Η Αλαζονεία της Εξουσίας (του Γρηγόρη Δεσύπρη)

Εάν η συμπεριφορά σου είναι εξουσιαστική, τότε θα πρέπει να αντιληφθείς πως σου ταιριάζει ο χαρακτηρισμός του Αλαζόνα…

Δεν νομίζω πως χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση… Περιττεύει η διευκρίνιση της έκφρασης «αλαζονεία της εξουσίας».
Μιας έκφρασης με πολλές παραμέτρους και με διαφορετικές βαθμίδες «έντασης», που όμως αυτό δεν επηρεάζει ούτε κατ ελάχιστον την εξουσιαστική διάσταση… Ίσως να μπορούν να δοθούν πολλές και διαφορετικές ερμηνείες, αλλά το στίγμα παραμένει αναλλοίωτο…

Κυρίαρχο δε χαρακτηριστικό του αλαζόνα, είναι το «κόμπλεξ ανωτερότητας» που τον διακατέχει κι έτσι συμπεριφέρεται αναλόγως…

Καμία βαθμίδα εξουσίας δεν «γλυτώνει» από την κατάληψή της από ανάλογα άτομα, μηδενός εξαιρουμένης της ανωτάτης, μιας και οι συγκυρίες που βοήθησαν στην «κατάληψή» της, (και που σε άλλες εποχές δεν θα το είχαν καταστήσει εφικτό), πέρασαν βαθιά μέσα στο σκεπτικό, το ότι εκ της θέσεως, μετετράπη σε κάτι ανυπέρβλητο!

Αλλά την αλαζονεία την συναντάμε και σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και επίπεδα…

Ακόμη και στο χαμηλότερο, όπου ανθρωποειδή με τρόπους δόλιους κατάφεραν να «τσεπώσουν χρήμα» και την επόμενη στιγμή προέβαλαν έναν υπερόπτη χαρακτήρα στους μέχρι χτες ανθρώπους που περιτριγύριζαν… Κυριεύτηκαν με έπαρση και εξέλαβαν τον μηδαμινό μικρόκοσμό τους, ως κάτι πολύτιμο… (Ας μην παραβλέψουμε δε, πως οι ίδιοι αυτοί ανεπαρκείς, αποφασίζουν κατά περιόδους να πλαισιώσουν ακόμη και πολιτικούς φορείς, θέλοντας να διαδραματίσουν με τον τρόπο τους και ρόλο στα δρώμενα της χώρας!! Εκεί φυσικά, γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από λαοπλάνους αριβίστες πολιτικούς, που αφού τους «δουλέψουν» κανονικά, ως άλλες… στημένες λεμονόκουπες, κάποια στιγμή τους κατευθύνουν προς τον κάδο απορριμμάτων που έχουν από καιρού προετοιμάσει μέσα από τα προσωπικά τους σχέδια!!)… Οι ίδιοι όμως, μη αντιλαμβανόμενοι, (και με τι δυνατότητες άλλωστε), την πραγματικότητα, μετατρέπονται σε εξουσιαστές των συνανθρώπων τους, μέσα από μία αρρωστημένη και μη αναστρέψιμη κατάσταση…

Η ουσιώδης διαφορά είναι, ότι χρησιμοποιούν την δύναμη, μη έχοντας άποψη, για να προβάλουν θέσεις, επί παντός επιστητού… Η αυταρέσκεια, η επιβολή «δια των όπλων» και όχι της σκέψης και της πρότασης, η λανθάνουσα κατεύθυνση στην απόκτηση ακόμη περισσότερης ισχύος για προσωπικό όφελος, η αδιαφορία για το κοινό καλό και τις επιπτώσεις τέτοιου είδους συμπεριφορών, ουδόλως τους απασχολεί…
Και δυστυχώς η Πατρίδα, εδώ και πολύ μεγάλο διάστημα, έχει καταληφθεί σε θέσεις κλειδιά της, από τους ανάλογους ανεπαρκέστατους δολοπλόκους!

Ας το αντιληφθούμε εγκαίρως πριν είναι (ακόμη πιο πολύ), αργά: Πρέπει να ξημερώσει νέα μέρα!!

Γρηγόρης Δεσύπρης