Σιγκαπούρη: Ο δημοφιλέστερος ταξιδιωτικός προορισμός για το 2015

O γνωστός ταξιδιωτικός οδηγός Lonely Planet δημοσίευσε πριν λίγες ημέρες έναν κατάλογο με τους καλύτερους προορισμούς για το 2015...


 Η επιλογή έχει γίνει με βάση συγκεκριμένα κριτήρια όπως η εξέλιξη στην ανάπτυξη του τουριστικού τομέα ή η δυνατότητα το μέρος να φιλοξενεί ένα διάσημο γεγονός που θα μπορούσε να ελκύει επισκέπτες από όλη την υφήλιο.


Έτσι, ο νούμερο ένα προορισμός για το 2015, σύμφωνα με τη σχετική λίστα, είναι η Σινγκαπούρη. Κατέκτησε την πρώτη θέση λόγω των εκδηλώσεων και γεγονότων που θα πραγματοποιηθούν το 2015 για τους εορτασμούς του Χρυσού Ιωβηλαίου της Ανεξαρτησίας, μεταξύ των οποίων τα εγκαίνια της Εθνικής Πινακοθήκης Τέχνης της και των Αγώνων της Νοτιοανατολικής Ασίας.

«Η Σιγκαπούρη έχει εξελιχθεί στην απόλυτη πόλη προκειμένου να κάνεις μία στάση στην Ασία», γράφει χαρακτηριστικά ο διευθυντής του οδηγού, Τομ Χολ, επισημαίνοντας στα συν το νέο βραβευμένο αεροδρόμιο Changi, το οποίο προσφέρει δωρεάν ξεναγήσεις στην πόλη για τους επιβάτες του.

Ο δημοσιογράφος Κωνσταντίνος Τσάβαλος του ιστότοπου in.gr, μίλησε με έναν Έλληνα της Σινγκαπούρη προκειμένου να μας δώσει μια εκ του σύνεγγυς άποψη για τη ζωή σε μια από τις ακριβότερες πόλεις-χώρες του κόσμου.

Ο Νίκος Καστρινός διαμένει στη χώρα τα τελευταία τέσσερα χρόνια και δικαιούται να έχει γνώμη για τη διαβίωση εκεί. Αρχικά τον ρωτάμε κατά πόσο θεωρεί πως δικαίως η Σινγκαπούρη αναδείχθηκε πιο δημοφιλής προορισμός για το 2015.

«Νομίζω πως αυτό συνέβη γιατί είναι μια εξαιρετικά ιδιαίτερη χώρα. Καταρχάς, η Σινγκαπούρη είναι η πύλη στην Ασία, οπότε πολύς κόσμος την επισκέπτεται και μένει λίγες μέρες πριν προχωρήσει σε άλλους προορισμούς. Όμως, η Σινγκαπούρη είναι αυτό που θα έλεγα «light Asia», με την έννοια ότι κάποιος μπορεί να απολαύσει τις πολιτισμικές ιδιαιτερότητες της Ασίας, ενώ παράλληλα είναι σε ένα περιβάλλον που όλοι μιλάνε Αγγλικά, η νοοτροπία και ο τρόπος λειτουργίας μοιάζει με δυτικές χώρες και γενικά είναι πολύ εύκολο να κινηθείς σε σχέση με άλλες Ασιατικές χώρες (συμπεριλαμβανομένων και αναπτυγμένων χωρών όπως η Ιαπωνία).

Επίσης, η Σιγκαπούρη είναι γαστριμαργικός προορισμός. Εδώ μπορείς να δοκιμάσεις αυθεντική, υψηλής ποιότητας κουζίνα από κάθε γωνιά της Ασίας. Όλα τα φαγητά είναι αυθεντικά (και όχι «πειραγμένα» όπως είναι συνήθως σε δυτικές χώρες) και χρησιμοποιούν όλα και τα σωστά μπαχαρικά. Το φαγητό είναι φθηνό (αν και υπάρχει μια πληθώρα βραβευμένων εστιατορίων αν έχεις πιο βαθιά τσέπη), ειδικά άμα πάρεις φαγητό από τα λεγόμενα hawker centers– δηλαδή street food.
»Ένας δεύτερος λόγος είναι ότι η Σιγκαπούρη είναι πραγματικά μια πόλη του μέλλοντος. Λόγω της μικρής έκτασης (πέντε εκατομμύρια κόσμος σε έκταση μικρότερη από το 1/3 της Αθήνας) το αστικό περιβάλλον είναι πολύ προσεχτικά δομημένο. Η πόλη είναι πεντακάθαρη (σε αυτό έχει συντελέσει και η περίφημη απαγόρευση της κατανάλωσης τσίχλας σε δημόσιο χώρο) και οργανωμένη με ένα πολύ αποτελεσματικό δίκτυο συγκοινωνίας» λέει ο 42χρονος που είναι στέλεχος πολυεθνικής.
Εύλογα, η επόμενη ερώτηση που μας έρχεται στο νου είναι: Τι κάνουν καλύτερα οι διοικούντες την Σινγκαπούρη και σε ποιους τομείς υστερεί η Ελλάδα;

Σύμφωνα με τον κ. Καστρινό  η επιτυχία της Σιγκαπούρης οφείλεται στα εξής συστατικά:

