Η απόφαση της EBU να σταματήσει τη μετάδοση του live streaming της
ΕΡΤ αποτελεί, ουσιαστικά, και το τέλος εποχής της τελευταίας.
Τα 75
χρόνια από την ίδρυση της ΕΙΡ χώρεσαν σε 4,4 εκατομμύρια ώρες. Τόσες
πέρασαν από τις 11 Ιουνίου, λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, μέχρι σήμερα.
Το αναλογικό σήμα πρώτα, το ψηφιακό μισή ώρα μετά και το ραδιοφωνικό τελευταίο. Σε όλα «μαύρο», με έναν τρόπο άκομψο, επιθετικό, εκδικητικό...
Με έναν τρόπο λάθος που δεν θα μπορούσε, όμως, να ήταν διαφορετικός, αφού έγινε από τους ανθρώπους που έφεραν την κατάσταση εδώ και θύματα, επίσης, όσους συμμετείχαν σε αυτή την κατάσταση. Άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο, δεν συμμετέχει στην εξίσωση και στο αποτέλεσμα η ποσόστωση στο σφάλμα. Το αποτέλεσμα μετράει και αυτό σίγουρα δεν έχει θετικό πρόσημο και δεν προβλέπεται να έχει και για το επόμενο διάστημα, όσο δηλαδή η νέα μορφή της δημόσιας τηλεόραση χρειαστεί να «κερδίσει» τον θεατή.
Τι μένει από όλα αυτά; Αφενός άνεργοι, κουρασμένοι και φθαρμένοι από τους δύο μήνες «πειρατείας» εργαζόμενοι, αφετέρου ένα μισοτελειωμένο «κτίσμα», με σαθρά θεμέλια που στη συνείδηση του κόσμου είναι αυθαίρετο. Συνήθως αυτά μένουν να σαπίζουν στον χρόνο, αφού οι κάτοικοί τους τα εγκαταλείπουν και στρέφονται σε πιο στέρεες λύσεις.
Κι, όμως, όλα άρχισαν σαν πλάκα, σα μια φήμη που κυκλοφορεί σε δημοσιογραφικά γραφεία.
Σύντομη αναδρομή
Ήταν Τρίτη και από το πρωί είχε αρχίσει να ακούγεται το σενάριο. Έλεγαν για μυστικές συναντήσεις μεταξύ των πολιτικών αρχηγών που αποτελούσαν την κυβέρνηση, το Σαββατοκύριακο. Διαψεύσεις από τη μία, πικάντικες λεπτομέρειες από την άλλη που έδιναν δόσεις αλήθειας στους ψιθύρους. Η ώρα περνούσε.
Τα δημοσιεύματα στο διαδίκτυο πλήθαιναν και το κλίμα μύριζε μπαρούτι. Από την Αγία Παρασκευή ως το Μαξίμου και από τις εφημερίδες μέχρι τις οθόνες σε σπίτια που τροφοδοτούσαν sites και blogs. Ο Σίμος Κεδίκογλου δίνει ονοματεπώνυμο και μορφή στην έννοια του άστοχου χειρισμού και το «μαύρο» που πέφτει λίγο πριν από τα μεσάνυχτα ερεθίζει τα αντανακλαστικά του διαδικτυακού -κυρίως- ακτιβισμού.
Από τις πρώτες ώρες στήνεται ένα δίκτυο που αρχικά σκοπό έχει να στείλει το σήμα της ΕΡΤ σε κάθε γωνιά του πλανήτη και στη συνέχεια να προπαγανδίσει υπέρ της. Αποκτά δυναμική, ορισμένες φορές πολιτική χροιά, και συσπειρώνει κόσμο.
Κόσμο που είχε βαρεθεί η ΕΡΤ να λειτουργεί με όρους ιδιωτικής αγοράς, κόσμος που πίστευε στην ανάγκη ύπαρξής της. Κόσμος που δεν δίστασε να συμμετέχει στα πάνελ που στήθηκαν για συζητήσεις πάσης φύσεως. Από το πώς λειτουργεί η δημοσιογραφία των πολιτών μέχρι την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ.
Ο χρόνος, όμως, είναι ο χειρότερος γιατρός - που λέει και ο Γιάννης Αγγελάκας. Το καλοκαίρι έρχεται, το «κίνημα» ξεφτίζει, ο κόσμος αραιώνει και ο ανασχηματισμός έχει δρομολογήσει εξελίξεις. Η κυβέρνηση παραλίγο να πέσει ή τουλάχιστον αυτή η εντύπωση έμεινε. Η απόφαση του ΣΤΕ δεν εφαρμόστηκε ποτέ, η ΔΗΜΑΡ αποχώρησε από την κυβέρνηση και το νερό κύλησε στο αυλάκι, παρασέρνοντας την παλιά ΕΡΤ.
