Ανησυχία για νέο προσφυγικό κύμα - Το Συριακό και οι αιτίες του

(Του Γρηγόρη Δεσύπρη)

Μετά την επέμβαση των Ρωσικών βομβαρδιστικών στην Συρία κατά των θέσεων του Ισλαμικού Κράτους (και όχι μόνον), μεγάλες ομάδες προσφύγων που ζουν προσωρινά σε μεγάλους καταυλισμούς στην Τουρκία, στα σύνορα με την χώρα καταγωγής τους...

... φοβούμενοι την επέκταση των συγκρούσεων, κατευθύνονται σύμφωνα με πληροφορίες κατά εκατοντάδες προς τα παράλια της Μικράς Ασίας, με σκοπό στη συνέχεια να περάσουν στην Ελλάδα και από εδώ σε χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης.

Το πολυσύνθετο και δυσεπίλυτο πρόβλημα της Συρίας, περιλαμβάνει μικρά και μεγάλα συμφέροντα όλων των εμπλεκομένων, όπως αυτό της απομάκρυνσης από την εξουσία του καθεστώτος Assad, (που το επιθυμούν οι Αμερικανοί και οι δυτικοί σύμμαχοί τους), ενώ στον αντίποδα, την παραμονή του στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την «επόμενη μέρα» επιδιώκει η Ρωσία, μόνιμος σύμμαχός του επί σειρά ετών.

Στην κρίση εμπλέκονται ομάδες και υπο –ομάδες των εγχώριων αντικαθεστωτικών, οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους, αλλά και το κουρδικό στοιχείο στα βόρεια της χώρας.

Εξάλλου, σύμφωνα επίσης με πληροφορίες, υπάρχει πιθανότητα οι συμμαχικές αμερικανικές δυνάμεις να επέμβουν με χερσαίες δυνάμεις, μεγιστοποιώντας έτσι έναν κίνδυνο γενικότερης ανάφλεξης στην ευρύτερη περιοχή.

Όλοι εναντίον όλων λοιπόν, και σε ότι μας αφορά, εκτός του να εμπλακούμε κι εμείς με κάποιον τρόπο λόγω της συμμετοχής μας στο ΝΑΤΟ, το άμεσο πρόβλημα ακούει στο όνομα «πρόσφυγες» που ήδη είναι οξυμένο για την φιλόξενη χώρα μας.

Οι αιτίες 

Πως όμως άρχισαν όλα στην Συρία;

Η αρχή έγινε το 2011, στην πόλη Deraa…

Ξεκίνησαν διαδηλώσεις με αφορμή την σύλληψη 15 μαθητών που έγραψαν αντικυβερνητικά συνθήματα σε τοίχους. Οι διαδηλωτές με αφορμή την απελευθέρωση των μαθητών, ζητούσαν περισσότερη δημοκρατία αλλά και ελευθερίες.

Η κυβέρνηση αντέδρασε βίαια και στις 18 Μαρτίου του 2011, άνοιξε πυρ σκοτώνοντας τέσσερα άτομα, ενώ την επομένη στις κηδείες τους υπήρξε ακόμη ένα θύμα. Αυτό ήταν και η αιτία για την εξάπλωση των ταραχών και σε άλλα μέρη της χώρας.

Πλέον η απαίτηση ήταν η παραίτηση του προέδρου Bashar-al-Assad, που αρνήθηκε να το πράξει..
Ο ίδιος προσπάθησε κάποιες μικρές βελτιώσεις στον τρόπο διακυβέρνησής του, που δεν έγιναν πιστευτές, ενώ η αναταραχή συνεχώς διογκωνόταν με την συμμετοχή όλο και περισσότερων αντικαθεστωτικών στο "παιχνίδι".

Στην ουσία, δεν υπήρχε μία και μόνη πλευρά αντιπάλων εναντίον του καθεστώτος.
Πάνω από 1.000 ομάδες μικρές και μεγάλες, που περιελάμβαναν αντικαθεστωτικούς, πολιτικά κόμματα και εξόριστους αντιπάλους του, προσπάθησαν και συνεχίζουν να προσπαθούν να τον εκθρονίσουν, ο καθένας για τους δικούς του λόγους.

Η άνοδος του Ισλαμικού Κράτους (IS)

Ο πόλεμος όμως, εξελίχθηκε σε κάτι παραπάνω από αυτούς που αντιτίθενται στον πρόεδρο Assad.

Στις αρχές του 2014, στο γειτονικό Ιράκ, μία εξτρεμιστική ομάδα που αυτοαποκαλείται Ισλαμικό Κράτος (IS) ξεκίνησε την κατάληψη μεγάλων περιοχών της χώρας.

