ΝΔ - Εκλογές στη σκιά των Κ. Καραμανλή και Αντ. Σαμαρά

Οι μορφές των δύο πρώην πρωθυπουργών, του κ. Κώστα Καραμανλή και του κ. Αντώνη Σαμαρά, πλανώνται πάνω από τις επικείμενες εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας και τις προσπάθειες των τεσσάρων διεκδικητών για την ηγεσία.

Ο κ. Σαμαράς, με συνέντευξή του σε ισπανικό μέσο, δήλωσε «παρών» στις πολιτικές εξελίξεις και όπως σχολίαζε υψηλόβαθμος κομματικός παράγοντας, «όταν ένας πρώην πρωθυπουργός πραγματοποιεί μία τέτοια δήλωση, προφανώς κάτι έχει στο μυαλό του».

Με επίκεντρο το γραφείο του στη Δημοκρίτου, ο τέως πρόεδρος του κόμματος έχει συνεχείς συναντήσεις με στελέχη του κόμματος, δημοσιογράφους και άλλους παράγοντες του δημόσιου βίου, μη κρύβοντας την ανησυχία του για τις εξελίξεις στην Ελλάδα, για τους χειρισμούς της κυβέρνησης Τσίπρα, αλλά και για την ανάγκη διαφύλαξης της ενότητας του κόμματος.

Ο ίδιος αποφεύγει να λάβει σαφή θέση για τους υποψηφίους, αν και κατά το παρελθόν από το περιβάλλον του δεν έχει αποσιωπηθεί η ενόχληση για την μη επαρκή, όπως θεωρήθηκε, στήριξη εκ μέρους του κ. Ευ. Μεϊμαράκη στις προσπάθειες της κυβέρνησης Σαμαρά, αλλά και η αντίστοιχη απογοήτευση για τις αποστάσεις που έλαβε ο περιφερειάρχης Απόστολος Τζιτζικώστας.

Παρεμπιπτόντως, στο γαλάζιο παρασκήνιο η αποστασιοποίηση ή, πάντως, η λιγότερο ενεργή παρουσία βουλευτών που στήριξαν, στα πρώτα βήματα, τον κ. Τζιτζικώστα, ερμηνεύτηκε και αυτή ως «μήνυμα» δυσαρέσκειας των σαμαρικών της Ν.Δ. Δεν αποκλείεται, πάλι, να οφείλεται και στην κόπωση από τη μακρά προεκλογική εκστρατεία.

Στον αντίποδα, σαμαρικά στελέχη δεν κρύβουν την ικανοποίησή τους για τη μαχητική υπεράσπιση της κυβέρνησης από τον Αδ. Γεωργιάδη, αλλά και τον θεσμικό τρόπο με τον οποίο στέκεται έναντι της περιόδου 2012-2014 ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης.

Πέρα από σενάρια και πληροφορίες, ο κ. Σαμαράς είναι σαφές ότι βλέπει την πολιτική και τις προειδοποιήσεις του να δικαιώνονται, γι’ αυτό άλλωστε και σημείωσε στο ισπανικό μέσο ότι η ιστορία δεν τον έχει κρίνει ακόμη. Ο ίδιος, μάλιστα, δεν αποκλείει, τουναντίον, να αναλάβει ευθέως την υπεράσπιση του έργου του, ακόμη και μέσα στη Βουλή, ως ομιλητής σε κάποιο από τα επόμενα, «μνημονιακού» χαρακτήρα, νομοσχέδια της κυβέρνησης.

Ο Καραμανλής

Πρόκειται για μία τακτική στον αντίποδα αυτής του προκατόχου του, κ. Κώστα Καραμανλή. Στην Παναγή Κυριακού, όπου ο κ. Καραμανλής εξακολουθεί να δέχεται, κατά δεκάδες, αιτήματα για συναντήσεις, η αγωνία για τη διασφάλιση της ενότητας του κόμματος, μαζί με την έντονη ανησυχία για την πορεία της χώρας και της οικονομίας εξαιτίας των χειρισμών του κ. Τσίπρα, είναι ορατή.

Ο μακροβιότερος πρόεδρος του κόμματος συστήνει σε όσους τον επισκέπτονται, μεταξύ άλλων και ο κ. Αδ. Γεωργιάδης πριν από λίγες ημέρες, χαμηλούς τόνους και αποφυγή των εντάσεων.

Εξακολουθεί, δε, να θεωρεί, σύμφωνα με πληροφορίες, ως τη βέλτιστη λύση για τη διασφάλιση της ενότητας του κόμματος τον κ. Μεϊμαράκη.

Παρά το γεγονός ότι στελέχη που καταγράφονται ως ακραιφνείς καραμανλικοί (Γ. Βλάχος, Ευρ. Στυλιανίδης) βρίσκονται ενεργά στο πλευρά του κ. Μεϊμαράκη, ο πρώην πρωθυπουργός εμφανίζεται αποστασιοποιημένος από τις εξελίξεις στη Ν.Δ.

