Οι καλύτερες στιγμές του ACROPOLIS RALLY 2016 και η συνέντευξη των νικητών

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΝΙΚΗΤΩΝ
Γραφείο Τύπου, Service, Λαμία, 16:50, Κυριακή 8 Μαΐου 2016

Παρόντες:

Ralfs Sirmacis/Arturs Šimins, Sports Racing Technologies ŠKODA Fabia R5, 1η θέση
Lambros Athanassoulas/Elias Panagiotounis, Lascaris Foundation Team Greece ŠKODA Fabia R5, 2η θέση
Jaromír Tarabus/Daniel Trunkát, T&T Czech National Team ŠKODA Fabia R5, 3η θέση

E:
Ralfs, είσαι 21 ετών και έχεις σήμερα καταγράψει πολλές πρωτιές: ο πρώτος σου αγώνας με αυτοκίνητο R5, πρώτη φορά στο Ακρόπολις και η πρώτη σου νίκη. Δύο ή τρεις ώρες αργότερα, πώς νιώθεις;
RS:
Νιώθω όμορφα! Είναι πραγματικά όμορφο να νικάς αγώνα στο ντεμπούτο σου. Νομίζω πως αυτό το ράλλυ είναι ένα από τα πιο δύσκολα στον κόσμο και, ναι, είμαι πραγματικά ευτυχισμένος.
E:
Είπες από την ίδια θέση την Παρασκευή πως είσαι εδώ για να κερδίσεις. Αναρωτήθηκες ποιος θα ήταν ο λόγος να βρίσκεσαι εδώ χωρίς αυτόν το στόχο. Θυμάμαι το βλέμμα του Λάμπρου και του Alexey Lukyanuk όταν το είπες. Ουσιαστικά πήγες και το έκανες. Ο καθένας πρέπει να πιστεύει στον εαυτό του, αλλά πραγματικά πίστευες ότι είναι δυνατόν να νικήσεις στο Ράλλυ;
RS:
Τα πάντα είναι δυνατά! Αν πραγματικά θέλεις κάτι, τότε πρέπει να το προσπαθήσεις.
E:
Με εξέπληξε η διαχείριση της όλης κατάστασης το σαββατοκύριακο, για κάποιον στην ηλικία σου. Πρόσεξες τα ελαστικά σου χθες, ακόμα και όταν είχες κλατάρισμα, τετ-α-κε, παρέμεινες ήρεμος και χαλαρός, ενώ αντίθετα οι πιο έμπειροι ήταν αυτοί που έκαναν λάθη. Πώς τα κατάφερες;
RS:
Έχουμε μια σπουδαία ομάδα, και οι μηχανικοί έκαναν σωστή επιλογή ελαστικών. Πιστεύω πως τα κατάφεραν πολύ καλά, μιας και είχαμε σήμερα δέκα καινούργια ελαστικά στη διάθεσή μας.
E:
Ας περάσουμε στον άνθρωπο που σε καθοδήγησε, τον Arturs. Σήμερα έχεις γενέθλια, και νίκησες. Θα μπορούσες να φανταστείς καλύτερη μέρα από τη σημερινή;
AS:
Θα μπορούσα να πω κάτι, αλλά δε λέγεται σε συνέντευξη Τύπου! Είναι μια πραγματικά σπουδαία μέρα και το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να μου κάνει ο Ralfs είναι η νίκη σε αυτό το Ράλλυ του ERC. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ήρθαμε για να κερδίσουμε. Γνωρίζαμε πως είμαστε λιγότερο έμπειροι, αλλά πιστεύω πως ύστερα από αυτό το ράλλυ θα κερδίσουμε σε αυτοπεποίθηση στο χώμα και θα είμαστε υπολογίσιμος αντίπαλος στις Αζόρες.
