Πέθανε ο πρώην πρόεδρος της Κύπρου Γλαύκος Κληρίδης

 

Ανήμερα της 30ης επετείου ανακήρυξης του ψευδοκράτους λύγισε η καρδιά του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας, Γλαύκου Κληρίδη, ο οποίος έχασε την πιο δύσκολη μάχη για τη ζωή του...

Τη θλιβερή είδηση του θανάτου του πρώην Προέδρου ανακοίνωσε ο προσωπικός του γιατρός Ιωσήφ Κάσιος, o oποίος ανέφερε «ο μεγάλος ηγέτης έφυγε στις 6:20 μμ σήμερα».

Υπουργικό Συμβουλίο συγκάλεσε για το πρωί του Σαββάτου ο Προεδρεύων της Δημοκρατίας Γιαννάκης Ομήρου. Το Υπουργικό θα κηρύξει τριήμερο πένθος, ενώ η κηδεία του Γλαύκου Κληρίδη θα τελεστεί την Τρίτη, δημοσία δαπάνη με τιμές εν ενεργεία Προέδρου της Δημοκρατίας.

Ο 95χρονος Γλαύκος Κληρίδης νοσηλευόταν τα τελευταία 24ωρα στην κλινική «Ευαγγελίστρια» στη Λευκωσία σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση, χωρίς μηχανική υποστήριξη και απλά του χορηγούνταν η ενδεικνυόμενη φαρμακευτική αγωγή. Η κατάσταση της υγείας του είχε χαρακτηριστεί μάλιστα μη αναστρέψιμη.

Ο πρώην Πρόεδρος είχε εισαχθεί πολλές φορές τα τελευταία χρόνια για νοσηλεία, ενώ υπεβλήθη και σε σειρά χειρουργικών επεμβάσεων για διάφορα προβλήματα υγείας, που κατά καιρούς παρουσίαζε, και η κατάστασή του ήταν ιδιαίτερα βεβαρημένη λόγω και της προχωρημένης ηλικίας. Τις τελευταίες ώρες βρίσκονταν στο πλευρό του Γλαύκου Κληρίδη η κόρη του Καίτη Κληρίδη, συγγενείς, φίλοι και στενοί συνεργάτες.

Ο Γλαύκος Κληρίδης γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1919. Κατά την έναρξη του Β' Παγκόσμιου Πολέμου κατετάγη RAF. Το 1942 το αεροπλάνο του καταρρίφθηκε στη Γερμανία και ο ίδιος συνελήφθη αιχμάλωτος. Στην αιχμαλωσία παρέμεινε μέχρι το τέλος του πολέμου.

Σπούδασε νομικά στο Λονδίνο. Από το 1951 μέχρι το 1960 άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στην Κύπρο.

Κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα 1955-59 υπηρέτησε στην ΕΟΚΑ με το ψευδώνυμο «Υπερείδης». Επίσης, ετοίμασε φάκελο για πολλές περιπτώσεις παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τους Βρετανούς, τις οποίες παρουσίασε η Αθήνα στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Πήρε μέρος στη Διάσκεψη του Λονδίνου το 1959 και κατά τη μεταβατική περίοδο, μεταξύ αποικιακής διακυβέρνησης και ανεξαρτησίας (1959-1960), διατέλεσε υπουργός Δικαιοσύνης.

Ανέλαβε επικεφαλής της Ελληνοκυπριακής Αντιπροσωπείας στη Διάσκεψη του Λονδίνου, που συνεκλήθη τον Ιανουάριο του 1964 για το Κυπριακό.

Στις 23 Ιουλίου 1974, ανέλαβε προσωρινά καθήκοντα Προέδρου της Δημοκρατίας, σύμφωνα με τις σχετικές πρόνοιες του Συντάγματος.

Τα καθήκοντα αυτά τα άσκησε μέχρι τις 7 Δεκεμβρίου 1974, ημέρα κατά την οποία επανήλθε στην Κύπρο ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, ο οποίος, ως γνωστό, είχε εξαναγκασθεί από το πραξικόπημα να την εγκαταλείψει στις 16 Ιουλίου 1974.

Το Φεβρουάριο του 1969 ίδρυσε το Ενιαίο Κόμμα. Το Μάιο του 1976 ίδρυσε το Δημοκρατικό Συναγερμό από επίλεκτα μέλη του Ενιαίου Κόμματος, της Προοδευτικής Παράταξης και του Δημοκρατικού Εθνικού Κόμματος.

Το 1968 ορίσθηκε εκπρόσωπος της ελληνοκυπριακής πλευράς στις διακοινοτικές συνομιλίες. Από αυτή τη θέση διεξήγαγε συνομιλίες με τον κ. Ντενκτάς μέχρι τον Απρίλιο του 1976.

Εξελέγη βουλευτής στις εκλογές του 1981, 1985 και 1991. Εξελέγη πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας στις 14 Φεβρουαρίου 1993 και επανεξελέγη το 1998.