Θα σε ξάναβρω στους μπαξέδες, να κάνουμε αρπαχτές...

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ KOURDISTOPORTOKALI 

Καθώς πλησιάζουμε την ιστορική επέτειο της 3ης Σεπτέμβρη, με την Ελλάδα παραδομένη στο έλεος των δανειστών, τουλάχιστο η δική μας γενιά οφείλει ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Ανδρέα Παπανδρέου.

Ο Ανδρέας μας έδωσε την ευκαιρία να απολαύσουμε έστω και με δανεικά και κάρτες την καλή ζωή-Τσοβόλα δώστα όλα.

Έδωσε την ευκαιρία σε χιλιάδες κατσαπλιάδες πρασινοφρουρούς να αρπάξουν τα γιοφύρια του Δημοσίου δημιουργώντας έναν κομματικό στρατό, τον οποίο στη συνέχεια θα αντέγραφε με μανία και η χαζοΝΔ. ...

Το άθλιο κρατικοδίαιτο παρακράτος της διαπλοκής που οικοδομήθηκε πάνω στα κουμπούρια της Τρομοκρατίας με το άλλοθι των σταγονιδίων της χούντας-αλήθεια οι εκτελέσεις των τρομοκρατών ποιους ωφέλησαν;-συνεχίζει ως σήμερα να κάνει παιγνίδι με τα πολιτικά κουρέλια της μεταπολίτευσης να διεκδικούν ηγετικούς ρόλους αντί να σαπίζουν στις πιο σκοτεινές φυλακές.

Όταν ρωτήθηκε ο περίφημος Κάρλος, το Τσακάλι, αν γνωρίζει ποιοι είναι πίσω από τις τρομοκρατικές οργανώσεις στην Ελλάδα είχε απαντήσει «ρωτήστε τον Καραμανλή και τον Ανδρέα». 

Δίχως να ασπαζόμαστε την άποψη ότι οι δύο ιδρυτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ γνώριζαν ποιοι έκαναν κουμάντο στα κουμπούρια δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι κάποιες εκτελέσεις της «17 ΝΟΕΜΒΡΗ» και κάποια χτυπήματα του ΕΛΑ έγιναν σε πολύ «δύσκολες» συγκυρίες για το σαθρό οικοδόμημα της μεταπολίτευσης-όπως για παράδειγμα η εκτέλεση του Παύλου Μπακογιάννη.

Η εκτέλεση του Τσάντες την Τρίτη 15 Νοεμβρίου 1983, στις 7.25 το πρωί, στην Φιλοθέη θεωρείται “κλειδί” για την «συνάντηση» των παπούδων της οργάνωσης με την νέα γενιά των εκτελεστών, την γενιά του Κουφοντίνα.

Κάνοντας σήμερα, λίγο πριν το 3ο Μνημόνιο τον απολογισμό της Μεταπολίτευσης πουδιαρκώς πεθαίνει αλλά είναι πάντα παρούσα μαζί με το σκοτάδι που κουβαλάει διαπιστώνουμε πως οι πρωταγωνιστές παραμένουν ίδιοι λες και η Ιστορία μας κάνει πλάκα.

Ακόμη και η έκδοση της Εφημερίδας των Συντακτών παραπαίμπει στην γέννηση της Ελευθεροτυπίας των Συντακτών το 1974 πριν περάσει στα χέρια του πανέξυπνου Κίτσου Τεγόπουλου.

Ο Κίτσος μαζί με τον Λαμπράκη, την Ελένη Βλάχου και λίγους ακόμη παραδοσιακούς εκδότες προσπάθησαν όσο μπορούσαν να αντισταθούν όσο μπορούσαν στους πάσης φύσεωςπράκτορες ξένων μυστικών υπηρεσιών που έγιναν στην συνέχεια οι κυρίαρχοι της μεταπολίτευσης με κανάλια, εφημερίδες, νταλαβέρια με το κράτος και μπροστινούς αχυρανθρώπους.

Με βιτρίνα το τηλεοπτικό μπούστο της Ελένης Μενεγάκη και άλλων πιο σοβαρών δήθεν κυριών και κυρίων της ελληνικής τηλεόρασης πράκτορες της KGB, της ΣΤΑΖΙ, της  CIA  και άλλων υπηρεσιών έστηναν και εξακολουθούν να στήνουν κρατικοδίαιτους επιχειρηματικούς ομίλους αξιοποιώντας το αποτέλεσμα των τρομοκρατικών οργανώσεων και στην συνέχεια  τα 45αρια της δημοσιογραφίας.

