«Μία ερωτική επιστολή προς τους Δίδυμους Πύργους»

Δεκατέσσερα χρόνια μετά την τρομοκρατική επίθεση στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης, ο σκηνοθέτης Ρόμπερτ Ζεμέκις τούς «χτίζει» ξανά για την ανάγκη της νέας του ταινίας Βόλτα στο Κενό (The Walk).


Η ταινία αφηγείται την ιστορία του Φιλίπ Πετί, του ακροβάτη που περπάτησε πάνω σε σύρμα που ένωνε τις κορυφές των Δίδυμων Πύργων.

Συνέντευξη στον ιστότοπο in.gr έδωσε στο Κανκούν του Μεξικό ο παραγωγός της ταινίας, Στιβ Στάρκι, και τον ρώτησε -μεταξύ άλλων- εάν φοβήθηκε τα συναισθήματα που μπορεί να προκαλούσε ο έτερος πρωταγωνιστής της ταινίας, το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, δεδομένης της ανείπωτης τραγωδίας που εκτυλίχθηκε εκεί.

Εκείνος μάς απάντησε, ενώ μίλησε και για τη συνεργασία του με τον Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ, καθώς και για το φαντασμαγορικό κινηματογραφικό ταξίδι σε ύψος εκατοντάδων μέτρων.

• Γιατί επιλέξατε τον Τζόζεφ (Γκόρντον Λέβιτ) για τον ρόλο του Φιλίπ Πετί;

Όταν ξεκινήσαμε το πρότζεκτ, ψάχναμε για έναν Γάλλο που θα ερμήνευε τον ρόλο του Φιλίπ. Ο Μπομπ είχε  μια συνάντηση με τον Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ και μου τηλεφώνησε και μου είπε: «Δεν χρειάζεται να ψάχνουμε άλλο, βρήκα τον Φιλίπ. Και όχι μόνο αυτό, μπορεί και μιλάει πολύ καλά γαλλικά». Γνωρίζαμε ότι είχαμε έναν εξαιρετικό ηθοποιό, ο οποίος μπορούσε να μιλά και γαλλικά!

• Πώς ήταν η συνεργασία μαζί του;

Ήταν φανταστική. Είναι αφοσιωμένος σε αυτό που κάνει. Λατρεύει το να προετοιμάζεται για τα πάντα. Δουλεύει πάνω σε κάθε ατάκα στο σενάριο, θέλει να είναι τέλειος, στα γαλλικά του, στο να περπατάει στο σκοινί. Είναι πολύ καλό παιδί. Δεν μου έχει ξανασυμβεί: Αυτοί οι επτά «συνωμότες» της ιστορίας έγιναν μία πολύ σφιχτή ομάδα και κάθε μέρα δούλευαν μαζί, έβγαιναν μαζί. Ακόμα και τις μέρες που δεν δούλευαν, αυτοί που δεν δούλευαν πήγαιναν στο σετ για να είναι όλοι μαζί. Ο Τζο ήταν ο αρχηγός της ομάδας και η Σάρλοτ αυτή που τους οδηγούσε στις σκανταλιές. Αυτή που έλεγε: «Μετά τη δουλειά θα συναντηθούμε εκεί». Ήταν μια πολύ διασκεδαστική ομάδα.

• Έχετε δει το «Don John», την ταινία που σκηνοθέτησε ο Λέβιτ; Τι πιστεύετε για αυτόν ως σκηνοθέτη;

Νομίζω ότι είναι θαυμάσιος σκηνοθέτης. Το ενδιαφέρον με το να δουλεύεις με ηθοποιούς που είναι και σκηνοθέτες είναι ότι κατανοούν τη διαδικασία του γυρίσματος μιας ταινίας. Εάν έχεις εργαστεί ως σκηνοθέτης και ως σεναριογράφος, δεν έρχεσαι στο γύρισμα μόνο ως ηθοποιός, αλλά ως κινηματογραφιστής. Βλέπεις τη συνολική εικόνα. Είναι σπουδαίο να έχουμε κινηματογραφιστές ηθοποιούς. 

