http://www.karfitsa.gr/wp-content/uploads/2013/09/samaras_venizelos_aftodioikisi2.jpg

Γράφει ο  Τάσος Τσιφόρος

Σκληρό πόκερ με την τρόικα και το Βερολίνο ετοιμάζεται να παίξει η κυβέρνηση στο δρόμο προς τις κάλπες του Μαϊου, οι οποίες και, εν πολλοίς, θα κρίνουν την… επιβίωσή της.
Η δικομματική, υπό τον Αντώνη Σαμαρά, βρίσκεται αντιμέτωπη με μία ιδιότυπη πίεση. Αφενός της τρόικας που διαπιστώνει σειρά ανακολουθιών από την ελληνική πλευρά σε μικρά και μεγάλα θέματα (153 οι εκκρεμότητες, όπως αναγνωρίζει το Υπ. Οικονομικών)...

... αφετέρου του Βερολίνου που εμφανίζεται έτοιμο να «προσφέρει» στην Αθήνα ένα νέο πρόγραμμα στήριξης, χωρίς δημοσιονομικούς όρους, αλλά με σαφείς προϋποθέσεις ως προς την προώθηση των μεταρρυθμίσεων.

Γερμανικές πηγές κάνουν λόγο για… παραχώρηση του Βερολίνου προς την Αθήνα με στόχο τη στήριξη της κυβέρνησης, ωστόσο το δώρο των γερμανών δεν ενθουσιάζει την Αθήνα. 

Οι κ.κ. Αντώνης Σαμαράς και Ευάγγελος Βενιζέλος συναντώνται σήμερα στο Μαξίμου (ώρα 10:00) με αντικείμενο την τύχη των ναυπηγείων, όπου αναζητείται συμβιβαστική λύση με την πλευρά του Ισκαντάρ Σάφα πριν η υπόθεση καταλήξει στη διαιτήσία, και πλην της υπόθεσης αυτής αναμένεται να συζητήσουν και για τις εξελίξεις στην ανοικτή διαπραγμάτευση με τους πιστωτές.

Το ενδεχόμενο μίας πρόσθετης χρηματοδότησης προς την Αθήνα τίθεται επί τάπητος από το Βερολίνο, και μάλιστα σε «πείσμα» του κλίματος που κυριαρχεί στη Γερμανία, υπό το φόβο της ανόδου των ευρωσκεπτικιστών. Μέρκελ και Σόιμπλε αναλαμβάνουν ένα ρίσκο, να δώσουν δηλαδή στην Αθήνα περισσότερα κεφάλαια, κάτι που μοιάζει παράλογο. Είναι;

Όχι! Απλώς το Βερολίνο επιδιώκει να αποτρέψει μία συνολική διαπραγμάτευση για το ελληνικό πρόγραμμα και τους ενδεχόμενους κινδύνους που θα αναζωπύρωνε μία δημόσια συζήτηση για το χρηματοδοτικό κενό της Αθήνας. Έτσι σπεύδει να προσφέρει τα 10 έως 20 εκατομμύρια που απαιτούνται προκειμένου η Ελλάδα να καλύψει τα χρέη της για τη διετία 2014-2015 εγκαίρως.
Κυρίως, όμως, επιδιώκει να αποτρέψει αυτό που μοιάζει ειλημμένη απόφαση για την ελληνική πλευρά. Την έξοδο στις αγορές για την απορρόφηση χρηματοδότησης και την αποτροπή ενός νέου μνημονίου.

Η πρόσφατη ομιλία του Αντώνη Σαμαρά στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος ήταν σαφής. Ο Πρωθυπουργός έκανε λόγο για το τέλος των μνημονίων, αυτό μοιάζει να είναι το ισχυρό πολιτικό του χαρτί για να αντέξει στην πίεση της αντιπολίτευσης και, συνεπώς, δεν συζητά την υπογραφή ενός νέου πακέτου χρηματοδότησης ακόμη κι αν δεν λέγεται μνημόνιο και δεν περιλαμβάνει το ΔΝΤ ως μέρος της τρόικας.

«Θα δανειστούμε από τις αγορές, ακόμη κι αν αυτό είναι πιο ακριβό από το να συμφωνούσαμε σε ένα νέο πακέτο… τα πολιτικά, οικονομικά και εθνικά οφέλη από την έξοδο στις αγορές υπερτερούν του επιτοκίου που θα είναι «αλμυρό», σε σχέση με τα προγράμματα» αναγνωρίζει κορυφαίο στέλεχος του Μαξίμου, αποκαλύπτοντας έτσι και το σχεδιασμό της κυβέρνησης.

Από την πλευρά του, το Βερολίνο αφενός ανησυχεί ότι η Αθήνα θα επιστρέψει στις ασωτίες του παρελθόντος, αφετέρου ότι ο δανεισμός της με υψηλά επιτόκια θα επιβαρύνει δυσανάλογα τη βιωσιμότητα του εξυπηρετούμενου χρέους και γι αυτό προτιμά να δανείσει η Ευρωζώνη τους έλληνες, κρατώντας τους παράλληλα και στο δρόμο της… αρετής.

Πού θα βρεθεί ο συμβιβασμός; Οι πολιτικές εξελίξεις θα δείξουν. Κατ’ αρχήν η Αθήνα θα πρέπει, πρώτα, να «κλείσει» τη διαπραγμάτευση με την τρόικα προκειμένου να εκταμιευτούν οι εκκρεμείς δόσεις και να μην κινδυνεύσει η χώρα με… στάση πληρωμών ανάμεσα στις δύο εκλογικές Κυριακές του Μαϊου.

Δευτερευόντως, το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος, αρκετά πάνω από το 1 δισεκ. Ευρώ λένε κυβερνητικές πηγές, και η πορεία των δημοσιονομικών θα καταδείξουν ακριβώς το δρόμο στον οποίο βρίσκεται η Αθήνα. Και τρίτον, το αποτέλεσμα των εκλογών και η επίδοση των δύο κομμάτων της συγκυβέρνησης θα αποκαλύψουν αν η κυβέρνηση Σαμαρά μπορεί και υπό ποίους όρους να διαπραγματευτεί με τους εταίρους της.

Πολύ πιθανό, πάντως, θεωρείται ένα σχήμα που θα έχει ολίγη από ρύθμιση – ελάφρυνση χρέους, λελογισμένη έξοδο της Αθήνας στις αγορές για ένα ποσό της τάξεως των 3 - 5 δισεκατομμυρίων, ενδεχόμενα με κάλυψη του Μηχανισμού Στήριξης. Κεφάλαια στήριξη προς την Αθήνα από την ευρωζώνη δεν μπορούν, επίσης, να αποκλειστούν. Μόνον, όμως, εάν έχουν τη μορφή αναπτυξιακής, και μόνον, βοήθειας.