Το στρατιωτικής δομής αυτό γκρουπ, χρησιμοποιεί απεριόριστη βία και μεθόδους εναντίον όποιου δεν συμφωνεί με αυτές. 

Με το χάος που επικρατούσε στη Συρία με την εμφύλια διαμάχη, άδραξαν την ευκαιρία για να καταλάβουν κι εκεί μεγάλες περιοχές.

Οι φήμες που αναφέρουν πως κατ αρχάς το ISIS ενισχύθηκε παντοιοτρόπως από τις Ηνωμένες Πολιτείες με σκοπό την εκδίωξη του Assad, δεν έχουν επιβεβαιωθεί με στοιχεία. 

Το Σεπτέμβριο του 2014, συμμαχικές δυνάμεις της Βρετανίας, των ΗΠΑ αλλά και άλλων χωρών, ξεκίνησαν βομβαρδισμούς εναντίον του ISIS, χωρίς μεγάλη όμως επιτυχία, ίσως γιατί δεν προσπάθησαν "αρκετά".

Χημικά όπλα

Έχει γίνει ευρεία χρήση χημικών όπλων κατά τη διάρκεια του πολέμου, την ευθύνη της οποίας η μία πλευρά (κυβερνητική), επιρρίπτει στην άλλη (αντάρτες), αλλά η ουσία είναι πως τα θύματα ήταν ανάμεσα στον άμαχο πληθυσμό.

Το γεγονός έφερε έντονες αντιδράσεις, με την διεθνή κοινότητα να ζητά διερεύνηση και την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων.

Οι δυτικές κυβερνήσεις, παρέμειναν απλώς στις συζητήσεις για περιορισμένες  πυραυλικές επιθέσεις κατά κυβερνητικών στόχων στην Συρία, αλλά έμειναν εκεί, μιας και οι στενοί δεσμοί της κυβέρνησης Assad με αυτήν της Ρωσίας, (βασικό της προμηθευτή όπλων),  δεν τις επέτρεψαν, προς αποφυγή γενικότερης σύρραξης..

Το Σεπτέμβριο του 2013, υπήρξε συμβιβαστική πρόταση από τη Ρωσία προς την Συρία για καταστροφή όλου του χημικού οπλοστασίου της, για εξομάλυνση της κρίσης, που έγινε αποδεκτή και πράγματι ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2013, έχοντας ως αποτέλεσμα και την βράβευση με το βραβείο Νομπέλ ατόμων που συμμετείχαν για την επίτευξή της.

Η προσφυγική κρίση

Δυστυχώς, πολλοί απλοί και καθημερινοί άνθρωποι στη Συρία βρέθηκαν άθελά τους μέσα στη δίνη του πολέμου και εξαναγκάσθηκαν να αφήσουν τα σπίτια τους για να βρουν καταφύγιο  σε γειτονικές χώρες, όπως η Ιορδανία, ο Λίβανος, το Ιράκ και η γειτονική μας Τουρκία.

Περισσότερα από 4 εκατομμύρια άνθρωποι εγκατέλειψαν τη χώρα τους από την έναρξη των μαχών, εκ των οποίων τα περισσότερα είναι γυναίκες και παιδιά.

Είναι το μεγαλύτερο προσφυγικό κύμα της σύγχρονης ιστορίας.

Αλλά και περισσότερα από 8 εκατομμύρια άτομα, εκ των οποίων το 50% είναι παιδιά, έχουν ξεσπιτωθεί και μετακινηθεί εντός της Συρίας, ζητώντας απεγνωσμένα βοήθεια!

Και η δυσκολία στην παροχή της από διεθνείς οργανώσεις βοήθειας εκεί, είναι πολύ δύσκολη, λόγω της επικινδυνότητας της περιοχής.

Εκατοντάδες χιλιάδες λοιπόν άνθρωποι, βρίσκονται σε στρατόπεδα γειτονικών χωρών και προσπαθούν την έξοδό τους προς την ασφάλεια μιας ευρωπαϊκής χώρας, χρησιμοποιώντας ως είσοδο και την Ελλάδα, που μέσα στη δική της οικονομική κρίση, έχει να επιλύσει και αυτό το ανθρωπιστικό τεράστιο πρόβλημα…

Τι προβλέπεται να συμβεί; 

Και πάλι δυστυχώς τα πράγματα στη Συρία δεν δείχνουν να βαίνουν προς λύση, τουλάχιστον όχι σύντομα.