• Στη συνέντευξη Τύπου είπατε ότι οι Δίδυμοι Πύργοι είναι άλλος ένας από τους χαρακτήρες της ταινίας. Δεδομένου ότι δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από την τρομοκρατική επίθεση που σόκαρε τον κόσμο, φοβηθήκατε πώς θα αντιδράσουν οι θεατές βλέποντας στην οθόνη το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου;

Ναι, δεν ξέρεις ποτέ πώς θα αντιδράσει ο κόσμος. Είναι πολύ προσωπικό θέμα. Το μόνο που ξέρεις είναι η αλήθεια που φέρνεις στην ιστορία. Εμείς αισθανόμασταν ότι η ταινία είναι μία ερωτική επιστολή και ένας πολύ όμορφος τρόπος να δούμε ξανά τους Δίδυμους Πύργους και σε αυτό επικεντρωθήκαμε. 

• Πώς γυρίστηκε η «βόλτα» ανάμεσα στους Δίδυμους Πύργους;
  

Συνέβη κάτι πολύ παράξενο. Όταν δούλευα στο Polar Express, είχα γνωρίσει μία νεαρή περφόρμερ την Κορίν. Είχαμε αυτούς τους ηθοποιούς που έκαναν τα ξωτικά. Μία από αυτές, ακροβάτης του Cirque Du Soleil, παντρεύτηκε έναν ισορροπιστή και μου έστειλε μία φωτογραφία του γάμου τους, με εκείνον να την κουβαλά στο σκοινί και εκείνη να φορά το νυφικό της. Οκτώ χρόνια μετά σκεφτόμουν ότι έπρεπε να βρω έναν κασκαντέρ για τον Τζο (Λέβιτ), για τις σκηνές πάνω στο σύρμα. Έστειλα μήνυμα στην Κορίν να τη ρωτήσω εάν εκείνη ή ο σύζυγός της γνώριζαν κάποιον. Μου στέλνει μία φωτογραφία του συζύγου της που ήταν το ίδιο ακριβώς βάρος με τον Τζο, είχε το ίδιο ακριβώς ύψος, αλλά είναι και ένας από τους καλύτερους ισορροπιστές στον κόσμο. Όλα αυτά συνέβησαν επειδή θυμόμουν μια μικρή φωτογραφία από τον γάμο. Πώς γυρίσαμε αυτές τις σκηνές; Ξεκινήσαμε με την εκπαίδευση του Τζο από τον Φιλίπ. Έφτασε στο σημείο να μπορεί να περπατά, αλλά και να ερμηνεύει, όλα τα συναισθήματα φαίνονταν στο πρόσωπό του. Μπορούσαμε, όμως, να στρέψουμε την κάμερα και στα πόδια του γιατί μπορούσε και να περπατήσει στο σκοινί. Για τα πολύ δύσκολα σημεία χρησιμοποιήσαμε τον κασκαντέρ. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, να έχετε ξαπλώσει κάτω και να χρειαστεί να σηκωθείτε χωρίς να αγγίξετε το πάτωμα. Ε, λοιπόν ο Τζέι (ο αντικαταστάτης) μπορούσε να το κάνει αυτό πάνω στο σύρμα, χωρίς κόπο και μάλιστα κρατώντας το κοντάρι. Η σκηνή γυρίστηκε όλη μπροστά σε green screen γιατί όλο το περιστατικό συμβαίνει στους Δίδυμους Πύργους που δεν υπάρχουν πια. Όλη την εμπειρία που είχαμε (με τον Ρόμπερτ Ζεμέκις) πάνω στο να δημιουργούμε κάτι που δεν υπάρχει, τη χρησιμοποιήσαμε για αυτό το μπαλέτο πάνω στο τεντωμένο σκοινί. 