Τι δεν θα ξεχάσουμε
Καλώς ή κακώς, τώρα αρχίζει το «ζουμί» της υπόθεσης. Οι εργαζόμενοι που παραμένουν στην Αγία Παρασκευή συνεχίζουν τη μετάδοση μέσω internet όμως πλέον οι εξελίξεις έχουν αποκτήσει άλλη δυναμική.
Το επόμενο διάστημα είναι κρίσιμο για τη μορφή που θα έχει η δημόσια τηλεόραση τα επόμενα χρόνια. Το προσωπικό που θα στελεχώσει τον νέο φορέα θα καθορίσει και την αισθητική του, άσχετα εάν η πολιτική δεν χαράσσεται από τους υπαλλήλους.
Από τον τρόπο που θα ασκείται η δημοσιογραφία, μέχρι το πρόγραμμα και τη φιλοσοφία πίσω από την κάθε εκδήλωση. Όλα παίζουν ρόλο, πιο σημαντικό αυτή τη φορά. Γιατί η σύγκριση θα έρχεται πιο εύκολα και γιατί υπάρχουν δύο πρόσωπα. Δύο όψεις στο ίδιο νόμισμα της ΕΡΤ. Η παλιά και αυτή που μεσολάβησε από τον Ιούνιο ως τώρα. Και, μεταξύ μας, όλοι ξέρουμε ποια μας άρεσε περισσότερο.
Το protagon, από την πρώτη στιγμή, κάλυψε το θέμα και μετέδωσε το σήμα της ΕΡΤ
. Όλη η αρθρογραφία.
Το αναλογικό σήμα πρώτα, το ψηφιακό μισή ώρα μετά και το ραδιοφωνικό τελευταίο. Σε όλα «μαύρο», με έναν τρόπο άκομψο, επιθετικό, εκδικητικό...
Με έναν τρόπο λάθος που δεν θα μπορούσε, όμως, να ήταν διαφορετικός, αφού έγινε από τους ανθρώπους που έφεραν την κατάσταση εδώ και θύματα, επίσης, όσους συμμετείχαν σε αυτή την κατάσταση. Άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο, δεν συμμετέχει στην εξίσωση και στο αποτέλεσμα η ποσόστωση στο σφάλμα. Το αποτέλεσμα μετράει και αυτό σίγουρα δεν έχει θετικό πρόσημο και δεν προβλέπεται να έχει και για το επόμενο διάστημα, όσο δηλαδή η νέα μορφή της δημόσιας τηλεόραση χρειαστεί να «κερδίσει» τον θεατή.
Τι μένει από όλα αυτά; Αφενός άνεργοι, κουρασμένοι και φθαρμένοι από τους δύο μήνες «πειρατείας» εργαζόμενοι, αφετέρου ένα μισοτελειωμένο «κτίσμα», με σαθρά θεμέλια που στη συνείδηση του κόσμου είναι αυθαίρετο. Συνήθως αυτά μένουν να σαπίζουν στον χρόνο, αφού οι κάτοικοί τους τα εγκαταλείπουν και στρέφονται σε πιο στέρεες λύσεις.
Κι, όμως, όλα άρχισαν σαν πλάκα, σα μια φήμη που κυκλοφορεί σε δημοσιογραφικά γραφεία.
Σύντομη αναδρομή
Ήταν Τρίτη και από το πρωί είχε αρχίσει να ακούγεται το σενάριο. Έλεγαν για μυστικές συναντήσεις μεταξύ των πολιτικών αρχηγών που αποτελούσαν την κυβέρνηση, το Σαββατοκύριακο. Διαψεύσεις από τη μία, πικάντικες λεπτομέρειες από την άλλη που έδιναν δόσεις αλήθειας στους ψιθύρους. Η ώρα περνούσε.
Τα δημοσιεύματα στο διαδίκτυο πλήθαιναν και το κλίμα μύριζε μπαρούτι. Από την Αγία Παρασκευή ως το Μαξίμου και από τις εφημερίδες μέχρι τις οθόνες σε σπίτια που τροφοδοτούσαν sites και blogs. Ο Σίμος Κεδίκογλου δίνει ονοματεπώνυμο και μορφή στην έννοια του άστοχου χειρισμού και το «μαύρο» που πέφτει λίγο πριν από τα μεσάνυχτα ερεθίζει τα αντανακλαστικά του διαδικτυακού -κυρίως- ακτιβισμού.
