό που ανέκυψε εν αιθρία με τον Δημήτρη Χατζόπουλο, θέλω να πω ότι τον εκτιμώ. Και δεν θέλω να τον γλείψω, γιατί είμαι από αυτούς που με έχει περιλάβει. Δεν είμαι στο απυρόβλητό του. Είναι σε μια γενιά που χονδρικά, αν ήθελα να την ορίσω ως μεταπολιτευτική, ξεκινά από τον Καλαϊτζή και φτάνει στον Ιωάννου, περιλαμβάνει τον Πετρουλάκη, τον Στάθη (Σταυρόπουλο) και είναι άνθρωποι που είναι πρώτα απ’ όλα και τρομεροί στυλίστες και είναι και έως βιτριολική η πένα τους κατά καιρούς και ανάλογα με τη θεματολογία τους. 

Ειδικά ο Χατζόπουλος, ο οποίος είναι κορυφαίος στυλίστας, έχω γράψει ότι στα σκίτσα του περιλαμβάνει μια ολόκληρη πολιτική ανάλυση. Μπορεί να συμφωνείς ή να διαφωνείς κατά καιρούς με το περιεχόμενο, αλλά να τον κατηγορείς για σεξιστή, όταν υπάρχουν σεξουαλικές αναγωγές; Το δυνατό στο σκίτσο του Χατζόπουλου είναι η ελευθερία του συνειρμού. Κάνει δηλαδή αναγωγές που δεν σκάει απλώς το χειλάκι σου, αλλά σε βάζει να σκεφτείς γι’ αυτές τις αναγωγές. Να τον κατηγορήσουμε σήμερα για σεξιστικές αναγωγές; 

Θυμίζω μονάχα ότι όλη την περίοδο της τρικομματικής κυβέρνησης, ο Χατζόπουλος σε μια σειρά από σκίτσα παρουσίαζε τους τρεις εταίρους ως ένα ιψενικό ερωτικό τρίγωνο που έφτανε με καβγάδες στην κρεβατοκάμαρα, ποιος θα κυριαρχούσε επί του άλλου. Δεν είδα τώρα να βγάλουν ανακοινώσεις ούτε η ΔΗΜΑΡ ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η Ν.Δ., που θα έπρεπε να βγάζουν ανακοινώσεις κάθε μέρα… Είχε κάνει προσομοίωση πάλι του πανεπιστημίου με μπορντέλο και του είχε κάνει και μήνυση ο πρύτανης, αν θυμάμαι καλά. 

Ε, ή δεχόμαστε το χιούμορ ότι είναι μια ζώνη που έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση ταυτόχρονα να τους περνάει όλους και να ασχολείται με όλους, με την ίδια ωμότητα μερικές φορές και την ίδια δικαιοσύνη απέναντι σε όλους ή αρχίζουμε και λέμε όλα αυτά, τα οποία εγώ τα βρήκα πολύ σοσιαλρεαλιστικά για το γούστο μου. Ότι θα πρέπει να είναι πάντα με την πλευρά του αδικημένου και άλλα τέτοια που διάβασα στην «Αυγή». 

Δεν λέω ότι πρέπει να είναι στο απυρόβλητο η ίδια η γελοιογραφία ή η σκιτσογραφία. Αλλά το να είμαι ένα κόμμα και να βγάζω ανακοινώσεις και να στοχοποιώ ένα σκιτσογράφο ως σεξιστή; Μη ορθά πολιτικά σχόλια κάνουν όλοι… Ή θα πρέπει όλους να τους κρίνουμε το ίδιο ή με δύο μέτρα και σταθμά.»

