ΘΥΡΑ 7 - 32 ΧΡΟΝΙΑ ....ΑΘΑΝΑΤΟΙ!

Σήμερα συμπληρώνονται 32 ολόκληρα χρόνια από την τραγωδία της Θύρας 7. Αλήθεια, πόσο πόνο να αντέξουν αυτές οι οικογένειες; Κανείς δεν συννελήφθη, η Πολιτεία απομακρύνθηκε διακριτικά και μόνο τα μνημόσυνα επαναφέρουν στο μυαλό των περισσότερων γιατί οι ευθύνες χάθηκαν, όπως οι ζωές των άτυχων 21 ατόμων. Εκείνη την Κυριακή, στο στάδιο Καραϊσκάκη είχαν στριμωχτεί 35.450 φίλαθλοι. Γεμάτος ο παλιός Ναός από φίλους κάθε ηλικίας που ήθελαν να δουν τον Ολυμπιακό να κερδίζει. Η τραγωδία που ακολούθησε αποτέλεσε μακράν τη μεγαλύτερη....
στον ελληνικό χώρο και μια από τις μεγαλύτερες όλου του κόσμου.

Μπορεί οι πολιτικοί να είχαν πει τότε πως δεν μπορούσε να αποφευχθεί, αλλά υπήρχαν ήδη 1-2 παραδείγματα που έδειχναν πως το κακό δεν θα αργούσε. Το 1973, 50 άτομα τραυματίστηκαν μετά τον αγώνα του Ολυμπιακού με τον Άγιαξ, ενώ λίγα χρόνια αργότερα, άλλα 14 υπέστησαν το ίδιο σε ματς με τον Παναιγιάλειο. Όλα έγιναν στο ίδιο ακριβώς σημείο της Θύρας 7. Δυστυχώς η τρίτη φορά, το 1981 ήταν και η... φαρμακερή. Άρα, όχι μόνο μπορούσαν να παρθούν μέτρα, αλλά να αποφευχθεί η μεγαλύτερη τραγωδία της σύγχρονης εποχής.

Έως το τέλος εκείνου του πρωταθλήματος, οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού αγωνίστηκαν με μαύρα περιβραχιόνια ως ελάχιστο φόρο τιμής, ενώ έξω από τη Θύρα 7 εντοιχίζεται αναμνηστική μαρμάρινη πλακέτα με τα ονόματα των 21 άτυχων ατόμων. Στην αρχή τα θύματα ήταν 19, αλλά λίγο μετά την τραγωδία ξεψυχεί στο Τζάνειο ακόμα ένα, ενώ τον τραγικό επίλογο έβαλε το τελευταίο θύμα, έξι μήνες μετά, καθώς δεν μπόρεσε να «ξυπνήσει» ποτέ από το κώμα.

Πρόκειται για την πιο «μαύρη» σελίδα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η γιορτή μετατράπηκε σε εφιάλτη, αφού τα 21 θύματα άφησαν την ψυχή τους άδικα και εντελώς τραγικά.

«Αδέρφια ζείτε, εσείς μας οδηγείτε».
Όταν σταμάτησε ο χρόνος

Σεζόν 1980/81... Φεβρουάριος, 8 του μηνός. Το πρωτάθλημα βρίσκεται στην 20ή αγωνιστική και ο Ολυμπιακός βαδίζει ολοταχώς για τον δεύτερο συνεχή επαγγελματικό του τίτλο. Κατέχει την κορυφή της βαθμολογίας και έχει δύο πόντους διαφορά από την ΑΕΚ που ακολουθεί και την αντιμετωπίζει στις 15:15. Όλα φαντάζουν ιδανικά. Η ημέρα είναι ηλιόλουστη, ο κόσμος βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα πιο δίπλα από το στάδιο (τότε) Καραϊσκάκη και απολαμβάνει τον καφέ και το φαγητό του.

Στα αγωνιστικά, η ΑΕΚ είναι πλήρης, δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα, αλλά πρόβλημα δεν αντιμετωπίζει ούτε ο Ολυμπιακός, ο οποίος αν κερδίσει, δεν θα έχει κερδίσει στην ουσία μόνο το πρωτάθλημα, αλλά πολλούς περισσότερους οπαδούς, αφού το ντέρμπι είναι το πιο σημαντικό των τελευταίων ετών.

Τα εισιτήρια του αγώνα έγιναν ανάρπαστα και οι «ερυθρόλευκοι» οπαδοί είχαν κατακλύσει τις εξέδρες του γηπέδου. Καρφίτσα δεν πέφτει που λένε. Τραγούδια, συνθήματα, αναμονή στην ουρά για την είσοδο στο γήπεδο και πολλά άλλα χαρακτήριζαν εκείνη την Κυριακή, που φαινόταν να είναι σαν όλες τις άλλες.

