Πρώην Γερμανός ΥΠΕΞ: “Η επιστροφή της άσχημης Γερμανίας”.

Joschka Fischer

Ο Joschka Fischer ήταν υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης τη περίοδο 1998-2005. Είχε υποστηρίξει την την επέμβαση του ΝΑΤΟ στο Κοσσυφοπέδιο το 1999 και είχε εκφράσει την αντίθεσή του στον πόλεμο του Ιράκ.

Τώρα παίρνει θέση για τους χειρισμούς της γερμανικής κυβέρνησης στο θέμα της Ελλάδας , μ΄ ένα άρθρο του στην παγκόσμιας έκφρασης γνώμης ιστοσελίδα  project-syndicate.

Ο  Fischer γράφει για την “επιστροφή της άσχημης Γερμανίας”.

Ξεκινά το κείμενό του λέγοντας ότι μετά από τις διαπραγατεύσεις για την Ελλάδα η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πλέον διαφορετική. Ραγισμένη…

Επικεντρώνει την κριτική του στην Γερμανία. Κάνοντας την ιστορική αναδρομή από το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου ,υπενθυμίζει την επιτυχία του οικονομικού της μοντέλου και τονίζει ότι ο βασικός στόχος της εξωτερικής της πολιτικής ήταν να γίνει κοινή πεποίθηση πως η μεγάλη δύναμη στο κέντρο της Ευρώπης δεν θα αποτελούσε ποτέ πια απειλή για την ήπειρο.

Μόνο που όπως διαπιστώνει ο Joschka Fischer “στη σημερινή Γερμανία, αυτές οι ιδέες θεωρούνται αθεράπευτα «ευρω-ρομαντικές”…

Θα συνεχίσει η Γερμανία την πορεία προς μία “ευρωπαϊκή Γερμανία” ή προς μία “γερμανική Ευρώπη”, ρωτά ο Fischer και απαντά:

“…αυτό απαντήθηκε κατά τη διάρκεια της μακράς νύχτας στις Βρυξέλλες, “με τη γερμανική Ευρώπη να επικρατεί την ευρωπαϊκής Γερμανίας”.


“Αυτή ήταν μια μοιραία απόφαση τόσο για τη Γερμανία όσο και για την Ευρώπη. Αναρωτιέται κανείς αν η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και ο υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ήξεραν τι έκαναν”,προσθέτει.

Οι διαπιστώσεις του πρώην επικεφαλής της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής προβληματίζουν:

“Μπορεί να είναι παράλογη η προπαγάνδα για το Τέταρτο Ράιχ όπως και οι αναφορές στον Φύρερ. Όμως, στον πυρήνα της, η κριτική που ασκείται έχει να κάνει με την διαπίστωση της αλλαγής της ευρωπαϊκής πολιτικής της Γερμανίας για πρώτη φορά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Για πρώτη φορά, η Γερμανία δεν θέλει περισσότερη Ευρώπη αλλά λιγότερη. Η στάση της Γερμανίας, τη νύχτα της 12ης προς 13η Ιουλίου αποκάλυψε ανακοίνωσε επιθυμία της να μετατρέψει την ευρωζώνη από ένα ευρωπαϊκό σχέδιο σε ένα είδος σφαίρας επιρροής της.

Η Μέρκελ αναγκάστηκε να επιλέξει μεταξύ Σόιμπλε και Γαλλίας και Ιταλίας.

Το θέμα ήταν θεμελιώδες: ο υπουργός Οικονομικών της ήθελε να εξαναγκάσει ένα μέλος της ευρωζώνης να την εγκαταλείψει «οικειοθελώς» ασκώντας ασφυκτική πίεση. Η Ελλάδα θα μπορούσε με πλήρη επίγνωση των καταστροφικών συνεπειών για τη χώρα και την Ευρώπη να δεχτεί είτε να αποδεχθεί ένα πρόγραμμα που την καθιστά ευρωπαϊκό προτεκτοράτο, χωρίς καμία ελπίδα βελτίωσης της οικονομίας της .

Η Ελλάδα υπόκειται σε θεραπεία - περαιτέρω λιτότητα - που δεν έχει αποδόσει στο παρελθόν και της έχει “συνταγογραφηθεί” αποκλειστικά για την αντιμετώπιση των εγχώριων πολιτικών αναγκών της Γερμανίας.

Αλλά η μαζική σύγκρουση με τη Γαλλία και την Ιταλία, δεύτερη και τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης, δεν έχει τελειώσει, διότι, για τον Σόιμπλε,το Grexit παραμένει μια επιλογή. Υποστηρίζοντας ότι η ελάφρυνση του χρέους είναι δυνατή μόνο εκτός της ευρωζώνης, θέλει να μετατρέψει το θέμα σε μοχλό για την επίτευξη μιας «εθελοντικής» εξόδου”.

Ο Joschka Fischer επισημαίνει ότι “η πεποίθηση ότι το ευρώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επίτευξη της οικονομικής «αναμόρφωσης» της νότιας Ευρώπης θα αποδειχθεί μια επικίνδυνη πλάνη - και όχι μόνο στην Ελλάδα. Δεδομένου ότι οι Γάλλοι και οι Ιταλοί γνωρίζουν καλά, ότι μια τέτοια άποψη θέτει σε κίνδυνο ολόκληρο το ευρωπαϊκό σχέδιο, το οποίο έχει χτιστεί στη διαφορετικότητα και την αλληλεγγύη”.

Διαβάστε το αρχικό άρθρο της ιστοσελίδας ΕΔΩ
















πηγή