Η διαμόρφωση του Πολιτικού τοπίου της χώρας, μετά την αποχώρηση Κουβέλη

(Τουλάχιστον σε επίπεδο των- προς στιγμήν- πρώτων κομμάτων)

Τον «ευρωπαϊκό» πόλο συγκροτούν ο κ. Α. Σαμαράς με δεύτερο τον κ. Ευ. Βενιζέλο, ενώ προδιαγράφεται πολιτικό ειδύλλιο της ΔΗΜΑΡ με τον ΣΥΡΙΖΑ...

Του Μάρκου Μουζάκη- (newsbomb.gr)

Οι περσινές εκλογικές αναμετρήσεις ανέδειξαν ένα νέο πολιτικό τοπίο, που σηματοδότησε και το τέλος της Μεταπολίτευσης.

Το τοπίο αυτό δυναμικά διαμορφώνεται. Μέσα από ανατροπές, μετατόπιση συμμαχιών, αλλαγές συσχετισμών, σκληρές αντιπαραθέσεις, αποχωρήσεις, ακόμα και διασπάσεις. Και θα περάσει πολύς χρόνος ώσπου να αρχίσει να σχηματοποιείται.

Η αποχώρηση του κ. Φ. Κουβέλη και της ΔΗΜΑΡ απ' την κυβέρνηση Σαμαρά δημιουργεί νέα δεδομένα. Φέρνει έως και ανατροπές.

Επηρεάζει σε σοβαρότατο βαθμό τις εξελίξεις ενόψει των διπλών εκλογών (τουλάχιστον διπλών) του Μάη του 2014, ευρωεκλογών και αυτοδιοικητικών. Και λέμε «τουλάχιστον διπλών» διότι δεν μπορεί να αποκλειστεί το σενάριο ακόμα και εθνικών εκλογών τότε, αν και δεν είναι λίγοι όσοι ισχυρίζονται ότι η νέα, δικομματική κυβέρνηση που θα συγκροτηθεί τις επόμενες μέρες θα είναι πολύ δύσκολο να «καβαντζάρει» το φθινόπωρο, όταν θα κληθεί εκ των πραγμάτων να λάβει νέα, σκληρά μέτρα...

Κατ' αρχήν αυτή η κάποιας μορφής συνεργασία που είχε αρχίσει να διαφαίνεται μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ και θα μπορούσε να πάρει και τα χαρακτηριστικά εκλογικής σύμπραξης (αυτό τουλάχιστον επεδίωκε ο Β. Βενιζέλος) θα πρέπει να ξεχαστεί.

Τέρμα επομένως η «μεγάλη κεντροαριστερά» ή «ελληνική Ελιά» ή όπως αλλιώτικα θα την ονομάτιζαν και θα διαδραμάτιζε το ρόλο του ενδιάμεσου σχήματος, μεταξύ της Ν.Δ. και της Αριστεράς, όπως φιλοδοξούσαν ορισμένοι που δεν ήσαν μόνο πολιτικοί αλλά ήσαν και επιχειρηματικοί και μιντιακοί και άλλοι εξωθεσμικοί κύκλοι...

Δεύτερον, οι εξελίξεις αλλά και οι διεργασίες ενισχύουν την πρόθεση του Αντ. Σαμαρά να συγκροτήσει ένα ευρύτερο «ευρωπαϊκό» πόλο υπό την ηγεσία του.

Αυτός ο πόλος με τα σημερινά δεδομένα θα συμπεριλαμβάνει και τον Βενιζέλο και το ΠΑΣΟΚ, σε δεύτερο ρόλο.

Και δεν είναι μόνο η σύμπραξή τους στην δικομματική πλέον κυβέρνηση.

Υπό προϋποθέσεις αυτή η συνεργασία, όπως έχει επισημάνει το Newsbomb, μπορεί να μετεξελιχθεί και σε κοινή εκλογική κάθοδο, αν οψέποτε προκύψουν εκλογές η δημοσκοπική κατάσταση του ΠΑΣΟΚ το δείχνει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.

Πάντως ο πρωθυπουργός διευκολύνεται. Μέσω του ανασχηματισμού θα σηματοδοτήσει και τις προθέσεις του για μια «διεύρυνση» του κόμματός του.
Στο συνέδριο της Ν.Δ. αυτή η διεύρυνση επίσης θα συμπληρωθεί, με κάποιες προσχωρήσεις.
Αλλά θα λάβει την τελική μορφή της όταν θα πλησιάζουμε προς τις επόμενες εκλογές...

Οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης

Στον άλλο πόλο τώρα, των δυνάμεων της αντιπολίτευσης.

Διαφαίνεται –και το επισημάναμε αυτό προσεγγίζοντας ερμηνευτικά την αλλαγή στάσης του Φ. Κουβέλη- ότι η ΔΗΜΑΡ επιθυμεί να μετατοπιστεί, ώστε να αφήσει ανοιχτούς διαύλους συνεργασιών και προς τα αριστερά της.

Με απλά λόγια, να έχει ανοιχτή τη δυνατότητα κυβερνητικής συνεργασίας και με τον ΣΥΡΙΖΑ, αν κάτι τέτοιο επιβάλλει το αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών. Αν δηλαδή είναι πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά δίχως αυτοδυναμία.

Το «φλερτ» αυτό της ΔΗΜΑΡ προς ΣΥΡΙΖΑ θα εξελιχθεί.
Βεβαίως είναι πολλά τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ, τα οποία ούτε να ακούσουν δεν θέλουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο, κάποιας συμμαχίας με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως είναι πολλά και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (π.χ.Λαφαζάνης) τα οποία επιμένουν σε «καθαρές» μετεκλογικές λύσεις και συνεργασίες, αποκλείοντας τη ΔΗΜΑΡ και απαιτώντας συνεργασία με το ΚΚΕ.

Αλλά στην πολιτική ποτέ μη λες ποτέ.

Πολύ περισσότερο που το ΚΚΕ παραμένει σταθερό και αμετακίνητο στην άρνηση συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ...

Οι διεργασίες λοιπόν εξελίσσονται δυναμικά. Και ανατρεπτικά. Τα όσα συνέβησαν τις τελευταίες δέκα μέρες είναι αρκούντως ενδεικτικά του ραγδαία μεταβαλλόμενου τοπίου!