Με το που βγήκαν οι παίκτες του Ολυμπιακού για ζέσταμα, σείστηκε όλη η γη... Τα χειροκροτήματα ήταν τόσο έντονα, που ακούγονταν σε μεγάλη απόσταση από το γήπεδο, αλλά αυτοί που το άκουσαν και έτρεμαν, ήταν οι παίκτες της ΑΕΚ. Το παιχνίδι ξεκίνησε υπό τας οδηγίας του κ. Κουτούλα που διεύθυνε την αναμέτρηση και μετά από 30 μόλις λεπτά, ο Ολυμπιακός άνοιξε το σκορ.
Οι συνθέσεις εκείνου του αγώνα

Ολυμπιακός: Σαργκάνης, Κυράστας, Βαμβακούλας, Παπαδόπουλος, Νοβοσέλατς, Κουσουλάκης, Περσίας, Νικολούδης, Αναστόπουλος, Ορφανός, Γαλάκος

ΑΕΚ: Οικονομόπουλος, Αρδίζογλου, Μανωλάς, Καραβίτης, Παραπραστανίτης, Θώδης, Βλάχος, Ελευθεράκης, Κώττης, Μπάγεβιτς, Μαύρος

 Στο 53' έγινε το 2-0 πάλι από τον Γαλάκο. Το 3-0 στο 68' από τον Κουσουλάκη. Το 4-0 από τον Ορφανό στο 75'. Το 5-0 από τον Βαμβακούλα στο 80' και το τελικό 6-0 στο 84' από τον Γαλάκο.

Η ώρα ήταν 16:58 και τα λεπτά που απέμεναν για τη λήξη, ελάχιστα. Ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει, αφού το σκορ δεν επέτρεπε να αμφισβητηθεί ο θριαμβευτής και ο κόσμος ήθελε να γιορτάσει με την ψυχή του το μεγάλο αυτό αποτέλεσμα. Κι όμως, τίποτε δεν είχε τελειώσει. Τώρα θα άρχιζαν όλα.

Ένα λιμάνι δάκρυα...

Μερικοί φίλοι του Ολυμπιακού αποφάσισαν να φύγουν από τη Θύρα 7 και να πάνε έως τα αποδυτήρια, προκειμένου να πανηγυρίσουν με τους παίκτες του Ολυμπιακού, αποθεώνοντάς τους. Δυστυχώς, όμως, η μοίρα είχε άλλα σχέδια. Λέγεται πως κάποιος/οι παραπάτησαν, λέγεται πως κάποιος/οι πάτησαν ένα μαξιλαράκι, λέγεται πως κάποιος/οι σπρώχτηκαν από τη χαρά τους. Το κακό δεν άργησε να γίνει και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, η ικανοποίηση για τη νίκη είχε μετατραπεί σε μάχη για τη ζωή.

 Οι πόρτες ήταν κλειστές και τα τουρνικέ εμπόδισαν τους φιλάθλους. Η ασφυξία, το ποδοπάτημα και ο πανικός ήταν αυτά που κυριαρχούσαν πλέον στις κρίσιμες αυτές στιγμές. Κανείς δεν μπορούσε να κάνει τίποτα και πραγματικά είναι απορίας άξιο, πως μια τέτοια καταστροφή δεν μπόρεσε να αποφευχθεί. Οι υπεύθυνοι για τη φύλαξη που ήταν; Γιατί οι πόρτες ήταν κλειστές; Γιατί; Γιατί; Γιατί; Τόσα πολλά γιατί…

 Ένα αναπάντεχο παραπάτημα και ήρθε η καταστροφή. Ο ορμή του κόσμου που ερχόταν από πίσω, ήταν αδύνατο να συγκρατηθεί. Ο κόσμος, δίχως να ξέρει τι ακριβώς έχει γίνει, προσπαθούσε να βγει από την έξοδο της Θύρας 7 και μετά από μερικά λεπτά, όταν οι μπροστά σήκωσαν τα χέρια ψηλά για να μην γίνει ακόμα χειρότερος ο συνωστισμός, σταμάτησε η καταστροφή. Είχαν περάσει, όμως, μερικά λεπτά, άτυχα για 19 άτομα, που αργότερα έγιναν 21. Λίγα λεπτά ήταν αρκετά προκειμένου να βλέπουν από ψηλά πλέον τον Ολυμπιακό μας οι αδικοχαμένοι φίλαθλοι...


 Αθάνατοι...

Δημήτρης Αδαμόπουλος-40 ετών
Γεράσιμος Αμίτσης-18 ετών
Σπύρος Ανδριώτης-24 ετών
Γιάννης Διαλυνάς-20 ετών
Γιάννης Κανελλόπουλος-18 ετών
Κώστας Καρανικόλας-26 ετών
Αντώνης Κουρουπάκης-34 ετών
Μιχάλης Κωστόπουλος-21 ετών
Σπύρος Λεωνιδάκης-18 ετών
Ευστράτιος Λούπος-20 ετών
Μιχάλης Μάρκου-27 ετών
Βασίλης Μάχας-20 ετών
Κώστας Μπίλας-28 ετών
Ηλίας Παναγούλης-17 ετών
Αναστάσιος Πιτσόλης-30 ετών
Κώστας Σκλαβούνης-16 ετών
Γιάννης Σπηλιόπουλος-19 ετών
Παναγιώτης Τουμανίδης-14 ετών
Νίκος Φίλος-19 ετών
Χρήστος Χατζηγεωργίου-34 ετών
Ζωγραφούλα Χαϊρατίδου-23 ετών

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ gavros.gr