Αυτό, κατά κάποιους, συμβαίνει λόγω της βεβαιότητας ότι ανά πάσα στιγμή, εφόσον το ήθελε, ο κ. Καραμανλής θα μπορούσε να διεκδικήσει κεντρικό ρόλο στην ελληνική κεντροδεξιά. Κατά άλλους, πάλι, (σ.σ. χωρίς αυτό να ακυρώνει την πρώτη εκδοχή) δεν συνιστά παρά αποδοχή ότι, σε κάθε περίπτωση, η Ν.Δ. ως κομματικός φορέας έχει φτάσει στα όριά του.

Εν μέσω αυτών, οι κ. Ευάγγελος Μεϊμαράκης, Κυριάκος Μητσοτάκης, Αδωνις Γεωργιάδης και Απόστολος Τζιτζικώστας εξακολουθούν τον γαλάζιο μαραθώνιο, που διαρκεί συνολικά δύο μήνες.

Στην τελική ευθεία, των δύο εβδομάδων που απομένουν, η σύγκρουση αναμένεται να κλιμακωθεί και στο στόχαστρο βρίσκονται, κυρίως, οι κ. Ευ. Μεϊμαράκης και Απ. Τζιτζικώστας. Για διαφορετικούς λόγους.

Ο κ. Ευ. Μεϊμαράκης, που επιμένει να αρνείται μία ευθεία αντιπαράθεση με τους συνυποψηφίους του (debate, συνεδρίαση Κοιν. Ομάδας), επισείοντας τον κίνδυνο ευτελισμού της διαδικασίας, των υποψηφίων και, εν τέλει, του ίδιου του κόμματος, βρίσκεται στο στόχαστρο των τριών συνυποψηφίων του, καθώς «κατηγορείται» ότι συνιστά «επιλογή ήττας» ή, ακόμη χειρότερα, ότι αποτελεί, όπως ευθέως λένε οι κ. Τζιτζικώστας και Γεωργιάδης, τον «εκλεκτό» του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλ. Τσίπρα που, κατά το σκεπτικό τους, δεν θέλουν έναν ισχυρό αντίπαλο απέναντί τους.

Και οι τρεις, εξάλλου, ομιλούν για μηχανισμούς μέσα στο κόμμα, τους οποίους και θα ανατρέψουν, ως αν το σύνολο του κομματικού μηχανισμού να λειτουργεί υπέρ Μεϊμαράκη, κάτι που προφανώς δεν αληθεύει.

Με το επιχείρημα της αλλαγής των συσχετισμών και της διεκδίκησης της κυβέρνησης απαντά και ο Απ. Τζιτζικώστας στη σκληρή επίθεση που δέχεται, αναφορικά με το κώλυμα εκλογιμότητας που, για μερίδα συνταγματολόγων, δεν αφορά μόνον στην αδυναμία εκλογής του στη Βουλή αλλά, σε περίπτωση νίκης της Ν.Δ., και στην αποδοχή της εντολής για τον σχηματισμό κυβέρνησης.
 «Δεν υπάρχει ούτε το ελάχιστο ασυμβίβαστο ή κώλυμα για την πρωθυπουργία» απαντά ο κ. Τζιτζικώστας, προσθέτοντας ότι το δίλημμα στο οποίο θα πρέπει να απαντήσουν οι νεοδημοκράτες είναι «βουλευτής πρόεδρος και ήττα στις επόμενες εκλογές ή εξωκοινοβουλευτικός και νίκη».

Συζήτηση για τον «δεύτερο γύρο»

Η συζήτηση για τη διεξαγωγή του δεύτερου γύρου, που προβλέπει το καταστατικό της Νέας Δημοκρατίας, εφόσον ο νικητής της 22ας Νοεμβρίου δεν εξασφαλίσει το 50% + 1 των ψήφων, ξεκίνησε πριν καλά καλά στηθούν οι κάλπες.

Με την «ψυχική ενότητα» του κόμματος να έχει ήδη, εδώ και καιρό, διαταραχθεί και τους τόνους μεταξύ των υποψηφίων να κλιμακώνονται, η ιδέα ο υποψήφιος που θα έρθει δεύτερος την Α΄ Κυριακή να παραιτηθεί από τον δεύτερο γύρο, στην περίπτωση που ο πρώτος αγγίζει ποσοστά άνω του 43%-45% και έχει διψήφια διαφορά, συζητείται ευρέως στο παρασκήνιο.

Μία τέτοια εξέλιξη, θεωρούν αρκετά γαλάζια στελέχη, θα περιόριζε τους κινδύνους πλήρους διάρρηξης της ενότητας, ενώ θα απέτρεπε μία «αιματοχυσία» στο εσωτερικό του κόμματος, δεδομένου ότι η πίεση προς τους δύο υποψηφίους που θα έμεναν εκτός, αλλά και προς τους βουλευτές προκειμένου να λάβουν θέση, θα ήταν ασφυκτική.

Προς την κατεύθυνση αυτή, της «επίλυσης» του ζητήματος από τον πρώτο γύρο, τάσσονται εξάλλου και πολλοί από τους, εκτός πολιτικής, συνομιλητές των υποψηφίων, εφόσον βέβαια το αποτέλεσμα (σ.σ. που ουδείς μπορεί να προβλέψει, πολλώ δε μάλλον να προδικάσει) δίνει σαφές και στα όρια του μη ανατρέψιμου προβάδισμα στον υποψήφιο που θα κόψει πρώτος το νήμα της εκλογικής κούρσας.



(Από την "Καθημερινή")