Αίφνης τα τελευταία χρόνια  όλοι σχεδόν οι  δημοσιογράφοι έχουν υποστεί αμνησία και ξεχνούν για ποια αφεντικά δουλεύουν.  
Το γεγονός ότι η Γερμανία και οι άνθρωποί της εξακολουθούν να ελέγχουν το εγχώριο παιγνίδι πολιτικής και οικονομικής εξουσίας οφείλεται απλά και μόνο στο οργανωμένο Αρχείο που διαθέτουν οι υπηρεσίες τους σε αντίθεση με τους πιο επιπόλαιους Αμερικανούς.

Οι Γερμανικές μυστικές υπηρεσίες έχοντας αρχικά την εμπειρία του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου και στην συνέχεια του τέλειου κτήνους παρακολούθησης της «ζωής των άλλων», την διαβόητη ΣΤΑΖΙ κατάφεραν να κερδίσουν τους Αμερικανούς στον πόλεμο της πληροφορίας.

Μόνο που είχαν και τουλάχιστο μια σχεδόν καταστροφική απώλεια. Ήταν τότε που οι Αμερικανοί αποκάλυψαν το παγκόσμιο κύκλωμα δωροδοκιών της  Siemens.

Αμερικανοί και Γερμανοί πάντως είχαν αγαστή συνεργασία εντός της χώρας στην υπόθεση των υποκλοπών και στην εξουδετέρωση του Καραμανλή-ο οποίος είχε ένα περιβάλλον απολύτως διαβρωμένο που έμπαζε από παντού.

Είχαν προηγηθεί απανωτές νίκες των Γερμανών όπως για παράδειγμα η πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη δια χειρός Συμπιλίδη που σήμερα είναι και επίκαιρος. Τον ρόλο του ανέλαβε ο Πάστορας.


Το εγχώριο κύκλωμα των διεφθαρμένων πολιτικών και επιχειρηματιών που είχε στηθεί μεθοδικά από τις ξένες μυστικές υπηρεσίες είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στα μεγαλύτερα σκάνδαλα της μεταπολίτευσης. 

Γνωστοί μεγαλοεπιχειρηματίες  που πρωταγωνιστούν δεκαετίες τώρα  σε δημόσια έργα, σε πάσης φύσεως προμήθειες, στα ΜΜΕ, στις μίζες στα εξοπλιστικά πάνε πακέτο με την επιμονή ανθρώπων της Δικαιοσύνης να κρατάνε για δεκαετίες τα μάτια και τα αυτιά τους ερμητικά κλειστά.

Φυσικά σε πολλές περιπτώσεις ήταν οι ίδιοι οι πολιτικοί που φρόντιζαν, με περισσή μαεστρία, να «καθαρίσουν» οι συνάδελφοί τους όπως έκαναν οι Βενιζέλος και Λοβέρδος για χάρη των Τσοχατζόπουλου-Παπαντωνίου στην περίφημη Εξεταστική Επιτροπή για τα Εξοπλιστικά με επικεφαλής τον γραφικό Τραγάκη.
  
ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΚΑΙ ΜΑΤΩΜΕΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 1975 – Η εκτέλεση του Ρίτσαρντ Γουέλς







25 Δεκεμβρίου 1975: Η Αθήνα ετοιμάζεται να γιορτάσει τα δεύτερα μεταπολιτευτικά της Χριστούγεννα. Μεταξύ των καλεσμένων στη δεξίωση που παραθέτει ο Αμερικανός πρέσβης είναι και ο ακόλουθος της αμερικανικής πρεσβείας, Pίτσαρντ Σκίφινγκτον Γουέλς, με τη σύζυγό του Μαρία – Χριστιάνα.

Λίγο πριν από τις 10, το ζεύγος -ιδιαίτερα ευδιάθετο- παίρνει το δρόμο της επιστροφής για την οικία του, στο Ψυχικό, αγνοώντας την τραγική κατάληξη της βραδιάς.