E:
Κάτι που παρατήρησα όλο το σαββατοκύριακο είναι το πόσο ήρεμος ήσουν. Ο Ralfs ήταν πολύ ήρεμος, αλλά έμοιαζε σαν εσύ να διαχειρίζεσαι την ηρεμία στο αυτοκίνητο. Υπήρξε κάποια στιγμή έντασης ή άγχους;
AS:
Είμαι ο πιο μεγάλος σε ηλικία, οφείλω να είμαι πιο ήρεμος. Αν αγχωθώ, θα αγχωθεί και αυτός, και θα γίνει το λάθος. Χαλαρώνουμε χορεύοντας, ή τραγουδώντας, ή κάνοντας τέτοια πράγματα, και αυτό μας βοηθά. Σήμερα ήταν αστείο όταν τον ρώτησα πριν από την τελευταία ειδική «είσαι αγχωμένος;» και απάντησε «ναι, αλλά όχι για το Ράλλυ, αλλά γιατί σήμερα είναι τα γενέθλιά σου!». Υπάρχει, λοιπόν, πολλή ένταση, αλλά είμαστε καλοί φίλοι και δεν υπάρχει πρόβλημα στο να την καταπολεμήσουμε.
E:
Υπήρχε πολλή ένταση νωρίτερα στον αγώνα, ο Lukyanuk σας πλησίαζε ό,τι κι αν κάνατε. Σας ανησύχησε η απειλή του;
AS:
Σίγουρα ανησυχήσαμε, αλλά, όπως είπε και ο Ralfs, η ομάδα μας είχε καταπληκτική στρατηγική με τα ελαστικά, οπότε γνωρίζαμε πως ο Lukyanuk είχε μόνο επτά καινούργια ελαστικά για σήμερα, καθώς είχε κλατάρισμα, και γνωρίζαμε πως στο δεύτερο loop θα είμαστε πολύ πιο γρήγοροι από αυτόν. Δε χαρήκαμε που χτύπησε το αυτοκίνητό του, θα προτιμούσαμε να έχουμε κερδίσει μια καλή μάχη.
E:
Ας περάσουμε τώρα στην πίσω σειρά και στους δεύτερους Γενικής. Λάμπρο, τερματίσατε με πολύ μικρή διαφορά και μέχρι την τελευταία ειδική ήσασταν πολύ ήρεμοι. Πες μας τι συνέβη εκεί.
LA:
Ξεκινήσαμε την τελευταία ειδική με περίπου 35 δευτερόλεπτα διαφορά μεταξύ εμάς και του Jaromir (Tarabus), και περιμέναμε να μπούμε στο τελευταίο κοντρόλ. Εκεί ένα αυτοκίνητο της κατηγορίας Ν μας πέρασε και μπήκε την ίδια ώρα με το Skoda Fabia του Raul Jeets. Αμέσως καταλάβαμε ότι κάτι τρέχει με αυτό το αυτοκίνητο, το οποίο είχε ήδη αργήσει 2 ή περισσότερα λεπτά. Έτσι, όταν φτάσαμε στην αφετηρία ζητήσαμε τρίλεπτο, διότι γνωρίζαμε ότι η ειδική είχε μήκος 35 χιλιόμετρα και σκοπεύαμε να πιέσουμε, με αποτέλεσμα να είναι πιθανό να τον πιάσουμε με μόλις 2 λεπτά διαφορά ή να πέσουμε στη σκόνη του. Για αυτό ζητήσαμε τρίλεπτο. Οι οργανωτές μάς το έδωσαν, αλλά έπειτα από δέκα χιλιόμετρα, όταν και περάσαμε στο στενό κομμάτι της ειδικής, βρεθήκαμε μέσα στη σκόνη του. Μπορούσα να τον δω δύο στροφές μπροστά μου, αλλά ήταν αδύνατο να πλησιάσω, αφού δεν μπορούσα να δω από τη σκόνη. Όπως θα δείτε και από την κάμερα στο εσωτερικό του αυτοκινήτου, η ορατότητα ήταν μηδενική. Αυτό που είπαμε εκείνη τη στιγμή είναι να μη ρισκάρουμε, και να περιοριστούμε στην 3η θέση. Απλά, θα ας παρακαλούσα να μη μεταφράσετε αυτά που λέγαμε μέσα στο αυτοκίνητο. Όμως, ύστερα από περίπου 8 χιλιόμετρα μέσα στη σκόνη του και ακολουθώντας το δικό του αργό ρυθμό, τον είδαμε σταματημένο στην άκρη του δρόμου. Πιθανότατα είχε σταματήσει διότι είχε κάποιο πρόβλημα με το αυτοκίνητο, και όχι για να περάσουμε. Τότε, αρχίσαμε να πιέζουμε παραπάνω. Δεν πίστευα ότι θα είναι αρκετό, αλλά αποφάσισα να το προσπαθήσω και να δούμε αν μπορούμε να τα καταφέρουμε. Τελικά φτάσαμε στον τερματισμό, πήραμε το χρόνο μας και απλά δεν κατάφερα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου, αισθανόμενος θυμό και πίεση. Πίστευα ότι δεν τα είχα καταφέρει. Τότε, χτύπησε το τηλέφωνο και ήταν από την ομάδα μου, η οποία μου είπε ότι έχουμε κερδίσει για 0,1 δλ.! Το συναίσθημα ήταν καταπληκτικό, και γενικότερα όλα αυτά που νιώσαμε. Εντέλει είμαστε εδώ και είμαστε πολύ χαρούμενοι για αυτό.