Για τις ζυμώσεις και τη φημολογούμενη συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ

«Τον Πάνο Σκουρλέτη τον άκουσα χθες που είπε ότι αν γίνει μια συμφωνία για τις τοπικές εκλογές, θα είναι σε τοπικό επίπεδο και θα την έχουν επιβάλλει οι τοπικές κοινωνίες και εμείς δεν θα πάμε να τις χειραγωγήσουμε. Αυτό είναι το ρεζουμέ. Εάν είναι φλερτ, δεν είναι πανεθνικό, αλλά τοπικό. Και δεν είναι φλερτ, είναι συνοικέσιο. Ξέρουμε πολύ καλά ότι τα τοπικά συνοικέσια, ειδικά στις δημοτικές εκλογές, είναι ιδιαίτερα διαδεδομένα και δεν θα είναι ο πρώτος που το κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, αν το κάνει. Είναι κάτι ευρύτερο με τους ΑΝΕΛ, το οποίο ξεπερνά τις δημοτικές εκλογές και πάει στις ευρωεκλογές και στις εθνικές εκλογές. 

Προσωπικά έχω μια αποστροφή προς το λαϊκισμό, είτε έχει δεξιό είτε αριστερό πρόσημο. Ο λαϊκισμός με δεξιό πρόσημο, εντάξει, ίσως μου φέρνει μια μεγαλύτερη αναγούλα απ’ ό,τι ο άλλος. Δεν σημαίνει ότι και ο άλλος είναι λιγότερο κατακριτέος. Αντιλαμβάνομαι αυτή τη στιγμή ότι δεν μπορείς να παίξεις με το λαϊκισμό. Δεν μπορείς να επενδύσεις. Δεν μπορείς να αμολήσεις καλούμπα με τον λαϊκισμό και μετά να πρέπει να καθίσεις και να τον μαζέψεις, διότι τότε όλος ο λαϊκισμός θα πρέπει να στραφεί εναντίον σου. Θα νιώσει το σύνδρομο του εξαπατημένου πελάτη. Αυτό που είχαν νιώσει τότε στο ΠΑΣΟΚ θα έρθουν εδώ, για να επενδύσουν σ’ αυτό. 

Για μένα, οι ΑΝΕΛ, ανεξάρτητα από τη συμπάθεια για ορισμένα πρόσωπα μέσα σ’ αυτούς – άλλους τους συμπαθώ και άλλους τους αντιπαθώ και τα αισθήματα είναι αμοιβαία – είναι το αρχέτυπο του λαϊκιστικού κόμματος. Το αρχέτυπο! Συγκεντρώνει όλα τα μειονεκτήματα που μπορεί να συγκεντρώσει ένα λαϊκιστικό κόμμα: υπόσχεται τα πάντα, καταγγέλλει τα πάντα, ανέξοδα. Δεν τον ενδιαφέρει καθόλου κατά πόσον μπορούν να υλοποιηθούν όλα αυτά που λέει και οι ίδιοι έχουν βγει και έχουν πει ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ τους χωρίζουν τα μύρια όσα. Από τα εθνικά θέματα μέχρι τη μετανάστευση, που τη λένε εκείνοι λαθρομετανάστευση κι εμείς τους λέμε μετανάστες χωρίς χαρτιά. Μέχρι τη φορολογία, οτιδήποτε. Αυτοί, λοιπόν, δεν μας θέλουν. Αλλά αυτό μου θυμίζει λίγο αυτό που έλεγαν οι Αλβανοί με τους Κινέζους: ότι είμαστε 702 εκατομμύρια. Δηλαδή, πριν ρωτηθούμε εμείς, μας λένε οι ίδιοι ότι δεν μας θέλουν. Μας διευκολύνουν κιόλας! 

Ο Μαριάς λέει ότι μας θέλει και κατά καιρούς και ο Καμμένος έχει πει ότι μας θέλει, αλλά εγώ νομίζω ότι ο ολισθηρός δρόμος για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι να επενδύσει στο λαϊκισμό. Σε όποια δύναμή του, είτε αριστερή είτε δεξιά, για να προσποριστεί κέρδη από αυτά, που θα γίνουν μπούμερανγκ έπειτα. Λοιπόν, εάν θέλει συμμαχίες – που πρέπει να τις θέλει και να τις επιδιώκει – θα πρέπει πρώτα να τις επιδιώκει με τους όμορους χώρους. Δηλαδή, με την Κεντροαριστερά. Όμορους όχι μόνο ιδεολογικά, αλλά και από άποψη προγράμματος. Διότι και το ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι όμοροι χώροι, αλλά από άποψη προγράμματος είναι η ανατολή με τη δύση. Άμα ο άλλος σου λέει «έξω από το ευρώ και την Ε.Ε.», τι να συζητήσεις μαζί τους;. 

