Στα «μαλακά» οι κοινοί απατεώνες καταχραστές του Δημοσίου και των χρημάτων του λαού;;

Ώστε λοιπόν, οι κοινοί απατεώνες καταχραστές του Δημοσίου και των χρημάτων του λαού, διά νόμου πλέον, θα πέφτουν στα «μαλακά» μετά την προωθούμενη κατάργηση της σχετικής νομοθεσίας που ισχύει από το 1950;


Αυτό προκύπτει ως βασικό συμπέρασμα μετά το καμπανάκι που κρούει το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (ΝΣΚ), που με παρέμβασή του επισημαίνει ότι στο νέο Ποινικό Κώδικα που έχει αναρτηθεί στο Διαδίκτυο «καθίσταται εμφανής η προσπάθεια μείωσης των ποινών που συνδέονται με την προστασία της δημόσιας περιουσίας».

Σε ανακοίνωση του ΝΣΚ τονίζεται ότι οι συνέπειες της κατάργησης του επίμαχου νόμου (1608/1950) θα είναι καταλυτικές για τις ήδη εκκρεμείς ποινικές ευθύνες, μεταξύ των οποίων και όσες αφορούν τα εξοπλιστικά προγράμματα, και αυτό διότι είναι περισσότερο από ορατός ο κίνδυνος να απαλλαγεί, λόγω παραγραφής, μεγάλος αριθμός κατηγορουμένων, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονται πολιτικά πρόσωπα και άλλοι καταδικασθέντες για οικονομικά αδικήματα δημόσιοι λειτουργοί.
 
Ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να τρέφει αυταπάτες για όσους ο ίδιος βέβαια, με ευθύνη του, επέλεξε να τον κυβερνούν. Πρόκειται στην πραγματικότητα για πρόσωπα που όσο ψηλά και εάν στέκονται, πέραν όσων ηθικών και πατριωτικών δημοσίως διακηρύσσουν, κινούνται στα όρια των απλών υπαλλήλων ισχυρών συμφερόντων, φροντίζοντας, όταν χρειάζεται, να προστατεύουν τα συμφέροντα αυτά από τις νομικές συνέπειες.

Η Δημοκρατία οφείλει να τιμωρεί. Και μάλιστα παραδειγματικά. Καμία Δημοκρατία δεν στέκεται με ατιμωρησία. Μόνο μορφώματα - φεουδαρχικού και προτεκτορικού τύπου. Σχήματα, δηλαδή, που φροντίζουν να προστατεύουν κάστες ισχυρών και απατεώνων. Οσους με κανόνα τον παρασιτισμό επιδίδονται συστηματικά σε υπεξαιρέσεις δημοσίου χρήματος, αγνοώντας τις ανάγκες της κοινωνίας και το κοινό καλό.

Δυστυχώς, η παρούσα κυβέρνηση, με νόμους σαν αυτούς που προωθεί, φροντίζει να μας υπενθυμίζει ότι δεν είναι μια κυβέρνηση που διέπεται από τις πραγματικές αρχές της δημοκρατίας. Πως δεν εργάζεται για το καλό του έθνους που παραπαίει έπειτα από την άνευ όρων παράδοση στους ευρωπαϊκούς και διεθνείς κερδοσκόπους αλλά προς όφελος αυτών που έριξαν τη χώρα στον γκρεμό.

Μια κυβέρνηση υποταγμένη σε ντόπια και ξένα συμφέροντα, που ιστορικά θα συμπεριληφθεί στη χορεία των προηγούμενων που φέρουν ακέραια την ευθύνη γι' αυτή την εθνική κατρακύλα και την ανθρωπιστική κρίση που βιώνει ο τόπος. Οσον αφορά τον λαό, ας έχει επίγνωση της ευθύνης που του αναλογεί.

Πηγή