Καθώς η μαύρη λιμουζίνα σταματάει έξω από την έπαυλη, κάνει την εμφάνισή του ένα άλλο αυτοκίνητο, από το οποίο αποβιβάζονται τρεις ένοπλοι μασκοφόροι. Απομακρύνουν τον οδηγό και τη γυναίκα και εκτελούν τον 45χρονο διπλωμάτη με τρεις πυροβολισμούς.

Στον τόπο της επίθεση αφήνουν μία προκήρυξη, με την οποία την ευθύνη αναλαμβάνει η πρωτοεμφανιζόμενη «Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη».

Η ίδια προκήρυξη αποστέλλεται τρεις ημέρες αργότερα και στις εφημερίδες. Ωστόσο, δεν θα δημοσιευθεί κατόπιν εισαγγελικής απαγόρευσης. Επιπλέον, μέσα στο κλίμα της εποχής κανείς δεν την παίρνει στα σοβαρά.

Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι πρόκειται για ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ πρακτόρων της CIA.

Η προκήρυξη που εστάλη σε όλες τις εφημερίδες στις 24.12.1975 – και δε δημοσιεύτηκε ποτέ- ανέφερε μεταξύ άλλων, σύμφωνα με το «Βήμα»: «Σε πρόσφατο λόγο του ο Φορντ δήλωσε τελείως κυνικά ότι οι Αμερικανοί δεν θα διστάζουν να επεμβαίνουν ανοιχτά στο εσωτερικό των άλλων όταν το απαιτούν τα συμφέροντά τους. Παρόμοιες δηλώσεις είχε κάνει στο παρελθόν και ο Κίσινγκερ. (…) Αλλά αρκετά. Φτάνει πια. Πρέπει να καταλάβουν οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές και οι ντόπιοι πράκτορές τους ότι ο ελληνικός λαός δεν είναι αγέλη από πρόβατα. (…) Η κυβέρνηση κοροϊδεύει. Η Βουλή φλυαρεί χωρίς κανένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Τα περισσότερα κόμματα, συμμετέχοντας στον γενικό εμπαιγμό, συναγωνίζονται σε πλατωνικές δηλώσεις χωρίς πραγματικό αντίκρισμα. Και η Δικαιοσύνη κάνει τον άθλο, στη δίκη της 21ης Απρίλη, να μην αναφέρει το όνομα του δεύτερου ενόχου, της CIA και του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. (…) Έτσι αποφασίζουμε να εκτελέσουμε υποδειγματικά τον αρχιπράκτορα της CIA, αρχηγό του κλιμακίου της στην Ελλάδα Ρίτσαρντ Γουέλς. (…) Ο Ρίτσαρντ Γουέλς ως αρχηγός είναι συνυπεύθυνος για όλα τα εγκλήματα που έκανε η CIA σε βάρος του λαού μας».

Στις 26 Δεκεμβρίου του 1975, η «17Ν» βγάζει «ανακοίνωση προς τον Τύπο» για τη μη δημοσίευση της πρώτης προκήρυξης, στην οποία εξηγεί γιατί δεν χτυπήθηκαν ο οδηγός και η γυναίκα του Γουέλς.

 «Ο Ρίτσαρντ Γουέλς ήταν αρχηγός της CIA. Σαν τέτοιος ήταν συνυπεύθυνος μαζί με άλλους επαγγελματίες πράκτορες που δρουν στο έδαφός μας για όλα τα εγκλήματα που έκανε η CIA και ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός στη χώρα μας. Απόφασή μας ήταν να εκτελεστεί ο αρχηγός και μόνο αυτός», αναφέρει η «17Ν». Ούτε αυτή η «ανακοίνωση» όμως δημοσιεύεται.

Την εποχή εκείνη επικρατούσε σύγχυση σχετικά με το τι πραγματικά συνέβη και ποιος έχει την ευθύνη καθώς η «17Ν» ήταν άγνωστη. Τα πράγματα ξεκαθαρίζουν ένα χρόνο αργότερα, όταν η γαλλική εφημερίδα «Liberation» δημοσιεύει κείμενο της «17Ν» όπου περιγράφεται αναλυτικά η παρακολούθηση του Γουέλς και η οργάνωση της δολοφονίας.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του «Βήματος», η τρίτη προκήρυξη είχε δοθεί σε σφραγισμένο φάκελο από μια γυναίκα στον Γάλλο φιλόσοφο Ζαν-Πολ Σαρτρ, ο οποίος την παρέδωσε στον διευθυντή της εφημερίδας Σερζ Ζυλί. Ο φάκελος παρέμεινε στα συρτάρια της εφημερίδας μέχρι τις 26.12.1976, οπότε και είδε το φως της δημοσιότητας.