Λοιπόν, οι όμοροι χώροι για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πολλοί. Είναι η Κεντροαριστερά. Οι ποπουλιστές της Δεξιάς, αυτοί οι ΑΝΕΛ, οι «ανεξέλεγκτοι Έλληνες», όπως λένε πολλοί, δεν είναι μια πρόταση σοβαρή, την οποία θα μπορεί να θελήσει ως πρόταση συμμαχίας ένα κόμμα της Αριστεράς για να κυβερνήσει. Καλά, εγώ με ένα κόμμα που θα ψηφίσει τον Ψωμιάδη, εγώ όχι μόνο δεν συνεργάζομαι, αλλά ούτε καλημέρα δεν λέω. Μην το συζητάμε αυτό το ενδεχόμενο, ούτε ως μακρινό.Οπότε, χαίρομαι που αυτό το εν τη γενέσει του ειδύλλιο αποδεικνύεται θνησιγενές και χαίρομαι ιδιαίτερα.»

Για την πρόταση Μπακογιάννη περί επιστροφής της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση

«Το σκεπτικό της Ντόρας Μπακογιάννη, με την οποία έχω τη δυνατότητα να συζητάω συχνά και χαίρομαι ιδιαίτερα, επειδή είναι επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στο Συμβούλιο της Ευρώπης, είναι ότι με 153 βουλευτές (η κυβέρνηση) δεν μπορεί να πάει μπροστά. Αυτό, όμως, είναι πέρα από τις όποιες προθέσεις και είναι πόσο έχει αντίκρισμα στην πραγματικότητα. Η ΔΗΜΑΡ βγήκε και είπε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο και αν στο σενάριο προστεθεί και η παράμετρος χωρίς τον Σαμαρά, το κάνει ακόμα πιο στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας και νομίζω πως ούτε η Ντόρα Μπακογιάννη έχει πει ποτέ κάτι τέτοιο. Αλλά ενός σεναρίου, μύρια έπονται. Αμέσως όλοι βγήκαν και έδωσαν στην ίδια πρωταγωνιστικό ρόλο, χωρίς να τον ζητήσει η ίδια. Όλα αυτά, λοιπόν, είναι στην επιστημονική φαντασία. Δεν υπάρχει περίπτωση η ίδια η ΔΗΜΑΡ να ξαναγυρίσει και αυτό το σενάριο μπάζει από παντού και ως το τέλος της εβδομάδας δεν θα μας απασχολεί πια, νομίζω.

Το έχουμε πει τόσες φορές και ας το πούμε άλλη μία: η επόμενη κυβέρνηση θα έχει κορμό είτε τη Ν.Δ. είτε τον ΣΥΡΙΖΑ. Ό,τι και να κάνουν τα άλλα κόμματα, να προσευχηθούν στο Θεό των μικρών κομμάτων, αποκλείεται να γίνει κορμός με δική τους σύνθεση. Άρα, η ΔΗΜΑΡ θα πρέπει να αποφασίσει αν θα πάει στην παλιά σύνθεση – κορμός Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ και ολίγη από εκείνη – ή θα θελήσει να στραφεί προς τον ΣΥΡΙΖΑ.»

Για τη συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στο Σύνταγμα την περασμένη Κυριακή

«Είναι μία σαφώς λάθος επιλογή το να γίνει εκείνο το βράδυ η συγκέντρωση. Δεν είμαι σίγουρος ότι πάντα αυτό γίνεται (σ.σ.: να μην έχουν κόσμο οι συγκεντρώσεις του ΣΥΡΙΖΑ), αλλά ο κόσμος πια είναι ένας άλλος κόσμος. Ούτε θα κριθεί από αυτό. Είναι λάθος, παρόλο που δεν μετράει η γνώμη μου – γιατί δεν με ρωτάνε και εμένα ποτέ.»

Πηγή