Τι σημαίνει η επίσκεψη του του Φρανσουά Ολάντ;

«Τι καιρό κάνει στην Αθήνα αυτή την εποχή;». Σαν μία φράση που διαδίδεται στους διαδρόμους ή σαν μία ηχώ που αντηχεί, αυτό είναι το ερώτημα που τίθεται στις αίθουσες του Μεγάρου των Ηλυσίων Πεδίων...

 Το Προεδρικό Μέγαρο εργάζεται σκληρά ενόψει της επικείμενης επίσκεψης του Φρανσουά Ολάντ στην Ελλάδα στις 22 Οκτωβρίου.
Η πρώτη επίσημη επίσκεψη από την εκλογή του Αλέξη Τσίπρα, αλλά η δεύτερη στην Ελλάδα, από τότε που ο Γάλλος πρόεδρος μετέβη για μόλις 24 ώρες στην πρωτεύουσα, στις 19/02/2013. Τότε τον είχε υποδεχτεί ο Αντώνης Σαμαράς.

Οπως το 2013, ο Φρανσουά Ολάντ έρχεται προκειμένου να δείξει τις φιλικές του διαθέσεις προς την Ελλάδα και τους Ελληνες, και να υπενθυμίσει ότι ανέκαθεν υποστήριζε τη χώρα. Εξάλλου πρόκειται για τον Γάλλο πρόεδρο που έπεισε την Αγκελα Μέρκελ, τον Αύγουστο του 2012, λίγους μήνες μετά την εκλογή του, να παύσει τις συζητήσεις για την Ελλάδα στις ευρωπαϊκές συνόδους κορυφής και να μην πραγματεύεται το ζήτημα παρά μόνο κατά τη διάρκεια των συνόδων της Ευρωομάδας. Δεν επαίρεται γι’ αυτό, αλλά η υποστήριξή του είναι ανελλιπής.

Αποφάσισε, μάλιστα, να βγάλει το βαρύ πυροβολικό και να μην έρθει μόνος του. Θα συνοδεύεται κατ’ αρχήν από τη Σεγκολέν Ρουαγιάλ, πρώην σύντροφό του και μητέρα των τεσσάρων παιδιών του, η οποία όμως είναι υπουργός Περιβάλλοντος και Μεταφορών, τον Μπερνάρ Καζνέβ, υπουργό Εσωτερικών αρμόδιο για τη μετανάστευση, τον Λοράν Φαμπιούς, υπουργό Εξωτερικών, τον Μισέλ Σαπέν, υπουργό Οικονομικών, τον Εμμανουέλ Μακρόν, υπουργό Οικονομίας, τη Νατζάτ Βαλό-Μπελκανσέν, υπουργό Παιδείας, και από τον Αρλέμ Ντεζίρ, υφυπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων.

Αναφορικά με το διαδικαστικό μέρος, αυτό αποτελεί μία ακόμα πρόκληση για τον Πρόεδρο Παυλόπουλο, του οποίου η Προεδρική Φρουρά είναι ήδη έτοιμη να υποδεχτεί τον Γάλλο πρόεδρο, προς τέρψη των φιλοξενούντων, οι οποίοι βλέπουν στους Εύζωνες την υπερηφάνεια ενός ολόκληρου λαού.

Ο Ζαν-Κριστόφ Καμπαντελίς, γενικός γραμματέας του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, ο οποίος κατάγεται από τη Μυτιλήνη, θα είναι, επίσης, μέλος της αντιπροσωπείας, μαζί με άλλα μεγάλα ονόματα ελληνικής καταγωγής, τα οποία είναι διακεκριμένα στη Γαλλία, όπως ο σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς ή ο Πάρης Μουράτογλου, ένας από τους πρωτοπόρους επιχειρηματίες στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Συνολικά, τον κ. Ολάντ θα συνοδεύουν περίπου 20 επιχειρηματίες, οι οποίοι θα εκπροσωπούν την αφρόκρεμα των γαλλικών εταιρειών, όπως Vinci, EDF, GDF, Veolia, Total κ.λπ. Κάποιες έχουν εγκατασταθεί πλήρως στην Ελλάδα, όπως η Vinci, η οποία έχει κατασκευάσει τη γέφυρα που συνδέει το Ρίο με το Αντίρριο αλλά και πολλούς αυτοκινητόδρομους στη χώρα.

Αλλες προσδοκούν στις ιδιωτικοποιήσεις. Είναι κοινό μυστικό το γεγονός ότι οι Γάλλοι θέλουν να πάρουν μέρος στο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, όπως η SNCF, η εθνική εταιρεία σιδηροδρόμων, η οποία έχει καταθέσει υποψηφιότητα για την εξαγορά της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ή η Suez, η οποία έχει δηλώσει ενδιαφέρον για την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ και κατέχει ήδη το 5% αυτών.

Ενα τέτοιο εγχείρημα φυσικά απαιτεί πολιτική βούληση, εξ ου και η σημασία της επίσκεψης Ολάντ και της αντιπροσωπείας του. Γιατί, ενώ ο Γάλλος πρόεδρος θα αποκτήσει τον τίτλο του Επίτιμου Καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ή θα πραγματοποιήσει ομιλία στο ελληνικό Κοινοβούλιο, οι επικεφαλής των εταιρειών θα βρίσκονται επί τόπου προκειμένου να ζυγίσουν και να σταθμίσουν την προσφερόμενη δυναμικότητα.

Οι γαλλικές εταιρείες έχουν ήδη αποδείξει ότι δεν θέλουν να εισέλθουν στην ελληνική αγορά με σκοπό το κέρδος με οποιοδήποτε κόστος και δίχως επίδειξη σεβασμού στην εθνική νομοθεσία. Υπάρχει πραγματική βούληση για μετάδοση τεχνογνωσίας από τη γαλλική πλευρά, και οι Ελληνες ξέρουν να εκτιμούν μια τέτοια προσφορά.

Θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί σχετικά με τα πραγματικά κίνητρα του Φρανσουά Ολάντ, φαίνεται όμως ότι ο Γάλλος πρόεδρος θέλει απλώς να εφαρμόσει ένα ευρωπαϊκό σχέδιο που περιλαμβάνει τη διάσωση της Ελλάδας. Επιπλέον, δεν κρύβει ότι εκτιμά τον Αλέξη Τσίπρα. Κατάφερε ακόμη να τον πείσει να γίνει παρατηρητής του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος.

Είναι η εκκίνηση μιας «στροφής» από τον ΣΥΡΙΖΑ ή το μέσον για την ενίσχυση των σοσιαλιστικών κομμάτων της Ευρώπης; Το θέμα αναμφίβολα θα συζητηθεί στη συνάντησή τους.


Πηγή