Ο Μπαλτάκος, ετοιμάζει δεξιό «μαξιλάρι» για Σαμαρά;;

Εκτός από την ένταση και τις δηλώσεις αποδοκιμασίας ορισμένων «γαλάζιων» στελεχών τις ημέρες που αποκαλύφθηκε το βίντεο με τον διάλογο Μπαλτάκου και Κασιδιάρη, αυτό που κάνει εντύπωση σε όσους παρακολουθούν τα πολιτικά δρώμενα της χώρας, είναι ότι σταδιακά έπεσαν οι τόνοι κατά Μπαλτάκου και η κυβέρνηση κατάφερε να στείλει την υπόθεση στις ελληνικές καλένδες – πολιτικές και δικαστικές.

Επίσης, εκείνο που κάνει εντύπωση είναι ότι ο πρώην γενικός γραμματέας της κυβέρνησης Σαμαρά, Τάκης Μπαλτάκος, αντί να μαζευτεί στο καβούκι του, αντί να ντραπεί έστω και λίγο γι’ αυτά που έλεγε για τον πρωθυπουργό της χώρας και επί τριάντα χρόνια επιστήθιο φίλο του και για δύο τουλάχιστον μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου (του οποίου ήταν γενικός γραμματέας, δηλαδή κρατικός λειτουργός), συνεχίζει απτόητος…

Πράγματι, ο – κατά δήλωσή του – αντικομμουνιστής πρώην γενικός γραμματέας εμφανίζεται… αμετανόητος για τις επαφές που είχε με τη Χρυσή Αυγή, οι οποίες τελικά τον οδήγησαν στην απομάκρυνσή του από το Μέγαρο Μαξίμου, και από τότε αυξάνει τις δημόσιες εμφανίσεις στα ΜΜΕ αλλά και τις πρωτοβουλίες - συναντήσεις με διάφορες πολιτικές προσωπικότητες που προέρχονται από τον συντηρητικό χώρο – με στόχο, όπως ο ίδιος λέει, τον επαναπατρισμό των δεξιών ψηφοφόρων σε έναν φορέα που κινείται στον καθαρό δεξιό χώρο, εκτός Χρυσής Αυγής.

Ψάχνει… ακροδεξιά

Προξενεί εντύπωση ακόμη το γεγονός ότι ο Μπαλτάκος, τόσους μήνες μετά την απομάκρυνσή του, δεν έχει κρύψει ότι βρίσκεται σε συζητήσεις για τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού φορέα στον χώρο της Δεξιάς, με ρητορική ενεργού νεοδημοκράτη που τον ανησυχεί το μέλλον του κόμματός του, με αντικομμουνιστικό λόγο που θυμίζει δεξιό του 1960, επιθέσεις κατά του ΣΥΡΙΖΑ και πολιτικά επιχειρήματα που μόνο χαμογέλα δημιουργούν στους παλαιότερους αλλά και πολιτική και ιδεολογική σύγχυση στους νεότερους.

Όπως είχε καταγράψει και ο «Βηματοδότης», ο Μπαλτάκος τονίζει πως «πρέπει όλοι να γνωρίζουν ότι στην Ελλάδα το πιο αριστερό κόμμα είναι η λαϊκή Δεξιά. Γιατί τα αριστερά κόμματα στη χώρα μας το μόνο που κοιτούν είναι πότε θα γίνει καμιά επανάσταση, μπας και βγουν οι φαντασιώσεις τους αλήθεια. Να σκεφτείτε, όταν κλείνει ένα εργοστάσιο, οι αριστεροί χαίρονται, μήπως και επαναστατήσουν οι εργάτες. Χρειάζεται ένα λαϊκό δεξιό κόμμα στην Ελλάδα. Προέρχομαι και εγώ από τη Λαϊκή Δεξιά, είμαι γιος… καφετζή» – για να δείξει και τη λαϊκή του καταγωγή…

Έτσι, λοιπόν, σημειώνει ότι «μας περιμένει στα δεξιά μας ένα 16,5%» καθώς και ότι η διεύρυνση της εκλογικής βάσης της Ν.Δ. θα πρέπει να επικεντρωθεί σ’ αυτό το 16,5% που βρίσκεται στα δεξιά της.

Υποστηρίζει μάλιστα στις συνεντεύξεις του ότι οι ηγεσίες των κομμάτων που προέρχονται από τη Ν.Δ. δεν μπορούν να ενωθούν. Είναι προφανές – λέει – ότι οι ψηφοφόροι μπορούν, και αυτός ακριβώς είναι ο στόχος του.

Ένας ο στόχος

Μιλώντας μάλιστα στον Βήμα FM και στον Βασίλη Χιώτη αμέσως μετά τις εκλογές του περασμένου Μαΐου και απαντώντας στην ερώτηση «πώς ακριβώς μπορούν να επανενωθούν οι ψηφοφόροι της Δεξιάς» υποστηρίζει με θέρμη ότι «ένας είναι ο στόχος, πολλοί οι δρόμοι» αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι υπάρχει και ο δρόμος της δημιουργίας ενός νέου δεξιού κόμματος αλλά και ο δρόμος της αλλαγής τακτικής της Ν.Δ. απέναντί τους, με στόχο τον επαναπατρισμό τους στις αγκαλιές της.

