Τα «λάθη» και ο «φαύλος κύκλος» των Μνημονίων

Η Ελλάδα δεν θα αποφύγει, όπως όλα δείχνουν, το τρίτο κατά σειρά Μνημόνιο, το κείμενο δηλαδή των υποχρεώσεων που θα συνοδεύει την τρίτη κατά σειρά δανειακή σύμβαση. Μόνο που αυτήν τη φορά μας λένε ότι θα πρόκειται για μια δανειακή σύμβαση light, ώς 20 δισ. ευρώ, και επομένως και για ένα Μνημόνιο επίσης light...


Η εκδοχή αυτή αναδεικνύει, ωστόσο, με έμφαση το προπατορικό «αμάρτημα» της όλης διαδικασίας, που δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι η δανειακή στήριξη της Ε.Ε. και του ΔΝΤ προς την Ελλάδα έγινε σε εντελώς «λάθος» βάση. Σύμφωνα με τα μέχρι σήμερα δεδομένα, δύο ήταν τα καθοριστικά «λάθη» που επηρέασαν αρνητικά για τη χώρα τις εξελίξεις.

Το πρώτο, αφορά το γεγονός ότι δεν έγινε, ταυτόχρονα με την πρώτη δανειακή σύμβαση, και ένα γενναίο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, όπως απαιτούσαν οι αξιωματούχοι του ΔΝΤ. Τόσο ο τότε επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν όσο και οι τεχνοκράτες διευθυντές του Ταμείου είχαν θέσει επανειλημμένα το θέμα στην ελληνική κυβέρνηση και την Ε.Ε., με το σκεπτικό ότι χωρίς αναδιάρθρωση το ελληνικό χρέος δεν ήταν βιώσιμο. Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε.

Τώρα, τέσσερα χρόνια μετά, ξέρουμε πολύ καλά πως αυτό δεν ήταν αποτέλεσμα λανθασμένων εκτιμήσεων και χειρισμών, αλλά καρπός συνειδητών επιλογών τής τότε ελληνικής κυβέρνησης και των Ευρωπαίων «φίλων» της. 

Ο πρώην πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, όπως υποστηρίζει και ο τότε εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ Π. Ρουμελιώτης, στην κατάθεσή του στον εισαγγελέα Γ. Πεπόνη (την οποία δημοσίευσε ολόκληρη η «Κ.Ε.»), αλλά προκύπτει και από τα εμπιστευτικά έγγραφα των συζητήσεων, είχε απορρίψει αυτό το ενδεχόμενο. 

Πριν από λίγο καιρό μάθαμε ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι μας δεν ήθελαν με τίποτα «κούρεμα» του ελληνικού χρέους εκείνη την εποχή, για να περισώσουν τις δικές τους τράπεζες, που ήταν εκτεθειμένες στο ελληνικό χρέος. Και έτσι μας επέβαλαν τα δάνεια.

Το δεύτερο μεγάλο «λάθος» είναι ο «πολλαπλασιαστής», με τον οποίον το ΔΝΤ μετρά τις συνέπειες των πολιτικών του στην οικονομική ύφεση. Η υποεκτίμηση των συνεπειών του «πολλαπλασιαστή» έφερε τη χώρα μας να χάνει το 25% του ΑΕΠ της μέσα στα τελευταία πέντε χρόνια. Εάν όμως είχαν κάνει σωστές εκτιμήσεις, τότε δεν θα επιτρεπόταν το ΔΝΤ να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα. Οπερ έδει δείξαι.

Το τραγικό είναι ότι σήμερα, μετά και το κούρεμα του PSI, το χρέος πάλι δεν είναι βιώσιμο.

Και δυστυχώς, πάλι συνεχίζονται οι πολιτικές που μας σπρώχνουν στον ίδιο φαύλο κύκλο του διαρκούς δανεισμού, του αμείωτου χρέους και της ατελείωτης ύφεσης.

Ελευθεροτυπία