• Πόσο μεγάλη ήταν η συμμετοχή του Φιλίπ στην ταινία;

Πολύ μεγάλη. Όταν ξεκινήσαμε, ο Μπομπ αναρωτήθηκε από πού θα ξεκινούσαμε. Είπα ότι έπρεπε να συναντηθούμε με τον Φιλίπ, γιατί ο Φιλίπ δεν είχε ποτέ δώσει τα δικαιώματα της ζωής του, δεν είχε επιτρέψει να γίνει η ιστορία του ταινία. Πήγαμε να τον βρούμε και είχαμε μία συνάντηση δύο ημερών μαζί του. Στο τέλος μάς είπε ναι. Έδωσε εκτεταμένες συνεντεύξεις, τις οποίες κινηματογραφήσαμε. Μάς είπε την ιστορία της ζωής του, από τότε που ήταν μικρό παιδί μέχρι τη στιγμή που περπάτησε πάνω στο σύρμα ανάμεσα στους Δίδυμους Πύργους. Και ύστερα, πριν φύγει, βάλαμε ένα σκοινί και μάς είπε ακριβώς τι έκανε. Έκανε αναπαράσταση, την κινηματογραφήσαμε και μας είπε τι αισθανόταν όταν περπατούσε στο σκοινί, κάθε σημείο που φοβήθηκε, εάν φοβήθηκε, το ευχαριστώ του στους Δίδυμους Πύργους, τα πάντα. Ο Μπομπ έγραψε το σενάριο, λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά που είχε πει ο Φιλίπ. Στη συνέχεια, στη διάρκεια της ταινίας, ο Φιλίπ ήταν ενεργός σύμβουλος, ενώ εκπαίδευσε τον Τζο στο περπάτημα στο σύρμα. 

• Πριν από λίγα χρόνια είδαμε στο ντοκιμαντέρ «Man on Wire» την ιστορία του Φιλίπ. Σε τι διαφέρει η δική σας εκδοχή;

Το Man on Wire είναι φανταστικό. Εάν σας άρεσε, θα λατρέψετε αυτή την ταινία. Έχει πιο συναισθηματική ματιά, δεν είναι απλή καταγραφή των γεγονότων. Η ιστορία ξεκινάει όταν ο Φιλίπ ήταν μικρό αγόρι, αφορά τις ελπίδες και τα όνειρά του και το πώς αποφάσισε να γίνει ακροβάτης, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε μέχρι να φτάσει να περπατήσει ανάμεσα στους Δίδυμους Πύργους. Ήταν το όνειρό του που γινόταν πραγματικότητα και ο θεατής βρίσκεται εκεί πάνω μαζί του. Μπορείς να βιώσεις αυτή τη «βόλτα», κάτι που δεν μπορούσες στο ντοκιμαντέρ, καθώς δεν την είχαν καταγράψει οι κάμερες. Μας άρεσε πολύ το ντοκιμαντέρ, αλλά η ταινία προσθέτει κάτι περισσότερο.

• Η ταινία θα προβληθεί και σε 3D. Πιστεύετε ότι υπάρχει μέλλον για το 3D στο σινεμά;

Θα σας πω. Το Flight (σ.σ. η προηγούμενη ταινία του Ρόμπερτ Ζεμέκις) δεν σκεφτήκαμε να γυριστεί σε 3D. Υπάρχουν ταινίες που πρέπει να είναι σε 3D, όπως το Βόλτα στο Κενό που έχει γραμμένη τη λέξη 3D πάνω της. Η ιστορία παρακαλάει να γυριστεί σε αυτή τη μορφή θεάματος. Το να γυρίσεις την ιστορία ενός μεθυσμένου πιλότου σε 3D (σ.σ. η υπόθεση του Flight) δεν δικαιολογείται, δεν έχει νόημα. Πρέπει οι κινηματογραφιστές να χρησιμοποιούν το ένστικτό τους και να γυρίζουν ταινίες σε 3D, επειδή το απαιτεί η ιστορία και όχι επειδή είναι η κότα που κάνει τα χρυσά αυγά γιατί τότε το 3D θα χάσει την αξία του. Δεν μπορώ να το ελέγξω βέβαια, αλλά μπορώ να ελέγξω αυτά που εμείς γυρίζουμε σε 3D. Ελπίζω όλοι να είχαν το ίδιο κριτήριο.

* Η ταινία Βόλτα στο Κενό θα αρχίσει να προβάλλεται από τις 8 Οκτωβρίου στις κινηματογραφικές αίθουσες, σε διανομή Feelgood.

Αγγελική Στελλάκη