Είναι απαραίτητος ο Συμβιβασμός;

«Συμβιβασμός -Ορισμός του λεξικού Webster: Διευθέτηση με διαιτησία ή συγκατάθεση που όμως επέρχεται με αμοιβαίες υποχωρήσεις – ή αμφοτερόπλευρος μετριασμός ακραίων αξιώσεων ή δικαιωμάτων που καταλήγουν σε «συμφωνία».

Ο Συμβιβασμός είναι δύσκολος στην Ελληνική πολιτική πραγματικότητα, αν και όλο και περισσότεροι δείχνουν να τον υποστηρίζουν.

Είναι δύσκολος για πολλούς λόγους, ιδιαιτέρως με την σημερινή αύξηση πόλωσης των πραγμάτων, για την οποία πολλοί εκφράζονται επικριτικά.

Οι διαφωνίες και η άρνηση διάθεσης συμβιβασμών,  έχουν τη ρίζα τους στο πολιτικό μας σύστημα και στον τρόπο εφαρμογής του, τουλάχιστον τον τελευταίο μισό αιώνα.

Άπαντες σχεδόν οι πολιτικοί μας, έχουν συνηθίσει να λειτουργούν με ένα σκεπτικό διαρκούς προεκλογικού «αγώνα», σύμφωνα με το οποίο προσπαθούν αμετακίνητα να προβάλουν τις δικές τους θέσεις ως δίκαιες και κατάλληλες για το κοινό συμφέρον… 

Δεν έχουν όμως μάθει να σκέπτονται κάτω από τον όρο «κυβερνώ», που μέσα του κλείνει «εργαλεία»  που θα καλύψουν  τις ευρύτερες ανάγκες ενός λαού, και αναγκαστικά  συμπεριλαμβάνει συμβιβασμούς και υποχωρήσεις ένθεν κακείθεν…

Αυτός όμως πρέπει να είναι ο τρόπος σκέψης τους, εάν πραγματικά επιθυμούν να επιτευχθούν οι απαραίτητες αλλαγές προς χάριν του κοινωνικού συνόλου… 

Τις όποιες αντιρρήσεις τους, διαφορετικές απόψεις και «χρώματα» του παρελθόντος, καλό θα ήταν να τις παραμερίζουν και να τις κρατούν σε κάποιο δικό τους, εσωτερικό μέρος, όταν πρόκειται για το καλό μιας ολόκληρης χώρας…

Αυτός λοιπόν ο τρόπος σκέψης, κατά τη γνώμη μου είναι και ο καταλληλότερος για όποιον θέλει να διεκδικήσει με αξιώσεις, την διακυβέρνηση της Πατρίδος.

Έχει φτάσει το πλήρωμα του χρόνου που οι σημερινές συνθήκες επιβάλουν, για συζήτηση γύρω από μία «στρογγυλή τράπεζα», όλων, ή τουλάχιστον των περισσοτέρων υγιώς σκεπτόμενων πολιτικών μας… 

Σ αυτήν, οι χτεσινές διαφορές δεν έχουν θέση, κι έκαστος εξ αυτών καλείται να καταθέσει εμπεριστατωμένες θετικές απόψεις / προτάσεις προς τους υπόλοιπους, ενώ στο τέλος της ημέρας το αποτέλεσμα θα το κρίνουν οι μόνοι που δικαιούνται να το κάνουν: 

Ο Έλληνας και η Ελληνίδα.

ΓρηγόρηςΔεσύπρης.-