Ε:
Όλα αυτά ήταν εκπληκτικά συναισθήματα. Δεύτερος Γενικής. Πρέπει να επιστρέψεις μήπως το 2017, διότι έχεις πολύ καλό ρυθμό... Τρία, δύο... ένα;
LA:
Ναι, μάλλον πρέπει να ξεκινήσουμε την επόμενη χρονιά, να έρθουμε στον τερματισμό και να πάρουμε την πρώτη θέση! Όχι, δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Όπως είδατε, είναι ένας πολύ δύσκολος αγώνας. Όλα τα πληρώματα είχαν προβλήματα, όπως και εμείς. Δεν κάναμε καλή επιλογή ελαστικών, κάναμε κάποια λάθη, έκανα κάποια λάθη! Όμως, αυτό είναι οι αγώνες ράλλυ. Χθες, όταν δεν αισθανόμασταν καλά με το αυτοκίνητο, κόψαμε ρυθμό. Αυτή ήταν μία σοφή απόφαση, αφού αν κάναμε κάποιο λάθος δε θα ήμασταν εδώ σήμερα. Έτσι, κόψαμε, και αποζημιωθήκαμε για αυτό. Είμαστε εδώ και είμαστε δεύτεροι. Αυτό είναι σπουδαίο.
Ε:
Πέρσι, σε είδαμε μόνο μία φορά, προς το τέλος της χρονιάς, και συγκεκριμένα στο Ράλλυ Ακρόπολις. Θα σε δούμε ξανά στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ράλλυ; Ήξερες ότι θα ακολουθήσει αυτή η ερώτηση, μη χαμογελάς!
LA:
Αυτή είναι η ερώτηση που ακούω από το 2007, όταν και συμμετείχα στο Ακρόπολις για πρώτη φορά. Μπορώ και κάνω μόνο έναν αγώνα τη χρονιά. Και μάλιστα με αυτές τις συνθήκες, όπου υπάρχει μεγάλη πίεση από όλους, για ένα καλό αποτέλεσμα, και χωρίς εξάσκηση και γνώση του αυτοκινήτου. Όμως, δεν ξέρω. Τα χρόνια περνάνε και δεν έχουμε πρόγραμμα πλήρους εμπλοκής. Μακάρι να είχα, ακόμα και τώρα που είμαι 40 ετών, αλλά ακόμα και αυτό που κάνω τώρα είναι πολύ ωραίο.