Το γεγονός είναι, ότι ούτε η κυβερνητική πλευρά, αλλά ούτε και αυτή των επαναστατών δείχνει να μπορεί να επιβληθεί η μία στην άλλη από μόνη της, και με τις μεγάλες δυνάμεις, δυτικές και ανατολικές, (εκτός των ΗΠΑ, Ρωσίας, εθεάθη και κινεζικό αεροπλανοφόρο στην περιοχή), να έχουν επιλέξει η καθεμία τους να ενισχύουν την δική τους «προτίμηση», υπάρχει για τους Σύρους (γενικώς), και η τρομοκρατία του Ισλαμικού Κράτους.

Κλείνοντας, να επισημάνω πως ο τετραετής πλέον πόλεμος στη Συρία, έχει κοστίσει τη ζωή σε πάνω από 200.000 ανθρώπους.

Σημείωση για όσους απορούν για την αυξανόμενη εμπλοκή των έξωθεν της χώρας δυνάμεων

1)      Η Ρωσία διαθέτει ήδη στην περιοχή  Latakia αεροπορική βάση διαγράφοντας συριακό χρέος προς αυτήν ύψους 76 δις.  δολαρίων περίπου, καθώς και ναυτική βάση στηνTartus … Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό, μια απώλειά τους θα σήμαινε μία στρατηγική ήττα για την ίδια την Ρωσία

2)      Οι ΗΠΑ (και οι σύμμαχοί τους), επιθυμούν διακαώς την απομάκρυνση του καθεστώτος Assad, την μείωση της ρωσικής παρουσίας  / επιρροής στην ευρύτερη περιοχή (γι αυτό και οι αναθερμασμένες σχέσεις και με το Ιράν), και φυσικά, την αύξηση της δικής τους

Γρηγόρης Δεσύπρης

Πηγή: www.gregorydesypris.gr


Και οι σημερινές (Παρασκευή) εξελίξεις

Η Μόσχα διαμηνύει πως οι επιδρομές στη Συρία θα κρατήσουν «τρεις με τέσσερις μήνες», αν και αναγνωρίζει πως υπάρχει «πάντα ο κίνδυνος εγκλωβισμού».

 Παράλληλα, η Τουρκία και οι χώρες του συνασπισμού υπό τις ΗΠΑ που επιχειρούν εναντίον της ISIS στη Συρία καταδικάζουν τα ρωσικά πλήγματα «αδιακρίτως» και καλούν τη Μόσχα να περιορίζεται σε πλήγματα μόνο σε θέσεις της ISIS και όχι σε άλλες ομάδες αντικαθεστωτικών.

Μιλώντας την Παρασκευή στο γαλλικό ραδιόφωνο Europe 1, ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών της Δούμα Αλ.Πουσκόφ ανέφερε πως «υπάρχει πάντα ο κίνδυνος εγκλωβισμο, αλλά οι ρωσικές θα κρατήσουν τρεις με τέσσερις μήνες».

Σε ερώτηση εάν πρέπει να αναμένεται κλιμάκωση των επιχειρήσεων, ο Πουσκόφ απάντησε «οπωσδήποτε».

Από την έναρξη των ρωσικών επιδρομών, οι χώρες της Δύσης είχαν εκφράσει αμφιβολίες πως η ρωσική δραστηριότητα δεν θα επικεντρωθεί στην ISIS αλλά θα βάλει στο στόχαστρο άλλες αντικαθεστωτικές ομάδες.

Στρατιωτικοί αξιωματούχοι από τις ΗΠΑ είχαν επισημάνει πως τα ρωσικά πλήγματα «σημειώνονται σε περιοχές που υπάρχει μικρή ή και καθόλου παρουσία της ISIS».

Το Κρεμλίνο ανέφερε πως επιλέγει τους στόχους μαζί με τον Άσαντ - κάτι που στη Δύση ερμηνεύθηκε ως παραδοχή πως δεν πλήττονται μόνο οι τζιχαντιστές, καθώς κατά τη Δαμασκό όλες οι ένοπλες οργανώσεις επί συριακού εδάφους θεωρούνται τρομοκρατικές.

Σε κοινό ανακοινωθέν την Παρασκευή, η Τουρκία και οι άλλες χώρες που συμμετέχουν στον συνασπισμό υπό τις ΗΠΑ εναντίον της ISIS -ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, χώρες του Αραβικού Κόλπου- κάλεσαν την Ρωσία να σταματήσει τα πλήγματα σε αντικαθεστωτικές ομάδες.

Εκφράζοντας «βαθιά ανησυχία» για τη ρωσική δραστηριότητα, το ανακοινωθέν ανέφερε πως τα ρωσικά πλήγματα «συνιστούν περαιτέρω κλιμάκωση της σύγκρουσης και θα καταφέρουν μόνο να καλλιεργήσουν μεγαλύτερο εξτρεμισμό».