"Μήνυμα" του Κ. Καραμανλή προς υποψηφίους αρχηγούς της Ν.Δ.

Η εικόνα που εμφανίζει η αξιωματική αντιπολίτευση στο ζήτημα των εσωκομματικών εκλογών για την ανάδειξη νέας ηγεσίας είναι άκρως αποκαρδιωτική για πολλούς...

Κυρίως συνιστά ένα καίριο πλήγμα στην αξιοπιστία της και στο κύρος της και θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια να αποκατασταθεί.

Πάντα, μια εσωκομματική διαδικασία εκλογής έχει τις συγκρούσεις της και αφήνει τα τραύματά της. Εάν ανατρέξει κανείς και στην ιστορία της συντηρητικής παράταξης θα διαβάσει πολλές ιστορίες εμφυλίων μονομαχιών.

Είναι χρήσιμη η αναδρομή στο παρελθόν, μέσα από τα όσα αναφέρει ο ιδρυτής της Νέας Δημοκρατίας και «πατριάρχης» της ελληνικής κεντροδεξιάς, Κωνσταντίνος Καραμανλής μέσα από τα κείμενά του.

Πολλές από τις αναφορές αυτές είναι άκρως διδακτικές για το σήμερα. Θα μπορούσε να είναι και γράμμα από το παρελθόν προς τους υποψηφίους αρχηγούς της Ν.Δ.

Την παραμονή της εκλογής του στην Προεδρία της Δημοκρατίας, το 1980, ο Καραμανλής κάλεσε στο σπίτι του, τους Παπακωνσταντίνου, Αβέρωφ και Ράλλη, εκ ων οποίων οι δυο τελευταίοι θα διεκδικούσαν και την προεδρία της Ν.Δ.Ο Καραμανλής τους ζήτησε να του υποσχεθούν, όπως ο ίδιος αναφέρει, ότι μετά την αποχώρησή του, θα διαφυλάξουν την συνοχή του κόμματος, ακολουθώντας τη διαδικασία του καταστατικού για την εκλογή του διαδόχου του και θα σεβαστούν το αποτέλεσμα.

Δεν χρειάζεται να σχολιάσει κανείς...Απλά αντιγράφω...

«Μετά τη διαβεβαίωσή τους, ότι θα συμμορφωθούν με τις παραπάνω συστάσεις μου, τους είπα και τις απόψεις μου για τη μορφή της νέας κυβέρνησης...Έλαβα όλα τα μέτρα αυτά για να αποτρέψω τη σύγχυση και το χάος που θα μπορούσε να δημιουργηθεί στο κόμμα, αλλά και στον τόπο μετά την αποχώρησή μου. Χάρις, σ’ αυτήν ακριβώς την μεθόδευση έγινε το θαύμα μέσα σε μια εβδομάδα, να γίνουν όλες αυτές οι κοσμογονικές, θα έλεγαν, μεταβολές κατά τον ομαλότερο τρόπο» σημειώνει ο Καραμανλής στα κείμενά του.

Στη συνέχεια ο Καραμανλής, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει, αναφέρεται στην πικρία του ηττημένου Αβέρωφ, προβλέπει τι θα έπραττε ο Ράλλης εάν αυτός έχανε. «Η συμπεριφορά αυτή των δυο συνεργατών μου δεν εσήμαινε βέβαια ότι εστερούντο ήθους προσωπικού και πολιτικού. Απεδείχθη όμως ότι το πολιτικό κλίμα της Ελλάδος είναι ισχυρότερο από ορισμένες πολιτικές αρχές» σημείωσε.

Η συνέχεια όμως είναι άκρως διδακτική και για τους σημερινούς διεκδικητές της ηγεσίας της Ν.Δ.

«Πάντως, όλα αυτά με απογοήτευσαν βαθύτατα. Γιατί αποδείκνυαν ότι είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να λειτουργήσουν στην Ελλάδα κόμματα δημοκρατικά οργανωμένα. Αγωνίστηκα μεθοδικά και επίμονα να θεμελιώσω τη Ν.Δ. ιδεολογικά και οργανωτικά, επάνω σε βάσεις δημοκρατικές, για να της εξασφαλίσω συνοχή και μακροβιότητα. Ήλπιζα ότι θα δημιουργούσα ένα προηγούμενο που θα ανάγκαζε όλα τα άλλα κόμματα να το μιμηθούν, για να διαμορφωθεί η πολιτική μας ζωή κατά τα δυτικοευρωπαϊκά πρότυπα.
Προσπάθησα να πείσω τους Έλληνες ότι για να έχουν ομαλή, δημοκρατική ζωή, πρέπει να αποκτήσουν κόμματα μακρόβια. Και ότι, για να τα αποκτήσουν, θα πρέπει να εντάσσονται σε αυτά, όχι χάριν του Α ή του Β αρχηγού τους, αλλά γιατί πιστεύουν στην ιδεολογία τους στο πρόγραμμά τους και την δημοκρατική τους οργάνωση. Γιατί μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε η πορεία, η συνοχή και η δύναμις των κομμάτων να μη επηρεάζεται από την τύχη του εκάστοτε αρχηγού των» υπογράμμιζε ο Καραμανλής.

Στη συνέχεια, ανέφερε ότι φοβάται πως αυτή η προσπάθειά του, δεν απέδωσε το αποτέλεσμα που περίμενε και έστειλε το μήνυμα, που είναι και επίκαιρο και σήμερα και άρα αποτελεί και υπόμνηση στους διεκδικητές της προεδρίας της συντηρητικής παράταξης:

«Η εμπειρία που απεκομίσαμε από την περίπτωση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία θα είχε ασφαλώς διαλυθεί χωρίς τις δικές μου παρεμβάσεις, δεν δικαιολογεί αισιοδοξία για το μέλλον. Οι Έλληνες εξακολουθούν να πιστεύουν περισσότερο σε πρόσωπα παρά σε ιδέες και αποδεικνύουν με τον τρόπο αυτό ότι στερούνται δημοκρατικής νοοτροπίας».








Πηγή
Άρης Ραβανός