Ε:
Ηλία, μίλησέ μας για την τελευταία ειδική, και συγκεκριμένα για τη στιγμή που φτάσατε στον τερματισμό. Ο οδηγός σου με ρώτησε αν είναι αρκετό αυτό που είχατε κάνει. Εγώ δεν είμαι καλός στα μαθηματικά, αυτό είναι δική σου δουλειά. Τι κάνατε; Περιμένατε να δείτε τι θα γίνει ή κάνατε υπολογισμούς;
EP:
Όταν περάσαμε το Mitsubishi άρχισε να πηγαίνει πολύ γρήγορα και να φωνάζει! Εγώ φοβήθηκα ότι θα βγούμε από το δρόμο. Όταν φτάσαμε στον τερματισμό, ο Λάμπρος άρχισε να κλαίει, διότι ήθελε να τερματίσει 2ος. Εγώ από την πλευρά μου δεν είχα πρόβλημα, αφού ήξερα ότι η 3η θέση είναι ένα πολύ καλό αποτέλεσμα, διότι το Ακρόπολις είναι ένας μεγάλος και δύσκολος αγώνας. Όμως, όταν ο Παύλος, ο μάνατζερ της ομάδας, πήρε τηλέφωνο και μας είπε ότι είμαστε δεύτεροι, όλα επανήλθαν στο φυσιολογικό. Και σταμάτησε να κλαίει!!
Ε:
Το Ράλλυ Ακρόπολις είναι πολύ διάσημο και έχει τεράστια παράδοση. Απόλαυσες τη μεταφορά του αγώνα από το Λουτράκι στη Λαμία;
EP:
Ναι, σίγουρα τον απόλαυσα! Παρόλο το γεγονός ότι με τον Λάμπρο βρεθήκαμε στο ίδιο αυτοκίνητο πριν από δέκα μέρες και η πρώτη φορά μερικές φορές είναι δύσκολη.
Ε:
Jaromir, όταν ήσουν στον τερματισμό της τελευταίας ειδικής, είπες ότι, είτε 2ος είτε 3ος, είσαι πολύ ικανοποιημένος με το πόντιουμ που κατέκτησες στο διάσημο Ράλλυ Ακρόπολις.
JT:
Ναι, μετά την τελευταία ειδική ήμασταν πολύ χαρούμενοι. Τώρα είμαστε ακόμα περισσότερο, γιατί πρόκειται για ένα από τα πιο διάσημα ράλλυ. Η αλήθεια είναι ότι διασκεδάσαμε ολόκληρο το σαββατοκύριακο. Χτες ήταν καλύτερη μέρα για εμάς, είχαμε καλή ταχύτητα, ήμασταν πολύ ικανοποιημένοι. Το σημερινό πρωινό δεν ήταν τόσο καλό, δεν έχουμε εμπιστοσύνη στις σημειώσεις μας. Είναι δίκαιο αυτό που συνέβη σήμερα, γιατί ο Λάμπρος ήταν πραγματικά γρήγορος. Είμαστε ικανοποιημένοι.
Ε:
Στο Ράλλυ Ιρλανδίας βγήκατε εκτός δρόμου στην τελευταία ειδική. Σήμερα είχατε επίσης σκόνη στην τελευταία ειδική. Σκεφτόσασταν το Ράλλυ Ιρλανδίας, «Δεν πρέπει να κάνω κανένα λάθος, πρέπει να τερματίσω;»
JT:
Ναι πράγματι, είχαμε και σκόνη, και στην αρχή σκεφτήκαμε ότι μπορεί να είχε ο Λάμπρος κάποιο πρόβλημα. Δεν είναι τόσο εύκολο να οδηγείς με ταχύτητα και να μην κάνεις λάθος. Μετά είδαμε πως είναι ένα Mitsubishi και σκεφτήκαμε, «ΟΚ, πρέπει να πιέσουμε». Όλα εντάξει όμως, 0,1 δλ., νομίζω πως είναι δίκαιο. Όντως είναι δίκαιο, γιατί σήμερα δεν είχαμε τόσο καλή ταχύτητα.
