Η απόλυση των... 200 εκατ. ευρώ!

Για 350 εκατομμύρια τηλεθεατές από 170 χώρες, η αποπομπή του Τζέρεμι Κλάρκσον από το BBC δεν ήταν τόσο προφανής λύση - όσο απαράδεκτη κι αν ήταν η συμπεριφορά του...


Και μόνο η υπόνοια ότι το «Top Gear», το τηλεοπτικό σόου με το μεγαλύτερο κοινό στον κόσμο, θα είναι διαφορετικό (αν συνεχίσει να υπάρχει) ήταν αρκετή για να ξεσπάσουν αντιδράσεις.

Αποκορύφωμα, τα απειλητικά τηλεφωνήματα προς τον διευθυντή του BBC Τόνι Χαλ - τον άνθρωπο που στις 25 Μαρτίου ανακοίνωσε στον Κλάρκσον ότι το συμβόλαιό του δεν θα ανανεωθεί. Δέκα ημέρες πριν, το κανάλι είχε ακυρώσει την προβολή των δύο τελευταίων επεισοδίων της φετινής σεζόν, όταν έγινε γνωστό ότι ο παρουσιαστής είχε χειροδικήσει εναντίον ενός από τους παραγωγούς. Ο λόγος; Οταν επέστρεψαν στο ξενοδοχείο, μετά από εξωτερικά γυρίσματα, ανακάλυψαν ότι ο μάγειρας είχε αφήσει μόνο κρύα πιάτα. Ο Κλάρκσον όμως ήθελε να φάει μπριζόλα.

Για πολλούς, η έκπληξη δεν ήταν η αποπομπή του Κλάρκσον, αλλά το ότι το BBC άργησε τόσα χρόνια να πάρει την απόφαση. Από την άλλη, η πλειονότητα των φανατικών του Κλάρκσον νιώθει απατημένη. Γιατί η σχέση τους είχε βασιστεί σε μια παραδοχή: αγνοούμε το πολιτικώς ορθόν, δεν μας ενοχλεί όσα λέει και κάνει και απολαμβάνουμε το σόου. Και αυτό γιατί το «Top Gear» είναι ο Κλάρκσον και χωρίς αυτόν δεν μπορεί να υπάρξει.

Σύμφωνοι, είναι και ο Ρίτσαρντ Χάμοντ, και ο Τζέιμς Μέι, οι έτεροι συμπαρουσιαστές. Ομως, ακόμη και αν το BBC αποφασίσει να συνεχίσει με αυτούς, είναι αμφίβολο ότι θα καταφέρει να προσεγγίσει τα νούμερα που έκαναν το «Top Gear» τη δημοφιλέστερη εκπομπή στον κόσμο. Σκεφτείτε τον Αρη της δεκαετίας του ’80 με τον Γιαννάκη και τον Σούμποτιτς - χωρίς τον Γκάλη. Πάντως, κι ενώ είναι άγνωστο το μέλλον του «Top Gear», έχει επέλθει ένας ελάχιστος συμβιβασμός: η παγκόσμια περιοδεία του Κλάρκσον, με τους Χάμοντ και Μέι, για την οποία έχουν πουληθεί πανάκριβα εισιτήρια, θα πραγματοποιηθεί χωρίς τα διακριτικά του BBC.

Ανάρμοστη συμπεριφορά 4 δεκαετιών

Το BBC, επί χρόνια, προσπαθούσε να βρει μια ισορροπία. Από τη μία η εκπομπή-φαινόμενο με φανατικούς τηλεθεατές. Από την άλλη, ένας χαρακτήρας σχεδόν παραβατικός, που από δημοσιογράφος αυτοκινήτων είχε μετατραπεί σε έναν σόουμαν που δεν δίσταζε να κάνει ή να πει ακόμη και την πιο ακραία άποψη προκειμένου να συζητηθεί. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Τζέρεμι Κλάρκσον έχει τεράστιο ταλέντο. Ποιος άλλος θα μπορούσε να αναβαθμίσει μια εκπομπή που, κανονικά, θα μιλούσε για κιβώτια ταχυτήτων και πορτ-μπαγκάζ σε χιουμοριστικό σόου το οποίο παρακολουθούσαν φανατικά ακόμη και άνθρωποι που δεν είχαν οδηγήσει ποτέ; Η εξουσία, όμως, που του χάρισε το ταλέντο του έγινε επικίνδυνο όπλο όταν εκείνος συνειδητοποίησε πως το κοινό τον λατρεύει.

Ρατσιστικά σχόλια, δοκιμές μοντέλων με ανορθόδοξο και πολλές φορές επικίνδυνο τρόπο, καβγάδες με διάσημους και μη, που έφταναν μέχρι και σε γρονθοκοπήματα... Το μενού Κλάρκσον είχε απ’ όλα. Ο προβληματικός του χαρακτήρας πουλούσε. Ο ίδιος περιγράφει υπερήφανος στην αυτοβιογραφία του τα χρόνια που οι γονείς του τον έστειλαν σε ιδιωτικό σχολείο, κάνοντας χίλιες δουλειές προκειμένου να καλύψουν τα δίδακτρα, κι εκείνος αποβλήθηκε επειδή επέδειξε ξεχωριστές επιδόσεις στο κάπνισμα, στο ποτό και στο κυνήγι κοριτσιών.

