Αποκαλύψεις-φωτιά από την «Ελευθεροτυπία» για τα εξοπλιστικά (έγγραφα-ντοκουμέντα)

Δεν έφτανε που δημόσιοι λειτουργοί, πολιτικοί, κόμματα και ο κ. Κάντας τα έπαιρναν από παντού για να παραμένει η Ελλάδα «αξιόμαχη», έχουμε μέχρι και παρέμβαση του Δημοσίου σε δίκη μεταξύ αντιπροσώπου εξοπλιστικών προγραμμάτων και εταιρείας προμήθειας εξοπλισμών...


Σύμφωνα με το ντοκουμέντο που αποκαλύπτει σήμερα η «Ελευθεροτυπία», στις 9 Σεπτεμβρίου του 2005 ο πληρεξούσιος του ελληνικού Δημοσίου κ. Παντελής Παπαδάκης (δικαστικός αντιπρόσωπος Α’ του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, Γραφείο Νομικού Συμβούλου ΥΕΘΑ) άσκησε πρόσθετη παρέμβαση στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών κατά εξωχώριας εταιρείας με έδρα στις Σεϊχέλες και υπέρ της ρωσικής εταιρείας Federal State Unitary Entrprise Rosoboronexport, της κρατικής ρωσικής επιχείρησης που πούλησε στην Ελλάδα, μεταξύ άλλων, τα οπλικά συστήματα OSA-ΑΚΜ, τις συστοιχίες πυραύλων TOR-Μ1 και τα αερόστρωμνα «λίμνης» ZUBR.



Η υπόθεση αφορούσε την προμήθεια που διεκδικούσε η εκ Σεiχελών offshore Intratech Corporation από τη Rosoboronexport σχετικά με συβάσεις που υπεγράφησαν με τη Γενική Γραμματεία Εξοπλισμών, της οποίας αναπληρωτής διευθυντής ήταν ο περίφημος κ. Αντώνης Κάντας, στις 15.4.98, στις 26.2.99 και τον Ιανουάριο του 2000.

Για τις συμβάσεις αυτές, για τις οποίες ο κ. Κάντας δεν έκανε, μέχρι στιγμής, στην απολογία του την παραμικρή νύξη, το Δημόσιο, προστατεύοντας την αντισυμβαλλομένη του κρατική ρωσική εταιρεία, επικαλούμενο την ακυρότητα κάθε τυχόν υφιστάμενης σχετικής σύμβασης σύμφωνα με το ν. 5227/1931, τον περίφημο «νόμο περί μεσαζόντων», πέτυχε με την παρέμβασή του την απόρριψη της αίτησης συντηρητικής κατάσχεσης εις χείρας του τμήματος οφειλομένων πληρωμών προς τη Rosoboronexport.

Η στάση αυτή του Δημοσίου μόνο εύσημα θα μπορούσε να αποσπάσει, εάν φυσικά δεν είχαν μεσολαβήσει οι αποκαλύψεις για τους ποταμούς μίζας προς τους κ.κ. Τσοχατζόπουλο, Σμπώκο και Κάντα. Οι πρόσφατες αποκαλύψεις όμως επιτρέπουν ακόμη και στον πλέον καλόπιστο να υποψιάζεται ότι οι «κλειδοκράτορες» του Δημοσίου αξιοποιούσαν κάθε μέσον για την προστασία των δικών τους προμηθειών, ακόμη και εάν για την προστασία δικών τους συμφωνιών έπρεπε να αξιοποιήσουν κάθε σχετική υπηρεσία, εν γνώσει ή εν αγνοία της.

Επειδή, όπως προκύπτει από το έγγραφο που αποκαλύπτει σήμερα η «Ε», η σχετική παρέμβαση έγινε το 2005, όταν δηλαδή τη διακυβέρνηση της χώρας δεν είχε πλέον το ΠΑΣΟΚ και το υπουργείο Αμυνας δεν κατείχε ο κ. Τσοχατζόπουλος ή ο κ. Παπαντωνίου, αλλά η Ν.Δ. και ο κ. Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος, αξίζει να ερευνηθεί από την αρμόδια εισαγγελική αρχή ποιος έδωσε τη συγκεκριμένη εντολή στο συγκεκριμένο νομικό σύμβουλο του κράτους, ποια η πρακτική σε όλες τις σχετικές υποθέσεις -μία προς μία- και, κυρίως, γιατί ο περίφημος νόμος περί μεσαζόντων έτυχε επιλεκτικής αξιοποίησης από το ΝΣΚ.

Ειδικά όταν στις μίζες της Siemens, τόσο το ΝΣΚ όσο και οι αρμόδιοι υπουργοί Οικονομικών από το 2009 και μετά αρνήθηκαν να αξιοποιήσουν τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η χρήση του σε αντίστοιχες περιπτώσεις προς το Δημόσιο. Οταν ο ίδιος ο πρόεδρος του ΝΣΚ ισχυριζόταν ότι το Δημόσιο δεν είναι εύκολο να στραφεί κατά της Siemens, καθώς δεν μπορεί να αποδειχθεί και να υπολογιστεί η ζημία του.  

Παρ’ ότι, σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία «περί μεσαζόντων», εφ’ όσον υπάρχουν διευκολυντικές πληρωμές, ήτοι μίζες, για προμήθειες αγαθών και υπηρεσιών προς το Δημόσιο, οι σχετικές συμβάσεις μπορούν να αναστραφούν με απόφαση ελληνικών δικαστηρίων, τα δε ποσά που έχουν καταβληθεί από το Δημόσιο για τις σχετικές αγορές μπορούν να αναζητηθούν από αυτό μέσα σε είκοσι χρόνια από την καταβολή τους ως «αχρεωστήτως καταβληθέντα».

Στη συγκεκριμένη λοιπόν περίπτωση, ανεξάρτητα από τα κίνητρα αυτών που έδωσαν την εντολή, το Δημόσιο έπραξε λαμπρά. Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι γιατί το έκανε στη συγκεκριμένη μόνο περίπτωση, ποιος έδωσε την εντολή και, κυρίως, πού αλλού ενήργησε με τον ίδιο τρόπο και γιατί δεν το έκανε σε τόσες άλλες… Κυρία Ράικου, ο λόγος στην Εισαγγελία.

ΠΗΓΗ: Ελευθεροτυπία