Ε:
Daniel, μια παρόμοια ερώτηση για την πίεση και το άγχος, σχετικά με το Ράλλυ Ακρόπολις, το οποίο όπως είπαμε έχει τη φήμη του πολύ σκληρού ράλλυ. Πώς είναι τα πράγματα από την πλευρά του συνοδηγού; Όλες αυτές οι πέτρες, τις οποίες δεν μπορείς να δεις, αφού διαβάζεις τις σημειώσεις - τουλάχιστον ο οδηγός κοιτάζει μπροστά. Πόσο μεγάλη πρόκληση αποτελεί αυτό για τον συνοδηγό;
DT:
Είναι μεγάλη πρόκληση. Τώρα είναι φανταστικά που βρισκόμαστε εδώ, γιατί το Ακρόπολις είναι ένα από τα πιο διάσημα ράλλυ στον κόσμο, και η πίεση είναι σίγουρα μεγάλη για οδηγούς και συνοδηγούς, όλο το σαββατοκύριακο.
Ε:
Στην τελευταία ειδική, όταν αρχίσατε να βλέπετε το αυτοκίνητο με τη σκόνη, χρειάστηκε να καλμάρεις τον Jaromir ή είναι ούτως ή άλλως ψύχραιμος; Νιώσατε κάποια πίεση σε εκείνο το σημείο, λόγω της σκόνης;
DT:
Σίγουρα δεν ήταν εύκολο, γιατί δε βλέπαμε τίποτα για 3-4 χιλιόμετρα. Ευτυχώς το Mitsubishi νομίζω μας είδε, και μπορέσαμε να τον περάσουμε και περίπου 4 χλμ. πριν από το τέλος της ειδικής είχαμε τη στιγμή μας, και φοβήθηκα για το αποτέλεσμα, γιατί στην Ιρλανδία, στην τελευταία ειδική, είχαμε μια έξοδο από δικό μου λάθος. Ήταν πολύ δύσκολο τώρα για μένα. Αλλά ευτυχώς πήγαν όλα καλά, και σίγουρα θα ακολουθήσει ένα πάρτι.
Ε:
Νομίζω πως θα γίνει ένα μεγάλο πάρτι και με τους έξι, αλλά ας επιστρέψουμε στον νικητή του Ράλλυ. Πέρυσι αγωνίστηκες στην κατηγορία ERC Junior, και η αναβάθμισή σου στην ERC1 αποδεικνύει ακριβώς πόσο δυνατή είναι η ERC Junior. Προέρχεσαι από αυτήν, μεταφέρεις όλη την πολύτιμη εμπειρία στη μεγαλύτερη κατηγορία, και τελικά κερδίζεις το Ράλλυ.
RS:
Τώρα οδηγούμε με το R5 στο ERC, στην κορυφαία κατηγορία του θεσμού. Οδηγώ πολλά χρόνια με προσθιοκίνητα αυτοκίνητα, περίπου τρία με τέσσερα χρόνια, και παρ’ όλα αυτά, όταν ήρθα στο Πρωτάθλημα Νέων του ERC, είδατε ότι υπήρχε κάποιος ταχύτερος από εμένα. Τώρα εκείνος οδηγεί ένα αυτοκίνητο προδιαγραφών R5 στο WRC, ενώ εγώ στο ERC. Έτσι λοιπόν, ναι, πριν ξεκινήσεις να οδηγείς ένα R5, θα πρέπει να κάνεις μία ή δύο χρονιές στο ERC Junior.
Ε:
Το ερώτημα είναι αν θα κάνεις όλους τους χωμάτινους αγώνες φέτος. Κάτι τέτοιο το επιβεβαίωσες και είπες ίσως και έναν ασφάλτινο. Με αυτή σου τη νίκη και τα λάθη και τα προβλήματα που είχαν οι υπόλοιποι, αν κάνεις πέντε ή έξι αγώνες και έχεις θετικά αποτελέσματα, ίσως να υπάρχει μια πιθανότητα διεκδίκησης του τίτλου. Ποιο είναι το πλάνο σου;
RS:
Τώρα θα λάβουμε μέρος στο Ράλλυ Αζόρες, όπως έχουμε σχεδιάσει, αλλά και σε όλους τους χωμάτινους αγώνες. Όμως, αν βρίσκαμε μερικούς χορηγούς, θα μπορούσαμε να λάβουμε μέρος και σε κάποιους ασφάλτινους.




Πηγή πληροφοριών:  www.acropolisrally.gr/