Στα γεγονότα αυτά επικεντρώνονται οι έρευνες για τον αρχηγό και την ιστορική ηγεσία.

Στη δολοφονία συμμετείχαν τουλάχιστον τρία άτομα (στην προκήρυξη της 17Ν στη «Liberation» αναφέρεται ότι από το αυτοκίνητο «βγήκαμε αμέσως τρεις με τα πρόσωπα καλυμμένα»).



Ανάμεσα σε αυτά η Αστυνομία εκτιμά ότι ήταν ο Αλέκος Γιωτόπουλος (ο οποίος πυροβόλησε τον Αμερικανό πράκτορα), ο Παύλος Σερίφης, όπως επίσης μια γυναίκα και ένας άνδρας.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΑΛΛΟ ΠΑΣΟΚ

Από τον Γιώργο Κράλογλου


Μπορεί στο βαθύ ΠΑΣΟΚ, παριστάνοντας τους «πατριώτες» να εξασφαλίσουν «αναίμακτη» μετάβαση στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά να μην τα φορτώσουμε και αυτά στην «σωτηρία της πατρίδας». Φτάνει πια. Αναγνωρίζουμε μεν στο ΠΑΣΟΚ (ως μοναδικό έργο του) την αποκάλυψη των συνιστωσών της λαϊκής δεξιάς και της αριστερής Νέας Δημοκρατίας. Αλλά ως εκεί. Δεν αντέχουμε άλλους τέτοιους «πατριώτες».

Ανατρίχιασα (κυριολεκτικά) ακούγοντας και στελέχη του ΠΑΣΟΚ που μου επιβεβαιώνουν απόλυτα το χθεσινό αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του κ. Αιμ. Περδικάρη στο Capital.gr για τις προσεγγίσεις του «πατριωτικού ΠΑΣΟΚ» και του ΣΥΡΙΖΑ.

Ανατρίχιασα σκεπτόμενος το ενδεχόμενο να ανασυρθούν από τα τριτοκοσμικά σοσιαλιστικά σεντούκια τα συντροφικά συνθήματα-κοροϊδία του 1980 για την Ελλάδα που ανήκει στους Έλληνες... Για τον λαό στην εξουσία... Για την ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο... Για τις βάσεις του θανάτου... Και για την ανάσταση των δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων της χώρας...

Ο τόπος ίσως να αντέχει, κοινοβουλευτικά, ακόμη μια περίοδο ΠΑΣΟΚ με κάποια μορφή που να δικαιολογεί την ύπαρξή του αλλά, προς Θεού, δεν αντέχει άλλο μετά από τρεις δεκαετίες την εξαθλίωση της «νοοτροπίας ΠΑΣΟΚ».

Την νοοτροπία ΠΑΣΟΚ ότι Ευρωπαϊκή Ένωση σημαίνει «κουτόφραγκοι χαρτογιακάδες» υποχρεωμένοι να πληρώνουν τους Ελληνάρες... από τα περιφερειακά Ταμεία γιατί οι Ελληνάρες γέννησαν την Δημοκρατία και έχουν «πατεντάρει» την γέννα...

Την νοοτροπία ότι το κράτος προσφέρει μόνο θέσεις και δεν απαιτεί δουλειά γιατί αν ήταν να δουλεύουμε πηγαίναμε και στο απέναντι χασάπικο που θέλει υπαλλήλους αλλά με οκτάωρο...

Την νοοτροπία ΠΑΣΟΚ ότι δεν είναι καθόλου κακό ως κρατικός υπάλληλος ή και πρόεδρος κρατικής επιχείρησης να κάνεις δωράκια στον εαυτό σου από τις προμήθειες αρκεί να είναι σε λογικά όρια εκατομμυρίων και όχι δισεκατομμυρίων... Εάν περάσεις αυτά τα όρια (όπως δήλωσαν ότι τα ξεπέρασαν κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ) είσαι δακτυλοδεικτούμενος και από τους συντρόφους γιατί δεν σεβάστηκες τους κανόνες...