Κάνοντας σχόλια στην εκπομπή του, όπως τα λένε δύο φίλοι σε μια παμπ, χωρίς ίχνος ενδοιασμού, τα έχει βάλει κατά καιρούς με τους Ασιάτες (που τρώνε σκύλους και σχεδιάζουν αυτοκίνητα για τετράποδα), τους Σκωτσέζους (είχε αποκαλέσει μονόφθαλμο ηλίθιο Σκωτσέζο τον τότε πρωθυπουργό Γκόρντον Μπράουν), τους μαύρους (ο σκύλος του λέγεται Ντιντιέ Ντρογκμπά), τα άτομα με ειδικές ανάγκες (στα οποία αξίζουν μόνο κάποια απαράδεκτα αυτοκίνητα), τους απεργούς (που τους αξίζει η δημόσια εκτέλεση), τους ομοφυλόφιλους και ειδικά τις λεσβίες (που φτιάχνουν οικολογικές οργανώσεις σαν την Greenpeace).

Ο ίδιος, βέβαια, έχει δηλώσει ότι πολλά τα λέει απλώς για τις εντυπώσεις - δεν τα πιστεύει. Σημασία έχει όμως ότι η φράση «Το BBC είναι υποχρεωμένο να ζητήσει συγγνώμη μετά... (από κάτι που έχει πει ή κάνει ο Κλάρκσον)» έχει χρησιμοποιηθεί καμιά δεκαριά φορές από το 2002 που προβάλλεται το «Top Gear». Αλλες τόσες ήταν οι προειδοποιήσεις που είχε δεχτεί ο παρουσιαστής από το κανάλι. Τελικά πέρασε την κόκκινη γραμμή τον Μάρτιο του 2015.

Η μετά Κλάρκσον εποχή

Ποιο θα είναι το μέλλον του «Top Gear»; Λογικά, η εκπομπή δεν θα διακοπεί. Κατ’ αρχάς, γιατί πρόκειται για ένα τεράστιο franchise με εκπομπές σε άλλες χώρες, DVD και περιοδικά σε όλο τον κόσμο. Είχα την τύχη να δουλέψω την περασμένη δεκαετία στην ελληνική έκδοσή του και πάντα ένιωθα κάπως «συμβατικός» σε σχέση με τη φιλοσοφία του Κλάρκσον. Το BBC θα μπορούσε να συνεχίσει με τους Χάμοντ και Μέι, πλαισιώνοντάς τους με κάποιον ταλαντούχο παρουσιαστή. Μια λύση θα ήταν ο εξίσου αντισυμβατικός Νο 1 της βρετανικής TV Πιρς Μόργκαν. Ή η Σαμπίνε Σμιτζ, όμορφη Γερμανίδα, οδηγός αγώνων και παρουσιάστρια του «Top Gear» στη χώρα της.

Ο Κλάρκσον, από την άλλη, δύσκολα θα μείνει χωρίς στέγη. Θα μπορούσε να πάρει μεταγραφή για το ITV, τον μεγάλο αντίπαλο του BBC, που δεν έχει την ίδια εκτίμηση με το κρατικό κανάλι για το «πολιτικώς ορθόν», ή να πάει σε κάποια συνδρομητική υπηρεσία, τύπου Netflix, και να παρουσιάσει οποιαδήποτε εκπομπή.

Αλλά η μεγάλη του λατρεία ήταν ανέκαθεν τα αυτοκίνητα. Και το να κάνει τους άλλους να νιώθουν άσχημα. Και εδώ έγκειται και το πιο μεγάλο θέμα απ’ όλα: Ολα αυτά έγιναν για το τίποτε; Το BBC πήρε μια απόφαση που θα πλήξει τόσο πολύ τα οικονομικά του απλώς για να συνεχίσει ο Κλάρκσον να κάνει τα ίδια και χειρότερα κάπου αλλού;

Ποιο είναι το όριο μεταξύ αυτού που θέλει το κοινό (που μαθαίνει, βέβαια, σε ό,τι το «ταΐζεις») και αυτού που επιτρέπεται να δείξεις; Η τηλεόραση απέχει πολύ ακόμη από το να λύσει αυτό το μέγιστο υπαρξιακό της ζήτημα. Ή το έχει λύσει (και είναι «ζήτω οι Κλάρκσον αυτού του κόσμου και τα εκατομμύρια που φέρνουν στα ταμεία μας») και απλώς αρνείται να το παραδεχτεί.



Πηγή
Παναγιώτης Χριστόπουλος