Δεύτε τελευταίον ασπασμόν...

Σύμφωνοι! Σημαντική η έξωθεν στήριξη, ση­μαντικότερη όμως η εμπιστοσύνη του κόσμου. Αυτή που καταγράφεται στις σφυγμομετρήσεις και - πάνω απ' όλα - επισφραγίζεται με τις ψή­φους στην κάλπη. Ε, απ' αυτήν την εμπιστοσύνη η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου διαθέτει, πλέ­ον, ελάχιστη.

 Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι απλό: Αρ­κεί η έξωθεν στήριξη της κυβέρνησης μέχρι να περατώσει τον συνταγματικώς κατοχυρωμένο βίο της; Μπορεί αυτή η έξωθεν στήριξη να παί­ξει καταλυτικό ρόλο και να επηρεάσει/διαμορ­φώσει τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις; Μπο­ρούν, με πιο απλά λόγια, η Γερμανία και οι αγα­πημένοι μας δανειστές να δώσουν πολιτικά μπόνους στους κυρίους Σαμαρά και Βενιζέλο, τέτοια που θα τους βοηθήσουν να βγάλουν Πρόεδρο της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή χωρίς να προσφύγουν σε εκλογές;

Κατά την άποψή μας - όσο αυτή έχει κάποια ση­μασία - ο πειρασμός των δανειστών να συνεχίσουν την πριμοδότηση της παρούσας συγκυ­βέρνησης με στόχο την παραμονή της στην εξουσία αποκλιμακώνεται. Αυτοί, οι δανειστές, γνωρίζουν καλύτερα απ' τον καθένα ότι η κυ­βέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου έδωσε πολύ περισσότερα απ' όσα οι ίδιοι είχαν ελπίσει. Γνωρίζουν, λοιπόν, οι Γερμανοί «φίλοι μας» ότι η προσφορά στήριξης σε αποτυχημένους ή εξαντλημένους πολιτικούς σχηματικούς, όπως είναι η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, υπονομεύει πάνω απ' όλα την επιρ­ροή του Βερολίνου και τα μακροπρόθεσμα συμφέροντά του.

Η κυρία Μέρκελ προφανώς θα δεχτεί με μεγάλη συμπάθεια και κατανόηση τον Αντώνη Σαμαρά την προσεχή Τρίτη στο Βερολίνο. Μπορούμε να φανταστούμε πως θα έχει να του προσφέρει κά­ποιο τελευταίο πολιτικό χάδι καθώς, όπως είπα­με, ο πρωθυπουργός (με την αμέριστη συμπα­ράσταση και ενεργό συμβολή του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Ευ. Βενιζέλου) ικανοποίησε κά­θε γερμανικό καπρίτσιο.

Όμως η Γερμανίδα καγκελάριος γνωρίζει - κάτι που αρνούνται να αποδεχτούν οι μαθημένοι να κυβερνούν εδώ και μισό αιώνα κομματικοί μηχα­νισμοί του δικομματισμού - πως το παιχνίδι (της στήριξης) έχει και αυτό τα όριά του. Κάποια στιγ­μή μάλιστα τελειώνει. Ή, για να το πούμε με άλ­λα λόγια, κάποια στιγμή στο γήπεδο μπαίνει άλ­λη ομάδα για να διεκδικήσει ένα καλύτερο απο­τέλεσμα. Αυτό το ξέρει η κυρία Μέρκελ. Ίσως το συνειδητοποιήσει και ο κύριος Σαμαράς.













Πηγή