Εάν μάλιστα ξεπεράσεις εις τριπλούν τα όρια και προκαλέσεις και τον κοσμάκη και με ένα κωλόσπιτο... (που θα έλεγε ο αείμνηστος Γιαννόπουλος), όπως ο Τσοχατζόπουλος και ο κύκλος του, επίσης κορυφαίοι του ΠΑΣΟΚ, τότε μόνο φυλακώνεσαι προσωρινά και αναλαμβάνει να ξεκαθαρίσει τις «δουλείες σου» η δικαιοσύνη.

Γιατί ο πλουτισμός χάλασε τόσο την μόστρα του τριτοκοσμικού σοσιαλισμού όσο και την κανονική μοιρασιά... Η νοοτροπία ΠΑΣΟΚ, σου επιτρέπει όμως  να συνεχίζεις να παριστάνεις τον «πατριώτη» που έσωσε την πατρίδα «θωρακίζοντάς» την...

Την νοοτροπία ότι αφού ανέβηκες στην ταράτσα της Νομικής και πέρασες και από το Πολυτεχνείο τον Νοέμβρη του 1973 έχεις το δικαίωμα να γίνεις πολιτικός έστω και αν οι σύντροφοί σου λένε ότι δεν σου έδινε δουλειά ούτε ψιλικατζής γιατί δεν σε εμπιστευότανε...

Την νοοτροπία να νομίζεις ότι ως σύντροφος-πατριώτης του ΠΑΣΟΚ μπορείς να διευθύνεις από την Τράπεζα της Ελλάδος μέχρι την Παγκόσμια Τράπεζα και να αναμορφώσεις, όλους τους Διεθνείς Οργανισμούς και ας μην σε ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας σου αν δεν σε είχε προωθήσει ο Ανδρέας Παπανδρέου, όπως έλεγε, από το 1980, ο επίσης κορυφαίος Πασόκος Γιώργος Κατσιφάρας.

Την νοοτροπία ΠΑΣΟΚ ότι ως επικεφαλής  συντεχνιών κρατικών υπαλλήλων κάθε κλάδου έχεις το δικαίωμα να αγνοείς τον κλάδο και να υπογράφεις «σύμφωνα μη επιθέσεων» με τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, εξασφαλίζοντας έτσι την είσοδό σου στην Βουλή και από εκεί στα υπουργεία. Και μάλιστα στα ευαίσθητα υπουργεία κοινωνικών και των εργασιακών δικαιωμάτων.

Την νοοτροπία ότι ως γνήσιος Πασόκος ξεχνάς τα ζιβάγκο και τα μούσια και ανεβαίνεις με τζιπάρες στην Κηφισιά, την Εκάλη και την Πολιτεία γιατί είναι θέμα αισθητικής και καθήκον του λαού να «κατακτήσει» και τα προάστια που «νέμεται» η «ολιγαρχία».

Την νοοτροπία ότι το κράτος-πατερούλης είτε ως κεντρική διοίκηση, είτε ως ΔΕΚΟ, είτε ως Δήμος, είτε ως Νομαρχία έχει υποχρέωση να θρέψει τα «βλαστάρια» των κλαδικών έστω και με πλαστά χαρτιά γιατί έκαναν τσάμπα αφισοκολλήσεις, παρίσταναν το λαό στις συγκεντρώσεις και ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ περιμένοντας τους διορισμούς στο κράτος. Εκτός τούτου είναι απαράδεκτο σε σύντροφο να δουλεύει στους δουλεμπόρους του ιδιωτικού τομέα... Άλλωστε εκεί υποχρεώνεται να κάνει κάποια δουλειά.

Την νοοτροπία να απαιτείς από το κράτος να πληρώνει την άχρηστη υπηρεσία, τον ασήμαντο Οργανισμό, τις καταχρεωμένες άχρηστες επιχειρήσεις είτε του κράτους είτε των Δήμων γιατί έτσι σου υποσχέθηκε το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση. 

Η πατρίδα δεν αντέχει άλλη νοοτροπία ΠΑΣΟΚ είτε με τον μανδύα του ΣΥΡΙΖΑ, είτε με τις  φορεσιές της Νέας Δημοκρατίας που ακολούθησε πιστά (ειδικά μετά το 2005) τον δρόμο που χάραξε το σχέδιο - ΠΑΣΟΚ για την «σωτηρία» της.