Από τις πρώτες ώρες στήνεται ένα δίκτυο που αρχικά σκοπό έχει να στείλει το σήμα της ΕΡΤ σε κάθε γωνιά του πλανήτη και στη συνέχεια να προπαγανδίσει υπέρ της. Αποκτά δυναμική, ορισμένες φορές πολιτική χροιά, και συσπειρώνει κόσμο.
Κόσμο που είχε βαρεθεί η ΕΡΤ να λειτουργεί με όρους ιδιωτικής αγοράς, κόσμος που πίστευε στην ανάγκη ύπαρξής της. Κόσμος που δεν δίστασε να συμμετέχει στα πάνελ που στήθηκαν για συζητήσεις πάσης φύσεως. Από το πώς λειτουργεί η δημοσιογραφία των πολιτών μέχρι την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ.
Ο χρόνος, όμως, είναι ο χειρότερος γιατρός - που λέει και ο Γιάννης Αγγελάκας. Το καλοκαίρι έρχεται, το «κίνημα» ξεφτίζει, ο κόσμος αραιώνει και ο ανασχηματισμός έχει δρομολογήσει εξελίξεις. Η κυβέρνηση παραλίγο να πέσει ή τουλάχιστον αυτή η εντύπωση έμεινε. Η απόφαση του ΣΤΕ δεν εφαρμόστηκε ποτέ, η ΔΗΜΑΡ αποχώρησε από την κυβέρνηση και το νερό κύλησε στο αυλάκι, παρασέρνοντας την παλιά ΕΡΤ.
Τι δεν θα ξεχάσουμε
- Τις γκάφες και τους ερασιτεχνικούς χειρισμούς της κυβέρνησης. Από την κατοχύρωση ενός ονόματος και του domain του (ΝΕΡΙΤ, ΔΤ), μέχρι το σήμα που επελέγη και τους συνειρμούς που αυτό έφερε.
- Τις δηλώσεις Κεδίκογλου, ο οποίος λίγους μήνες πριν από την αντιπολίτευση μιλούσε υπέρ της ΕΡΤ και κατά του σχεδίου Μόσιαλου.
- Το πόσο υποδειγματικά λειτούργησε η ΕΡΤ σε ορισμένες περιπτώσεις, καλύπτοντας τα γεγονότα με τρόπο που εάν το βλέπαμε από Μέσο του εξωτερικού θα τον χαρακτηρίζαμε υποδειγματικό.
Καλώς ή κακώς, τώρα αρχίζει το «ζουμί» της υπόθεσης. Οι εργαζόμενοι που παραμένουν στην Αγία Παρασκευή συνεχίζουν τη μετάδοση μέσω internet όμως πλέον οι εξελίξεις έχουν αποκτήσει άλλη δυναμική.
Το επόμενο διάστημα είναι κρίσιμο για τη μορφή που θα έχει η δημόσια τηλεόραση τα επόμενα χρόνια. Το προσωπικό που θα στελεχώσει τον νέο φορέα θα καθορίσει και την αισθητική του, άσχετα εάν η πολιτική δεν χαράσσεται από τους υπαλλήλους.
Από τον τρόπο που θα ασκείται η δημοσιογραφία, μέχρι το πρόγραμμα και τη φιλοσοφία πίσω από την κάθε εκδήλωση. Όλα παίζουν ρόλο, πιο σημαντικό αυτή τη φορά. Γιατί η σύγκριση θα έρχεται πιο εύκολα και γιατί υπάρχουν δύο πρόσωπα. Δύο όψεις στο ίδιο νόμισμα της ΕΡΤ. Η παλιά και αυτή που μεσολάβησε από τον Ιούνιο ως τώρα. Και, μεταξύ μας, όλοι ξέρουμε ποια μας άρεσε περισσότερο.
Το protagon, από την πρώτη στιγμή, κάλυψε το θέμα και μετέδωσε το σήμα της ΕΡΤ
. Όλη η αρθρογραφία.
Δείτε εδώ δηλώσεις ηθοποιών, καθηγητών Πανεπιστημίων, δημοσιογράφων, τραγουδιστών και άλλων πολλών για την ΕΡΤ.
Εδώ, οι θεματικές εκπομπές που μας έκαναν να αναρωτιόμαστε γιατί έπρεπε να φτάσουμε ως εδώ για να τις δούμε στη δημόσια τηλεόραση.
Εδώ η σελίδα στο facebook με καταγγελίες και συντονισμένες διαμαρτυρίες.
Υπογραφές για να μην διακόψει τη μετάδοση η EBU.
Ξεχωριστό ρόλο είχαν οι εκδηλώσεις στο προαύλιο της ΕΡΤ. Μπορείτε να τις βρείτε εδώ.
πηγή: protagon
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
HELLAS 2 NEWS blogg