Paul Kazarian - Ο επενδυτής και το ΥΠΟΙΚ

Λίγοι θυμούνται πως ο Paul Kazarian, ο ισχυρός άνδρας του αμερικανικού private equity Japonica Partners, είναι αυτός που τον Ιούνιο του 2013 έκανε επίσημη δημόσια προσφορά για αγορά ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου ονομαστικής αξίας έως και 2,9 δισ. ευρώ.

Συναλλαγή την οποία και ολοκλήρωσε χωρίς πάντως να μάθει κανείς ποτέ τα πραγματικά της αποτελέσματα. Ομως στη Wall και στο Λονδίνο εκτιμάται ότι διακρατά ένα αξιοσέβαστο χαρτοφυλάκιο ελληνικού χρέους.

Δεν είναι λοιπόν ίσως και τόσο περίεργο που ο συγκεκριμένος επενδυτής επανέρχεται τώρα δυναμικά με καμπάνια σε διεθνή και ελληνικά μέσα ενημέρωσης, προωθώντας την αναγκαιότητα τοποθέτησης, στην όποια νέα κυβέρνηση, υπουργού Οικονομικών «5 αστέρων», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η Japonica. Πραγματοποίησε άλλωστε χθες το απόγευμα διεθνή τηλεδιάσκεψη γα το θέμα, υποστηρίζοντας ότι «είναι επιτακτική ανάγκη η Ελλάδα να διορίσει έναν διεθνώς αναγνωρισμένο υπουργό Οικονομικών “5 αστέρων” με εξειδίκευση και ικανότητες να οικοδομήσει εμπιστοσύνη και αξιοπιστία, που θα χαίρει διεθνούς σεβασμού».
Εκτιμά πως αυτό αποτελεί την πιο σημαντική μεταρρύθμιση για την Ελλάδα και δηλώνει πρόθυμος να επενδύσει στη χώρα εάν κάτι τέτοιο υλοποιηθεί.

Οι περισσότεροι θα σκεφτούν πως ο Kazarian, παλαιό στέλεχος της Goldman Sachs, «θέλει να προστατεύσει την επένδυσή του». Ομως τα πράγματα είναι πολύ πιο σύνθετα με την περίπτωση του 59χρονου τραπεζίτη.
Ο Kazarian έχει ξοδέψει πολύ χρήμα και χρόνο τα τελευταία δυόμισι χρόνια προωθώντας διεθνώς την υιοθέτηση από την Ελλάδα των διεθνών λογιστικών προτύπων για το Δημόσιο, των IPSAS (International Public Sector Accounting Standards), με βάση τα οποία και επικαλούμενος λογιστικές απεικονίσεις από μεγάλο ανεξάρτητο οίκο, ισχυρίζεται πως ο λόγος του καθαρού δημοσίου ελληνικού χρέους προς το ΑΕΠ βρίσκεται μόλις στο 18%.
Ο ίδιος έχει επανειλημμένα σημειώσει πως η μέθοδος βάσει της οποίας υπολογίζεται το ελληνικό χρέος στην Ευρωζώνη είναι καθορισμένη με ευρωπαϊκή συνθήκη (Μάαστριχτ) και μπορεί να αλλάξει μόνο με ομόφωνη απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Το πρόβλημα της Ελλάδας, όπως δηλώνει, είναι πως η απεικόνιση του χρέους στην Ευρωζώνη, καθώς και σε άλλες διεθνείς οικονομίες, δεν ακολουθεί τα λογιστικά πρότυπα των επιχειρήσεων, αλλά άλλους, συχνά αντικρουόμενους, νομικούς κυρίως κανόνες και κατευθυντήριες γραμμές οργανισμών, όπως ο ΟΟΣΑ, το ΔΝΤ ή η Παγκόσμια Τράπεζα, που αποκρύπτουν την πραγματική καθαρή θέση της κάθε χώρας. Και αυτό το κρυμμένο συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας, του χαμηλού καθαρού χρέους, που προφανώς προκύπτει από τα περιουσιακά της στοιχεία, θέλει να προβάλει.

Ετσι έχει πραγματοποιήσει σειρά παρουσιάσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια. Εξ αυτών ξεχωρίζει ίσως η παρέμβασή του με μεγάλο συνέδριο στο Μόναχο, στις 8 και 9 Ιουλίου, ενώ το θρίλερ της διαπραγμάτευσης Αθήνας-δανειστών κορυφωνόταν, με θέμα «Επανεξετάζοντας το δημόσιο χρέος».

Ο Kazarian είχε εξασφαλίσει εκεί τη συμμετοχή του Hans-Werner Sinn από το Ifo Institute, του Clemens Fuest από το ZEW, του γνώριμου και στην Αθήνα Carlo Cottarelli από το ΔΝΤ, κορυφαίων στελεχών της Ernst & Young, της Deloitte και της KPMG, αλλά και των δημοσιογράφων Wolfgang Munchau από τους Financial Times και Simon Nixon από τη Wall Street Journal, όπως και στελεχών του γερμανικού υπουργείου Oικονομικών.

Ενδιαφέρον αποκτά, εξάλλου, μια άγνωστη απόφαση της κυβέρνησης Αλ. Τσίπρα. Την Τρίτη 2 Ιουνίου, με απόφαση του τότε αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Δ. Μάρδα, ξεκίνησε στην Αθήνα «η συγκρότηση ομάδων εργασίας για την επιτάχυνση του έργου της διαμόρφωσης ενός νέου πλαισίου για την παρακολούθηση των δημοσίων λογιστικών και ειδικότερα των IPSAS».

O Paul B. Kazarian, πρώην investment banker της Goldman Sachs, με σήμα κατατεθέν τα χαρακτηριστικά στρογγυλά γυαλιά όρασης με τον χοντρό σκελετό που φοράει διαρκώς, είναι γιος Αρμενίων μεταναστών, ο οποίος διέπρεψε στη Wall.
Διατηρεί στενές σχέσεις με πολλούς εκ των πρώην συναδέλφων του στη Wall, όπως και σημαντικών επενδυτικών ομίλων, ενώ έχει απασχολήσει κατά το παρελθόν και τα πρωτοσέλιδα του αμερικανικού οικονομικού Τύπου με μεγάλα deals. Τυπικό modus operandi του είναι οι τοποθετήσεις σε απαξιωμένες επιχειρήσεις τις οποίες επαναφέρει σταδιακά σε κερδοφορία προτού τις ρευστοποιήσει.

Εχει συμμετάσχει στην αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων, μεγάλων ομίλων όπως η αμερικανική Allegheny International και η SunBeam-Oster, ή ως «λευκός ιππότης» σε εξαγορές, με γνωστότερη την προσφορά 1,6 δισ. για τη Chicago North Western.










πηγή