Οι χιμπατζήδες «απεχθάνονται τη Δυτική μουσική, (και - εννοείται - πως) αγαπούν την Αφρικανική»

(Associated Press)

Οι στενότεροι "συγγενείς" του ανθρώπου, προτιμούν τη σιωπή από τον Μότσαρντ ή άλλες Δυτικές συνθέσεις, αγαπούν όμως το διαφορετικό ρυθμό της μουσικής από την Αφρική ή την Ινδία, αποκαλύπτει μελέτη στις ΗΠΑ.

Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου «Έμορι» στην Ατλάντα, όλες οι προηγούμενες μελέτες που είχαν πραγματοποιηθεί για τις μουσικές προτιμήσεις των πιθήκων εξέτασαν μόνο Δυτικά ακούσματα, τα οποία έχουν συγκεκριμένα ακουστικά μοτίβα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι χιμπατζήδες και άλλα πρωτεύοντα θηλαστικά προτιμούσαν συστηματικά την ησυχία τους.

«Παρόλο που τα διάφορα είδη Δυτικής μουσικής, όπως η ποπ, τα μπλουζ και η κλασική μουσική, ακούγονται διαφορά στον μέσο ακροατή, στην πραγματικότητα ακολουθούν τα ίδια μουσικά και ακουστικά μοτίβα» γράφουν οι ερευνητές στο Journal of Experimental Psychology: Animal Learning and Cognition.

Συγκεκριμένα, η Δυτικής μουσική τείνει να έχει κανονικό, επιλαμβανόμενο ρυθμό, ενώ η αφρικανική και η ινδική μουσική που εξετάστηκαν στη νέα μελέτη έχουν πιο ακανόνιστο ρυθμό και «ακραίες αναλογίες ισχυρών προς ασθενών χτύπων».

Η νέα μελέτη εξετάζει την αντίδραση των χιμπατζήδων στο άκουσμα είτε αφρικανικής, είτε ινδικής, είτε ιαπωνικής μουσικής. Παρά τις πολιτισμικές διαφορές, αναφέρει η ερευνητική ομάδα, η ιαπωνική μουσική είχε παρόμοια χαρακτηριστικά με τις Δυτικές συνθέσεις που είχαν εξεταστεί σε προηγούμενες μελέτες.

Δεν προκαλεί λοιπόν απορία η διαπίστωση ότι οι περισσότεροι χιμπατζήδες απομακρύνονταν όταν οι ερευνητές άφηναν ένα φορητό στερεοφωνικό συγκρότημα να παίζει ιαπωνικά τραγούδια έξω από το προαύλιο του χώρου διαβίωσής τους -οι περισσότεροι αποσύρονταν σε κλειστούς χώρους, προφανώς για να αποφύγουν την ενόχληση.

Η αντίδρασή τους ήταν όμως διαφορετική στο άκουσμα αφρικανικής ή ινδικής μουσικής: οι περισσότεροι έμεναν κοντά στο στερεοφωνικό στα 40 λεπτά που διαρκούσε κάθε ημερήσια συναυλία στις 12 μέρες του πειράματος.

Για λόγους σύγκρισης, οι ερευνητές άφησαν σε διαφορετικό σημείο ένα στερεοφωνικό που έμενε σιωπηλό και δεν έδειξε να προσελκύει την προσοχή των ζώων.

Η σύγκριση της συμπεριφοράς των πιθήκων όταν το στερεοφωνικό έπαιζε ή δεν έπαιζε οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι στενοί συγγενείς μας αγαπούν την «εξωτική» αφρικανική μουσική. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει με βεβαιότητα γιατί συμβαίνει αυτό -ίσως για τους ίδιους λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι αγαπούν τη μουσική γενικά.

Γιατί όμως οι χιμπατζήδες απεχθάνονται ειδικά τη Δυτική μουσική; «Οι χιμπατζήδες ενδέχεται να θεωρούν απειλητικά τα δυνατά, προβλέψιμα ρυθμικά μοτίβα, καθώς οι επιδείξεις κυριαρχίας στους χιμπατζήδες συχνά περιέχουν επαναλαμβανόμενους ρυθμικούς ήχους όπως το χτύπημα των ποδιών και των χεριών» λέει ο Φρανς ντε Βαλ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Με άλλα λόγια, η Δυτική μουσική ίσως θυμίζει κυρίαρχο αρσενικό που χτυπάει το στήθος του εξοργισμένο.

Ποιος θα απολάμβανε κάτι τέτοιο;

Πηγή