Ο καρκίνος δεν είναι πια θανατική καταδίκη – Πώς είναι να ζεις με αυτόν

Στις ημέρες μας ο καρκίνος δεν θεωρείται αυτόματα «θανατική καταδίκη» αλλά μία διαχειρίσιμη -σε πολλές περιπτώσεις- κατάσταση, με το ποσοστό όσων επιβιώνουν για περισσότερα από 10 χρόνια με την ασθένεια, να έχει αυξηθεί πλέον κατά 50%, σύμφωνα με Βρετανικό Κέντρο Ερευνας για τον καρκίνο.


Με αφορμή τα στοιχειά της νέας αυτής έρευνας, ο Guy Keleny γράφει στη βρετανική Independent τη δική του εμπειρία.

Πώς είναι η ζωή με τον καρκίνο;

Πριν από 19 χρόνια, όταν και ο καρκίνος εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη ζωή του, η γιατρός του του είχε πει ότι η ασθένεια εξελισσόταν με αργούς ρυθμούς στον οργανισμό του.

Όπως λέει ο Keleny, τα πλεονέκτημα της σύγχρονης επιστήμης μπορούν να «χτυπούν» τον καρκίνο, όταν αυτός δεν είναι επιθετικός και να τον «εξαφανίζουν», κάθε φορά που εμφανίζεται.

«Στο μπάνιο παρατήρησα ένα πρήξιμο στην βουβωνική χώρα μου, στο μέγεθος ενός μικρού αυγού. Αναρωτήθηκα τι να ήταν αυτό και όπως αποδείχθηκε ήταν ένας πρησμένος λεμφαδένας», γράφει. Λίγο αργότερα έμαθε ότι έπασχε από λέμφωμα non-Hodgkin, μια μορφή καρκίνου στους λεμφαδένες.

Το μη-Hodgkin λέμφωμα ταξινομείται γενικά σε δύο ομάδες, επιθετικό και βραδείας εξέλιξης, όπως ήταν και αυτό στην περίπτωσή του.

Ωστόσο, το λέμφωμα non-Hodgkin δεν παύει να σκοτώνει.

«Η Τζάκι Κένεντι Ωνάση πέθανε από αυτό», λέει ο αρθρογράφος.

Όπως αποκαλύπτει,το 1995 η θεραπεία για την ασθένεια αυτή ήταν αρκετά δραστική.

Ο ασθενής έπρεπε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση . Για πολλά χρόνια μετά την εγχείρηση, ο Keleny είχε ένα ιδιαίτερα αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα και υπέφερε από πολλά προβλήματα.

Έπειτα από επτά χρόνια ο καρκίνος επέστρεψε και υποβλήθηκε σε πολλές χημειοθεραπείες.

Ωστόσο, αποκάλυψε πως ήταν από τους πρώτους ασθενείς στον κόσμο -στο στάδιό του- που δοκίμασε το αντιβιοτικό ritux imab, το οποίο -όπως αποδείχθηκε- έπαιξε μεγάλο ρόλο στην επιμήκυνση του μέσου όρου επιβίωσης των καρκινοπαθών, αν και κοστίζει ακριβά.

Δεκαπέντε χρόνια μετά την πρώτη εγχείρηση, ο Keleny νόμιζε ότι είχε θεραπευτεί από τον καρκίνο αλλά ένα πρωί είδε πάλι ένα «ύποπτο» εξόγκωμα στο λαιμό του.

Αν και αρχικά πανικοβλήθηκε, τελικά με τη μέθοδος της ραδιοθεραπείας, το εξόγκωμα εξαφανίστηκε.

Τώρα, μοιράζεται με τους αναγνώστες της εφημερίδας  Independent την εμπειρία του και εκφράζει την αισιοδοξία του, λέγοντας ότι ο καρκίνος και κυρίως σε λιγότερο επιθετικές μορφές, μπορεί να είναι διαχειρίσιμος, χάρη στις σύγχρονες ιατρικές ανακαλύψεις και τη βελτίωση της τεχνολογίας που «χαρίζουν» περισσότερα χρόνια ζωής στους καρκινοπαθείς.

Πηγή