• Προσανατολισμός προς το μέλλον. Η κυβέρνηση αλλά και οι άνθρωποι ήδη ασχολούνται με το πώς θα είναι η Σιγκαπούρη σε 10, 20 ακόμα και 50 χρόνια. Προγραμματίζουν για τα προβλήματα που θα παρουσιαστούν (π.χ. γήρανση πληθυσμού) και κάνουν σχέδια. Η επιχειρηματικότητα και ο πειραματισμός ενθαρρύνονται.  Η σκέψη και τα ερωτήματα είναι προς το μέλλον και όχι ποιος… νίκησε στα Δεκεμβριανά.
• Εμπιστοσύνη και επένδυση στις Επιστήμες και στην Τεχνολογία. Η Σιγκαπούρη επενδύει μεγάλα ποσά στην έρευνα και στην τεχνολογία. Πέρα από τα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά κέντρα, άλλοι δημόσιοι οργανισμοί και υπουργεία κάνουν έρευνα. Αυτό βέβαια έχει προσελκύσει μεγάλα ιδιωτικά κεφάλαια.  το πλέον σημαντικό είναι ότι οι αποφάσεις βασίζονται σε δεδομένα και όχι στο τι πιστεύει ο κάθε πολιτικός ή δημόσιος υπάλληλος. Οι πολιτικοί είναι πολύ εκπαιδευμένοι αλλά παράλληλα δεν «κάνουν ότι τα ξέρουν όλα» αλλά αναζητούν τους πλέον ειδικούς πριν προχωρήσουν σε αποφάσεις.
• Αξιοκρατία και μηδενική ανοχή στη διαφθορά. Σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί και η συνεχής προσπάθεια για μείωση της γραφειοκρατίας, ειδικά για τις επιχειρήσεις.
• Μια ανοιχτή και πολυπολιτισμική κοινωνία. Η Σιγκαπούρη είναι μια ζωντανή απόδειξη ότι πολυπολιτισμικές κοινωνίες μπορούν όχι απλά να λειτουργήσουν αλλά και να μεγαλουργήσουν. Στη Σιγκαπούρη συνυπάρχουν τουλάχιστον 3 διαφορετικές εθνότητες και τουλάχιστον 3 διαφορετικές θρησκείες. Με ανεκτικότητα και σεβασμό η συνύπαρξη είναι ουσιαστική, χωρίς την ύπαρξη «γκέτο». Σε αυτό βοηθάει και η κυβέρνηση που ενθαρρύνει την συνύπαρξη και απαγορεύει δια ροπάλου διακρίσεις βάσει φυλής», συνοψίζει ο κ. Καστρινός.

Και δεν είναι μόνο το ότι η χώρα -η μικρότερη σε όλη την ΝΑ Ασία, με έκταση μόλις 704 τετραγωνικών χιλιομέτρων- αποτελεί το τέταρτο μεγαλύτερο κέντρο ανταλλαγής συναλλάγματος μετά το Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη και το Τόκιο. Είναι το ότι δείχνει να σέβεται εμπράκτως τόσο τους δίποδους, όσο και τους… τετράποδους κατοίκους της. Οι διοικούντες πριν λίγους μήνες δαπάνησαν το ποσό των 170 εκατομμυρίων ευρώ για την κατασκευή του Eco Link, μιας γέφυρας την οποία διασχίζουν όχι άνθρωποι, αλλά… ζώα όπως ο σκαντζόχοιρος και ο πανγκολίνος. Η γέφυρα κατασκευάστηκε επειδή στο σημείο εκείνο δημιουργήθηκε ένας αυτοκινητόδρομος που εμπόδιζε τα ζώα από το φυσικό τους περιβάλλον.

Ποια είναι, εντέλει, τα θετικά και ποια τα αρνητικά της ζωής εκεί, σύμφωνα με τον κ. Καστρινό;
«Στα θετικά είναι η οργάνωση, η αποτελεσματικότητα, ο προσανατολισμός προς το μέλλον στην τεχνολογία και τις επιστήμες (που σημαίνει γρήγορη ανάπτυξη), το γενικότερο αίσθημα ασφαλείας και αξιοκρατίας και φυσικά η πολυπολιτισμικότητα και η δυνατότητα για πολλά ενδιαφέροντα ταξίδια στις γύρω χώρες.

»Στα αρνητικά, πρώτα πρώτα θα πρέπει να βάλω το κλίμα, δηλαδή οι υψηλές θερμοκρασίες και η υψηλή υγρασία που επικρατεί όλο το χρόνο. Η χώρα είναι ακριβή (π.χ. η αγορά αυτοκινήτου είναι απαγορευτική λόγω φόρων) και υπερβολικά πυκνοκατοικημένη. Επίσης, η πόλη είναι μικρή και μετά από λίγο οι επιλογές εξαντλούνται.

»Υπάρχει ένα θέμα δημοκρατίας και ελευθερίας λόγου, αλλά προσωπικά νομίζω ότι δεν είναι τόσο δραματικό όσο φαίνεται εκ πρώτης όψεως (δεν είναι δηλαδή σαν τις χώρες του Περσικού Κόλπου) και φυσικά το όλο θέμα θα πρέπει να ειδωθεί υπό το πρίσμα της Ασιατικής κουλτούρας και τρόπου σκέψης. Νομίζω ότι η κατάσταση βελτιώνεται και μπορώ να πω ότι σε πολλά σημεία (π.χ. την θρησκευτική ελευθερία) κάποιος αισθάνεται πιο ελεύθερος εδώ από ό,τι στην Ελλάδα. Τέλος, δεν έχει μια παραλία της προκοπής να πας για μπάνιο»...


Αναλυτικά ο κατάλογος του Lonely Planet με τους 10 κορυφαίους προορισμούς για το 2015:
 
1. Σινγκαπούρη
2. Nαμίμπια
3. Λιθουανία
4. Nικαράγουα
5. Iρλανδία
6. Δημοκρατία του Κονγκό
7. Σερβία
8. Φιλιππίνες
9. Αγία Λουκία (Καραϊβική)
10. Μαρόκο