Όταν ο Μπάουι μπήκε στο Μουσείο

H έκθεση «David Bowie Is» ξεκίνησε από το V&A του Λονδίνου το 2013, ταξίδεψε στο Σικάγο και συνέχισε σε Αυστραλία και Ολλανδία.

Το 2015 έκανε την τελευταία μεγάλη στάση στη Philarmonie de Paris παρουσιάζοντας ένα κολοσσιαίο αρχείο του ανδρός, αποθησαυρισμένο από τον ίδιο, που δεν αφήνει συρτάρι της καριέρας του άψαχτο.

Ζωγραφιές από το μάθημα των καλλιτεχνικών ή ένα μαντίλι κηλιδωμένο από το κραγιόν του, είναι εδώ. Τα κλειδιά από το μικρό διαμέρισμά του στο Δυτικό Βερολίνο ή ένα κουταλάκι για χρήση κοκαΐνης, παρομοίως.

Μυριάδες κοστούμια επίσης: από ένα πράσινο κοτλέ τζάκετ που φορούσε με τους Konrads, ένα άλλο δύσκαμπτο και σωληνοειδές από την εμφάνιση στο SNL το 1979, μέχρι τα κεντημένα κιμονό του Konsai Tamamoto για το Aladdin Sane, ή το μπροκάρ σακάκι του Αλεξάντερ ΜακΚουίν για την περιοδεία Earthling του 1997. Αν όλα αυτά ακούγονται ειδωλολατρικά, τουλάχιστον συνδέονται με ένα ευρύτερο καλλιτεχνικό πλαίσιο και με αναφορές στους Gilbert and George ή J.G.Ballard.

Η κατακλείδα δινόταν από γιγαντοοθόνες που τεκμηρίωναν την επιρροή του δημιουργού - σταρ σε μουσική, μόδα, ντιζάιν, βιντεοπαιχνίδια, διαφήμιση.

Με άλλα λόγια, το όραμα του Μπάουι: «Δεν το κάνω για να είμαι μπροστά» έλεγε ο Βρετανός, «αλλά γιατί οδηγούμαι από μια αθεράπευτη περιέργεια για οτιδήποτε καινούργιο. Μου αρέσει να παρατηρώ πώς προχωρούν η κοινωνία και ο πολιτισμός.

Με παραξενεύουν οι άνθρωποι που δεν αναζητούν τέτοιες πληροφορίες. Αν έχω ένα ταλέντο, είναι να αναγνωρίζω το σημαντικό και το ασήμαντο και διαπίστωσα νωρίς πως εκτός από αυτό που είναι κυρίαρχο σε μια κοινωνία, υπάρχει και κάτι πιο περιθωριακό».









πηγή