Στην πρώτη περίπτωση – λένε οι συνομιλητές του – θεωρεί ότι το νέο κόμμα θα λειτουργήσει ως μαξιλάρι για το κόμμα και τον Σαμαρά και θα προσελκύσει οπαδούς της Ν.Δ. που πήγαν προς τη Χρυσή Αυγή, αλλά και δυσαρεστημένους από την κυβέρνηση ψηφοφόρους που έφυγαν από τη Ν.Δ. και ψήφισαν ένα άλλο κόμμα.

Στην ουσία δηλαδή μιλάει για ένα κόμμα το οποίο θα μπορεί να συνεργαστεί και να στηρίξει σε περίπτωση εκλογών μια νέα κυβέρνηση Σαμαρά, και μάλιστα χωρίς το ΠΑΣΟΚ και τον Βενιζέλο, για τον οποίο ο Μπαλτάκος λέει τα χειρότερα.

Στη δεύτερη περίπτωση ο Μπαλτάκος μιλάει για χειρισμούς που πρέπει να κάνει η Ν.Δ. έτσι ώστε να μπορέσει να επαναπατρίσει τους ψηφοφόρους που έφυγαν, οι περισσότεροι εκ των οποίων έχουν πάει στη Χρυσή Αυγή. Γι’ αυτό άλλωστε ακόμη και τώρα, μετά την απομάκρυνσή του από το Μέγαρο Μαξίμου ο Μπαλτάκος λέει ότι δεν θέλει να γίνουν εκλογές… Γιατί να γίνουν εκλογές, αναρωτιέται σε συνέντευξή του, για να γίνει κυβέρνηση η Αριστερά; Και στηρίζοντας τον Αντώνη Σαμαρά και την κυβέρνησή του υποστηρίζει ότι «χρειάζεται χρόνος για να ξεδιπλωθεί η πολιτική που ακολουθεί και να φθάσουν ώς τα λαϊκά στρώματα η αναπτυξιακή προοπτική, η ελάφρυνση των φορολογικών βαρών και η έξοδος από τη λιτότητα».

Συμπληρώνει, μάλιστα, τη συνταγή λέγοντας ότι, για να ανακάμψει η Ν.Δ. στις εθνικές εκλογές, πρέπει να απαλλαχθεί από το θανάσιμο σφιχταγκάλιασμα με τη Μέρκελ, τον Ράιχενμπαχ και τους Γερμανούς γενικότερα, με τη συνακόλουθη λιτότητα που επέβαλαν εκδικητικά.

Οι πρωτοβουλίες λοιπόν του... γιου του καφετζή – όπως αυτοαποκαλείται – φαίνεται να περιορίζονται σε αυτούς τους δύο δρόμους και κυρίως στη συσπείρωση του λεγόμενου καθαρόαιμου δεξιού χώρου με παράλληλη αποδυνάμωση της Χρυσής Αυγής. Η λύση αυτή προϋποθέτει έναν ηγέτη που κάνει «γκελ» στον κόσμο και φυσικά συσπείρωση των στελεχών που έχουν φύγει από τη Ν.Δ., σε προσωπικό επίπεδο, ώστε να δώσουν αυτήν την εικόνα της συσπείρωσης.

Ψάχνει αρχηγό

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο έγινε και η συνάντησή του με τον πρώην Α/ΓΕΕΘΑ Φράγκο Φραγκούλη, προκειμένου να μπει μπροστά σε μια τέτοια περίπτωση, καθώς και με τα στελέχη τα προερχόμενα από τη Ν.Δ. που είναι δυσαρεστημένα με τον Σαμαρά και δεν θέλουν να επιστρέψουν ή δεν τα θέλει ο Σαμαράς. Η επικοινωνία με τον Καρατζαφέρη, οι συναντήσεις με άλλα πρώην, αλλά και νυν «γαλάζια» στελέχη δείχνουν ότι κινείται σοβαρά προς την κατεύθυνση της δημιουργίας του κόμματος - μαξιλάρι προς τα δεξιά του Σαμαρά…

Πάντως δεν είναι λίγοι εκείνοι που παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στον χώρο της Ν.Δ. και ισχυρίζονται επίμονα ότι οι πρωτοβουλίες αυτές του Μπαλτάκου δεν μπορεί να είναι στο κενό… και εν αγνοία του Σαμαρά. 

Επιμένουν και λένε ότι και τα δύο σενάρια που προωθεί ο πρώην γενικός γραμματέας είναι και τα δύο σενάρια που εξυπηρετούν τα εκλογικά συμφέροντα της Ν.Δ. και του Σαμαρά… με τον οποίο ο Μπαλτάκος ήταν (;) 30 χρόνια φίλος…

Επισημαίνουν μάλιστα με έμφαση ότι ο Σαμαράς προσωπικά δεν αποδοκίμασε ποτέ τον φίλο του γενικό γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου… για το φιάσκο με το βίντεο του Κασιδιάρη… Η όποια αποδοκιμασία υπήρξε ήταν μέσω τρίτων ή μέσω κύκλων του Μαξίμου… 

Μας λέει κάτι αυτό; 







Πηγή