Γεγονός η ευρωσκεπτικιστική κεντροδεξιά!

Το  μόνο εναπομείναν ιδεολογικό κενό καλύφθηκε στην νέα πολιτική παλέτα,  αφήνοντας  χωρίς  καθόλου ζωτικό ιδεολογικό  χώρο  τους Μνημονικούς.  Με την εμφάνιση  μιας κεντροδεξιά που δεν έχει  κόλλημα με το ευρώ,  η εικόνα  του νέου σχηματίστηκε.

Ο λόγος για την.....

Νεα ΜΕΡΑ που στη πρώτη της  συνέντευξη τύπου θα δηλώσει: «Ναι στο ευρώ, όχι όμως με κάθε κόστος»!

Είναι εντυπωσιακό  το πως άλλαξε η χώρα  τα τελευταία τρία χρόνια.  Είναι πιο εντυπωσιακό το γεγονός ότι οι  ”παλιές πολιτικές δυνάμεις”  -χρεοκοπημένες ηθικά- είναι πλέον γυμνές και σε ιδεολογικό πεδίο. Ο μόνος ορισμός που καλύπτει πλέον  ικανοποιητικά αυτό το αμυδρά ιδεολογικό και πολιτικά γερασμένο συνονθύλευμα που μας κυβερνά είναι το: Merkel’s followers -“οι ακόλουθοι της Μερκελ”. 

Καθώς αναμένεται η απαλλοτρίωση των  ψηφοφόρων της Κεντροδεξιάς -που δεν έχουν φετιχ το ευρώ- γίνεται φανερό και το επόμενο εκλογικό δίλημμα.

Αυτό δεν θα είναι Μνημόνιο-αντιμνημόνιο που στήθηκε ad hoc την προηγούμενη φορά και πολλή απλοϊκότητα και συναισθηματικά. Αυτή την φορά όλοι θα είμαστε πιο ψαγμένοι και ώριμοι.

Το επόμενο εκλογικό δίλημμα θα είναι ευρωπαϊστές vs ευρωσκεπτικιστές.

Θα βρεθούμε δηλαδή εκεί που θελήσαμε, καταγράψαμε και εκεί έπρεπε να είμαστε εδώ και μια δεκαετία. Θα βρεθούμε απέναντι σε μια Ευρώπη που φτιάχνεται και  θα έχουμε ένα νέο πολιτικό τόξο και προσωπικό.

Και παρόλο που ο χρονοβόρος και επώδυνος,  πολιτικός τοκετός  της ιστορίας μας δίνει αντιευρωπαϊστές,  το μέλλον διαγράφεται πιο αισιόδοξο για την πορεία μας στην Ευρώπη.

Και αυτό συμβαίνει γιατί φτάνουν και εδώ ρεύματα που υπάρχουν σε όλες τις άλλες χώρες, δομώντας έναν πολιτικό εκσυγχρονισμό που μας ήταν αναγκαίος για να ξεκολλήσουμε από την επιρροή του SPD και του CDU που μας καθοδηγούν μετά  την χούντα

Στο μέλλον θα μοιάζουμε όλο και πιο πολύ πολιτικά με την Γαλλία που ακύρωσε το ευρωσύνταγμα, την Δανία ή την Ιρλανδία που έχουν επιλεκτική σχέση με την Ευρώπη. Μια σχέση δομημένη στην βάση των εθνικών συμφερόντων τους και της ταυτότητας τους που  παράγει αποτέλεσματα τόσο στην οικονομία όσο και στον πολιτισμό.

Μέχρι τώρα είχαμε μια σχέση καλύπτρα των φόβων  ή των πολιτισμικών κενών των παλαιότερων γενεών.

Είναι σχεδόν πως η Ελλάδα εφεξής θα πορευθεί επιλεκτικά αλλά μέσα στην Ευρώπη και με ψυχολογία διεκδίκησης από τα  ”κεντρικά” ενώ επιτέλους θα σταματήσει τρέχει  αυτιστικά να  μιμηθεί  να εξω-μειωθεί ή να τους προλάβει.

Είναι σχεδόν βέβαιο -και το έχουμε καταγράψει- ότι ο ισχυρός αντιευρωπαϊσμός μας με σωστό χειρισμό θα κοστίσει πολλά δις στους Ευρωπαίους εταίρους.  Πάρα πολλά δις σε κάθε ευκαιρία που θα θέλουν να κινήσουν μπροστά. Κάτι σαν αποζημίωση.

 http://papaioannou-giannis.net