Τώρα το κάνει με την πολιτική ψήφο. Είναι θέμα χρόνου να κερδίσει την εξουσία σε κάποια χώρα της ευρωζώνης, ένα κόμμα της αντιπολίτευσης που έχει αφοσιωθεί στην έξοδο από το ευρώ ή στον αφορισμό των κανόνων που ισχύουν σήμερα στην ευρωζώνη" γράφουν σε δημοσίευμά τους οι Financial Times και συνεχίζουν:
"Για την Ευρώπη πρόκειται για έναν αγώνα, και η πολιτική τρέχει ταχύτερα από την οικονομία. Η ισχύουσα στρατηγική της ευρωζώνης να «σέρνεται» -την οποία καθοδηγεί η Γερμανία και επιβάλλει η νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή- βασίζεται στην ιδέα ότι η χελώνα της οικονομίας εντέλει θα προσπεράσει τους λαγούς της πολιτικής.
Μέχρι στιγμής, το σύστημα αποδίδει. Οι κυβερνήσεις συχνά πέφτουν στις γενικές εκλογές σε χώρες της ευρωζώνης, αλλά καμία δεν έχει ακόμη αντικατασταθεί από κάποιο κόμμα αντί-ευρώ ή αντι-ΕΕ, από αυτά που μας αρέσει να χαρακτηρίζουμε «λαϊκιστικά». Για πόσο ακόμη όμως;
Οι επιτυχίες της αντιπολίτευσης, όπως στις εκλογές της Ισπανίας το 2011 ή της Ελλάδας το 2012, προκύπτουν χάρη σε ένα ανεπανάληπτο επιχείρημα: «Καταδικάζουμε τους ανίκανους προκατόχους μας, αλλά θα ακολουθήσουμε τις ίδιες πολιτικές. Δεν έχουμε επιλογή».
Γι' αυτό και στην Ισπανία σήμερα στις δημοσκοπήσεις ηγείται ένα αριστερό κόμμα που δεν υπήρχε καν πριν 10 μήνες, οι Podemos, ενώ το ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα του Αλέξη Τσίπρα, ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκεται επίσης στην πρώτη θέση. Στην Ισπανία θα διεξαχθούν γενικές εκλογές το αργότερο τον Δεκέμβριο 2015, ενώ η Ελλάδα μπορεί να κηρύξει εκλογές την επόμενη Άνοιξη, αν ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρει να μπλοκάρει την εκλογή νέου Προέδρου.
Ούτε οι Podemos, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εντελώς αντι-ευρώ. Αλλά και οι δύο υποστηρίζουν παρεμβατικές, μάλλον αριστερές στρατηγικές, που θα προκαλέσουν άμεση σύγκρουση με τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο. Και ένας ακόμη μεγαλύτερος κίνδυνος ελλοχεύει για την χώρα που βρίσκεται ανάμεσά τους στην Μεσόγειο: την Ιταλία.
Την εβδομάδα που διανύουμε, η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης, που κουβαλάει δανειακό βάρος άνω των 2 τρισ. ευρώ, βρέθηκε σε μια πρωτοφανή κατάσταση: Και τα τρία κόμματα της μείζονος αντιπολίτευσης τάσσονται πλέον κατά του ευρώ. Το Κίνημα των Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο ζητά δημοψήφισμα για την παραμονή στο ευρώ. Η αντι-μεταναστευτική Λίγγα του Βορρά ζητεί άμεση έξοδο. Ο... νεοεισερχόμενος είναι το κόμμα Φόρτσα Ιτάλια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι: Ο πρώην Πρωθυπουργός φλερτάρει με την ιδέα για εθνικό νόμισμα, παράλληλα με το ευρώ.
Καλά όλα αυτά, θα πείτε, αλλά ο Ματέο Ρέντσι, ο 39χρονος Πρωθυπουργός, είναι ο πραγματικός πολιτικός επαναστάτης της Ιταλίας. Το κεντρο-αριστερό Δημοκρατικό Κόμμα του ηγείται στις δημοσκοπήσεις και είναι υπέρ του ευρώ, χωρίς καμία αμφιβολία. Ο κίνδυνος όμως είναι ότι, για να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις του, ο κ. Ρέντσι απειλεί συνεχώς ότι θα κηρύξει γενικές εκλογές.
Από τότε που ανέλαβε την εξουσία, χωρίς να έχει εκλεχθεί από το λαό, τον Φεβρουάριο φέτος, ο κ. Renzi έχει προτείνει πολλές μεταρρυθμίσεις και μάλιστα έχει κερδίσει μερικές κρίσιμες κοινοβουλευτικές μάχες. Αλλά δεν έχει κάτι σημαντικό να επιδείξει. Οι αντίπαλοί του παίζουν με το χρόνο.
Ίσως και να κερδίζουν. Τα ποσοστά αποδοχής του Ρέντσι έχουν υποχωρήσει για πρώτη φορά κάτω από το 50%. Και η Λίγκα του Βορρά έχοντας νέο ηγέτη, τον Ματέο Σαλβίνι, ψάχνει την άνοδο έστω στις τοπικές εκλογές, κάτι που εξηγεί πιθανώς γιατί ο κος Μπερλουσκόνι αποφάσισε να μιμηθεί την στάση του κατά του ευρώ. Την επόμενη φορά που ο κος Ρέντσι θα απειλήσει με κάλπες, τα άλλα κόμματα ίσως και απλά να το δεχτούν.
Μπορεί και να κερδίσει. Αλλά το θέμα στην Ιταλία, την Ισπανία, την Ελλάδα ή αλλού είναι αυτό: Με το να εμμένουν στην τρέχουσα πολιτική τους ελπίζοντας ότι ένα μείγμα λιτότητας και μεταρρυθμίσεων θα φέρει την ανάκαμψη και θέσεις εργασίας, οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης φαίνεται να πιστεύουν ότι είναι συνετοί και υπομονετικοί. Στην πραγματικότητα παίρνουν ένα τεράστιο ρίσκο. Οι λαγοί κερδίζουν, μερικές φορές".
Πηγή: euro2day.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
HELLAS 2 NEWS blogg